Όλα δείχνουν ότι οι δανειστές θα δεχθούν εν τέλει κάποιες από τις ελληνικές απαιτήσεις, θα επιβάλουν επίσης κάποιες από τις εμμονές τους – όπως την επιβολή εισπρακτικών φορολογικών μέτρων που διασφαλίζουν τα δημοσιονομικά πλεονάσματα, αλλά ταυτόχρονα πιέζουν ασφυκτικά την ζήτηση και καθυστερούν την ανάπτυξη – και εν τέλει, μετά πολλών κόπων και βασάνων θα αποδεχθούν την κυβέρνηση Σύριζα – ΑΝΕΛ, αφήνοντας κατά μέρος τα αρχικά σχέδιά τους για σύντομη παρένθεση: το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο για να επιτρέπει πολιτικά παιχνίδια.

Ούτως εχόντων, μια συμφωνία είναι πλέον ορατή, αν όχι άμεσα, πάντως μέσα στον επόμενο μήνα, ενδεχομένως και μετά από συνεχιζόμενες εικονικές ρήξεις. Διότι οι ρήξεις αυτές δεν είναι τίποτε άλλο από διαπραγματευτικά όπλα, δεν είναι πραγματικές. 

Όταν λοιπόν φτάσουμε στη συμφωνία, τότε θα φτάσουμε στο πιο ενδιαφέρον από πολιτική άποψη σημείο. Μετά την συμφωνία όλα θα αλλάξουν. Πρώτον, ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σε θέση τον Σεπτέμβριο να προσφύγει σε εκλογές, με το προφανές επιχείρημα πως μια τέτοια συμφωνία θα πρέπει να έχει την έγκριση του λαού. Εάν η συμφωνία είναι ανεκτή, οι εκλογές θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. 

Δεύτερον, την επομένη της συμφωνίας, η προεδρία Σαμαρά στη ΝΔ τερματίζεται. Διότι θα έχει ανατραπεί συνολικά ο πολιτικός σχεδιασμός της παρούσας ηγεσίας. Είναι προφανές λοιπόν ότι η ΝΔ, μέσα στον Ιούνιο, θα οδηγηθεί σε έκτακτο συνέδριο εκλογής νέου αρχηγού. Η εξέλιξη αυτή θα επιβληθεί και από το γεγονός ότι οι πιθανές πρόωρες εκλογές θα απαιτούν μια ΝΔ με νέα ηγεσία. Κανένας φυσικά δεν μπορεί να διανοηθεί εκλογές τον Σεπτέμβρη, με τον Σαμαρά πρόεδρο της ΝΔ, διότι στην περίπτωση αυτή η κεντροδεξιά θα εισέλθει σε πορεία όμοια με αυτήν που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ. Όλοι μέσα στη ΝΔ περιμένουν την κατάληξη των διαπραγματεύσεων για να θέσουν θέμα εκλογής νέου προέδρου.

Τα ίδια θα συμβούν φυσικά και στο ΠΑΣΟΚ. Θα αλλάξει αρχηγό. Στο Ποτάμι τα πράγματα θα δυσκολέψουν ιδιαίτερα, καθώς θα πεταχτεί στο καλάθι των αρχήστων όλη του η πολιτική τακτική που επενδύει στην ακαταλληλότητα του ΣΥΡΙΖΑ και στον λαϊκισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Εάν η συγκυβέρνηση καταλήξει σε συμφωνία, τότε μια χαρά θα τα έχει καταφέρει αυτός ο λαϊκισμός, και το Ποτάμι θα μοιάζει με μια αντιπαθητική ηχώ του Σόϊμπλε.

Οι ΑΝΕΛ θα είναι επίσης κερδισμένοι και θα περιμένουν τις εξελίξεις στην ΝΔ, για να διερευνήσουν και το δικό τους μέλλον. Εν ολίγοις, η επερχόμενη συμφωνία θα φέρει μεγάλες αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό, θα αναδιατάξει τις δυνάμεις και θα δώσει στην κυβέρνηση τον απαραίτητο χρόνο να σκεφτεί ήρεμα τις κινήσεις της. 

Και θα δώσει και σε μας τους υπόλοιπους τον απαραίτητο χρόνο επίσης να ξανασκεφτούμε τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια και τι θα είχαμε αποφύγει, εάν εξαρχής είχαμε επιλέξει πιο έξυπνες και πιο αποφασιστικές διαπραγματευτικές κινήσεις.

Έπρεπε να φτάσουμε στον πάτο για να αντιληφθούμε πως χρειάζεται να κάνεις και λίγο τον άγριο. Αν δεν μιλάς σε θάβουν ζωντανό, λέει μια παροιμία.