Έχει ξεκινήσει εκ νέου η παραφιλολογία για τον χρόνο διεξαγωγής των επόμενων eθνικών εκλογών. Αυτή τη φορά η αγωνία δεν εκπορεύεται από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά από τα ΜΜΕ, τα οποία αντιμετωπίζουν κρίση αξιοπιστίας μετά τη διεθνώς ομολογούμενη έξοδο της χώρας από το τούνελ της οικονομικής ασφυξίας.

Είναι δύσκολο όμως να πείσεις ακόμη και τον πιο ετεροπροσδιοριζόμενο πολίτη ότι οι περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών αγαθών οφείλονται στην πολιτική αναλγησία και την άνευ όρων παράδοση στους θεσμούς, ενώ οι κοινωνικές παροχές και η αποκατάσταση αδικιών οφείλονται στην κυβερνητική υστεροβουλία. Και στις δύο περιπτώσεις δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα την παρούσα χρονική στιγμή σε ό,τι αφορά στην εποπτεία της κυβερνητικής πολιτικής και την εξάρτηση από την τελική έγκριση οποιουδήποτε νομοσχεδίου από τους πιστωτές.

Ως εκ τούτου, όσο πιο γρήγορα διεξαχθούν οι εκλογές τόσο λιγότερο θα παραμείνουν εκτεθειμένα τα ΜΜΕ, για τα οποία είναι δεοντολογικά «φυσιολογικό» να αποδώσουν ακόμη και την ισχνή αύξηση του επιδόματος ανεργίας στους ναυτικούς σε προεκλογικό μποναμά – ούτε καν αρχισυντάκτης δεν χρειάζεται για τέτοιου είδους ανάλυση – αλλά καθόλου βολικό να παρουσιάσουν την εικόνα που υπάρχει αυτή τη στιγμή στις αγορές ομολόγων.

Όταν η χώρα μπήκε στη διαδικασία των μνημονίων το 2010, το σύνολο σχεδόν της κοινωνίας βρέθηκε μπροστά σε ένα οικονομικό (και όχι μόνο) σοκ. Ο μέσος Έλληνας έγινε κοινωνός ενός οικονομικού όρου τον οποίο ενδεχομένως να μην είχε ακούσει ποτέ ξανά στη ζωή του. Δεν υπήρχε σπίτι, χώρος εργασίας ή καφενείο από το 2010 μέχρι το 2014 περίπου, που η λέξη spreads να μην προκαλούσε φόβο. Στη συνέχεια ξεχάστηκε από τους πάσης φύσεως αναλυτές των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων, με τρόπο που θύμιζε άσκοπη ενασχόληση με τη λευκή πετσέτα στο παρκέ, η οποία έπεσε από μια ανίκανη να διαχειριστεί την οικονομική πραγματικότητα κυβέρνηση.

Σήμερα η τιμή των spreads έχει επανέλθει στα επίπεδα του 2009 με τάση να διολισθήσουν σε ακόμη χαμηλότερα επίπεδα. Αυτό σημαίνει ότι η αξιοπιστία της eλληνικής οικονομίας (αντιστρόφως ανάλογη με αυτή των ΜΜΕ) δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες χαλάρωσης του ασφυκτικού κλοιού στον οποίο είχε μπει όλα τα μνημονιακά χρόνια και ουδείς από τους θεσμούς προβάλλει ένσταση για τη σταδιακή και στον βαθμό που επιτρέπει η δημοσιονομική ικανότητα της χώρας αποκατάσταση αδικών όπως οι συντάξεις χηρείας ή η επέκταση των προγραμμάτων επιδότησης εργασίας σε μεγαλύτερο αριθμό μακροχρόνια ανέργων.

Όλα αυτά εξ ορισμού δεν μπορούν να αποτελέσουν μέρος ενός εκλογικού αφηγήματος για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης – θα βρεθεί σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση για μία ακόμη φορά στην ψηφοφορία για το κοινωνικό μέρισμα -, ενώ για την ανέξοδη αντιπολίτευση των αναλυτών ακόμη και της μεσημεριανής τηλεοπτικής ζώνης, είναι ένας βολικός προεκλογικός μποναμάς. Για την τρέχουσα αποτίμηση των ελληνικών ομολόγων ουδείς πεφωτισμένος αναλυτής σχολιάζει. Ποιος στα αλήθεια περίμενε την προηγούμενη άνοιξη ότι όχι μόνο θα έκλεινε η δεύτερη αξιολόγηση, αλλά η χώρα – γιατί περί της χώρας πρόκειται και όχι της κυβέρνησης – θα διαπραγματευόταν ξανά στις αγορές ομολόγων;

Ήταν η εποχή που η ΝΔ ζητούσε επίμονα εκλογές και τα ΜΜΕ σε ρόλο πολιτικού σπεκουλαδόρου, απλά υπενθύμιζαν ότι η χώρα βρίσκεται ξανά πολύ κοντά στο Grexit εξαιτίας της ανικανότητας διαπραγμάτευσης από την κυβέρνηση. Τώρα βρισκόμαστε στο σημείο που η αξιωματική αντιπολίτευση προσπαθεί να διαχειριστεί (με λάθος τρόπο, κινούμενη όλο και πιο δεξιά) την κατάρρευση του εκλογικού αφηγήματος της και την αντιστροφή του κλίματος στην οικονομία, αρκούμενη στο να λοιδορεί δηλώσεις όπως αυτές του κυρίου Ντάισελμπλουμ, στο να διατυμπανίζει την τοξικότητα αυτής της κυβέρνησης στις επενδύσεις ή στο να εφευρίσκει μια γενικευμένη ανομία.

Καμία νύξη για πρόωρες εκλογές. Της ζητούσε μετ’ επιτάσεως για να μην καταστραφεί η χώρα και αυτή τη στιγμή η ίδια χώρα διαπραγματεύεται τα ομόλογα της στις αγορές ομολόγων με όρους προ κρίσης. Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής διαχείρισης η έναρξη των εργασιών τον επόμενο Ιανουάριο στο μητροπολιτικό πάρκο του Ελληνικού θα αντιμετωπιστεί από τα ΜΜΕ ως μια φυσική κίνηση για τις μπουλντόζες, οι οποίες βρήκαν τοn δρόμο τους μέσα στην κρατική γραφειοκρατία και τις εμμονές του ΚΑΣ, ενώ το κοινωνικό μέρισμα ως προεκλογική παροχή. Όσο πλησιάζουμε δε προς το φθινόπωρο του 2019, το προεκλογικό σκηνικό θα προβάλλεται ακόμη εντονότερα, γιατί απλά η κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει τη θητεία της.

Από το Left.gr / O Αριστοτέλης Μπατιστάτος, Μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ