Σε μια περίοδο που η πληροφορία έχει ανάγκη από κοινότητες να την διυλίσουν ,πιστούς φίλους να την μοιραστούν , διαμορφωτές γνώμης να την υιοθετήσουν και τέλος σύντομα κανάλια για να μοιραστεί με ταχύτητα, κάποιοι συνεχίζουν να πράττουν σαν να βρισκόμαστε 30 χρόνια πριν. Εάν είσαι πενήντα ετών και βλέπεις τον κόσμο όπως όταν ήσουν είκοσι, τότε είχες απλά τριάντα χαμένα χρόνια. A man who views the world the same at fifty as he did at twenty has wasted thirty years of his life. Muhammad Ali

Ads

Είναι η Ελλάδα μια αρκετά εύκολη χώρα για να γίνεις εκδότης ; (Mε ρώτησε ένας Σκανδιναβός συνάδελφος σε συνέδριο του 2001) ή είσαστε τόσο πολλοί και συχνοί αναγνώστες; «Είμαστε καλύτεροι στο να παράγουμε ειδήσεις ίσως λιγότεροι καλοί στο να τις καταναλώνουμε» του απάντησα ,ενώ μέσα μου είχα αρχίσει ήδη την αυτοκριτική για τον κλάδο μας.

Είχα διακρίνει μια δόση ειρωνείας εκ μέρους τους, όταν παρουσιάζαμε 80 πανελλαδικούς τίτλους εφημερίδων και εκατοντάδων περιοδικών , πληθώρα καναλιών και ραδιοφώνων, όταν προσπαθούσα να απολογηθώ για κάποιους ειδικούς φόρους , για το τι σημαίνει μεταχρονολογημένη επιταγή , το γιατί τα χιλιάδες περίπτερα που έβλεπαν στην χώρα μας ανήκουν στο υπουργείο Αμύνης και τέλος ότι σχεδόν στο σύνολο τους τα ΜΜΕ ήταν επί χρόνια ζημιογόνα.

Το αγαπημένο τους μεταξύ όλων ήταν όταν παρουσιάζονταν έρευνες (Από διεθνής πηγές και όχι από μένα) για την κατάταξη τις χώρας μας στον βαθμό διεισδύσεως του πληθυσμού στο ιντερνέτ , ή στο ποσοστό αγοράς εφημερίδων, όπου όλοι σηκωνόντουσαν για λίγο από τις θέσεις τους για να δουν εάν είμαστε στην λίστα καθώς τα κεφάλια των μπροστινών, τους εμπόδιζαν να το επιβεβαιώσουν. Σε μια εποχή όπου η ταχύτητα του τρόπου ζωής είναι ιλιγγιώδης ,χανόμασταν σε συζητήσεις για το εάν οι εφημερίδες είναι μετατηλεοπτικές , η τηλεόραση είναι μεταϊντερνετική και τα social media είναι ή επόμενη μέρα ή η επόμενη φούσκα .Αντί να μαλώνουμε για την επωνυμία των blogs και εάν αυτό είναι το μείζων;;το SOPA, PIPA, ACTA κτλ.

Θελήσαμε σε μια εποχή που σπανίζουν οι ακροατές, να είμαστε όλοι ομιλητές με ακροατήριο ομιλητών.

Αναλωθήκαμε σε λάθος κατεύθυνση με αποτέλεσμα να έχουμε κρίση ταυτότητας και αυτό πρέπει να οφείλεται στον δισυπόστατο σημερινό μας ρόλο ,του δημιουργού των ειδήσεων μέσο της συμμετοχικής δημοσιογραφίας, του καταναλωτή της είδησης και τέλος του καλύτερου διαφημιστή που κάνουμε με το «μοίρασμα» share ,χρησιμοποιώντας τον καλύτερο τρόπο μετάδοσης που είναι διαχρονικά το Word of Mouth.

Όσοι έκαναν την μετάβαση από μέσα μαζικής ενημέρωσης σε μέσα μαζικής επικοινωνίας είμαι σίγουρος ότι έχουν μετανιώσει ή θα το αισθανθούν σύντομα.

Αυτός ήταν και ο δρόμος χωρίς επιστροφή για πολλά από τα μέσα που δεν άντεξαν στην πορεία των τελευταίων ετών. Το γιατί τον επέλεξαν μπορούμε να το φανταστούμε. Το χαμηλότερο κόστος, η έλλειψη επένδυσης σε έρευνα αγοράς για την πραγματική ανάγκη ή όχι ενός νέου τίτλου και σε ποια μέσα θα έπρεπε να επενδύσουν οι επιχειρηματίες οδήγησαν σε μοντέλα όπου η κακή αντιγραφή και η επανάληψη κυριαρχούσε . Η θεωρία που υποστήριζε ότι εφόσον πέτυχε ένα μέσο να δημιουργήσουμε άλλα δέκα παρόμοια είτε στον ίδιο όμιλο για να μην μας προλάβει ο ανταγωνισμός είτε από τον ανταγωνισμό γιατί το θεωρούσε ευκαιρία χωρίς να μελετά εάν είναι εντελώς έξω από την αρχική του στρατηγική, έφερε ως αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του χώρου και την απαξίωση τόσο του προϊόντος όσο και των στελεχών της. Το ανθρώπινο δυναμικό του ήταν πάντοτε άξιο για να κινηθεί στους κανόνες που διαμόρφωνε ο χώρος μας, αλλά όχι πάντοτε το κατάλληλο στην κατάλληλη θέση.

 Το αύριο για τα ίδια τα ΜΜΕ και όχι για τα στελέχη τους απαραίτητα, είναι καλύτερο, σε ένα περιβάλλον υγιέστερο, θεωρώ σίγουρη την υγιή ανάπτυξή τους, τόσο ως προς τους δημιουργούς τους, χρήστες τους όσο και ως προς τους διαφημιζόμενους τους.

Πρόοδος είναι το «βάδισμα εμπρός (αλλά επί της οδού)» ενώ επίσης πρόοδος για το Βικιλεξικό ορίζεται ως: Η βελτίωση, ο δρόμος προς κάτι καλύτερο .

Καλή μας πρόοδο.

Πηγή: https://delalis.wordpress.com/