Ένας απ’ τους μεγαλύτερους εφιάλτες της Γερμανίας είναι το ενδεχόμενο ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Γι’ αυτό και αν κάποιος θέλει να ασκήσει πίεση στους Γερμανούς αρκεί να στηρίξει τους ευρωπαϊκούς στόχους της Τουρκίας.

Ads

 
Αυτό ακριβώς κάνουν αυτή τη στιγμή οι ΗΠΑ προωθώντας την επίσκεψη του Ιταλού Πρωθυπουργού, πρώην μεγαλοστελέχους της Goldman Sachs, Μάριο Μόντι στην Τουρκία.
 
“Η χώρα αυτή (Τουρκία) μπορεί να προσδώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια επιπλέον αξία από οικονομικής, στρατηγικής, γεωπολιτικής και πολιτιστικής άποψης” είπε ο Μόντι στη συνάντηση του με τον Ταγίπ Ερντογάν, σε μία πρωτοφανή στήριξη της ευρωπαϊκής πολιτικής της χώρας του.
 
“Η Τουρκία είναι σημαντικό παράδειγμα μία χώρας ηλικιακά νέων ανθρώπων που βρίσκεται σε οικονομική άνοδο και διακρίνεται από αισιοδοξία για το μέλλον” πρόσθεσε ο Μόντι αναδεικνύοντας ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα της Τουρκίας έναντι της πολύ γερασμένης δημογραφικά Γερμανίας.
 
Σε άρθρο με τίτλο “Μπορεί η Τουρκία να γίνει μοχλός πίεσης κατά της Γερμανίας;” τον Απρίλιο του 2010 είχα προτείνει ως μέσω πίεσης της Γερμανίας την ανάδειξη του ανερχόμενου κινδύνου ισχυροποίησης της αίτησης της Τουρκίας για ένταξη της στην ΕΕ ακριβώς εξαιτίας της ελληνικής κρίσης.
 
Στο συγκεκριμένο άρθρο παρέθετα συμπεράσματα δύο εκθέσεων της Goldman Sachs για την Τουρκία, σύμφωνα με τα οποία η οικονομία της θα ξεπεράσει την γερμανική πιθανώς μέσα στα επόμενα 20 χρόνια ενώ ο πληθυσμός της θα ξεπεράσει το γερμανικό και θα γίνει ο μεγαλύτερος στην Ευρώπη μέχρι το 2015.
 
Με την οικονομία της να ανθεί την ώρα που η Ευρώπη υποφέρει, η Τουρκία, ήδη, από το 2010 ήταν η μόνη χώρα που πληρούσε όλα τα κριτήρια ένταξης στην ΕΕ που θέτει η συνθήκη του Μάαστριχτ, κάτι που δεν ισχύει ούτε για τη Γερμανία.
 
Η ελληνική κρίση ανέδειξε την Τουρκία ως την αδιαφιλονίκητη οικονομική δύναμη των Βαλκανίων ενισχύοντας περισσότερο από ποτέ την ισχύ της και τον ρόλο της στην Ευρώπη.
 
Με τις ΗΠΑ να επιθυμούν ένα τέλος στην ευρωπαϊκή κρίση μέσω της έκδοσης ευρωομολόγων που θα εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των χρεών τραπεζών και κρατών μεταφέροντας σημαντικό τμήμα του βάρους τους στη Γερμανία και με το συμφέρον την Ιταλίας να ταυτίζεται με αυτό των ΗΠΑ, η κίνηση Μόντι αποτελεί ένα αμερικανικό μήνυμα με ιταλικό κούριερ προς τη Γερμανία, ότι αν δε βάλλει νερό στο κρασί της συνεχίζοντας την υπεροπτική της πολιτική, υπάρχουν τρόποι να βρεθεί αντιμέτωπη με προβλήματα που δε μπορεί και δε θέλει να αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον. Και ένα από αυτά είναι η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ.
 
Όσο η Ελλάδα θα ισοπεδώνεται τόσο η ενταξιακή προοπτική της Τουρκίας θα ενδυναμώνεται και αυτό είναι κάτι που η ελληνική πολιτική ηγεσία θα πρέπει να αναδείξει στη ‘φίλη’ Γερμανία. Προς το παρόν, πάντως, έχει αναλάβει, με έμμεσο τρόπο, να το κάνει η Ιταλία.
 
*Πάνος Παναγιώτου, Χρηματιστηριακός Τεχνικός Αναλυτής