Στους τελευταίους μονολόγους του υπό τύπον διαγγέλματος, ο πρωθυπουργός επαναλαμβάνει το ίδιο μοτίβο περί εμπιστοσύνης μεταξύ κράτους και πολίτη η οποία, σύμφωνα με τον ίδιο, επιτέλους αποκαταστάθηκε.

Ads

Αν ο πρωθυπουργός ως εμπιστοσύνη εκλαμβάνει την αυστηρή πειθαρχία με την οποία, από φόβο για τις ζωές τις δικές μας και των αγαπημένων μας ανθρώπων, εφαρμόσαμε τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης, τότε έχει καλώς. Με την υποσημείωση ότι δεν εμπιστευθήκαμε ακριβώς την κυβέρνηση ή το κράτος ή τον ίδιο τον πρωθυπουργό εφαρμόζοντας τα μέτρα, όπως θέλει να υπονοήσει, αλλά τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας που χαρακτήρισε την επιδημία του κορωνοϊού πανδημία και επικίνδυνα μεταδοτική, αλλά και τους επιστήμονες στην Ελλάδα και διεθνώς, που επέμεναν για την υψηλή μεταδοτικότητα και την ισχυρή επικινδυνότητα του ιού.

Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι η πρώτη φορά που οι Έλληνες εμπιστεύονται τους επιστήμονες. Όλοι έχουμε παραδείγματα είτε προσωπικά, είτε από το στενό και το φιλικό μας περιβάλλον, ανθρώπων που κάπνιζαν ή έτρωγαν πολύ και ήταν παχύσαρκοι ή έπιναν ή δεν γυμνάζονταν καθόλου και οι οποίοι άλλαξαν άρδην στάση απέναντι στη ζωή και έγιναν πολύ πειθαρχημένοι ακολουθώνυας τις εντολές των ειδικών, όταν διαγνώσθηκαν με κάποια ασθένεια ή όταν ο γιατρός τους συμβούλεψε να αλλάξουν συνήθειες, ενόψει κάποιας σοβαρής απειλής για την υγεία και τη ζωή τους.

Εμπιστοσύνη λοιπόν στους ειδικούς οι Έλληνες είχαμε ανέκαθεν. Αυτό που συνέβησε για πρώτη φορά με τον κορωνοϊό, είναι ότι όλοι οι Έλληνες μαζί αναγκαστήκαμε και επιδείξαμε ταυτοχρόνως πειθαρχία απέναντι στις οδηγίες των ειδικών.

Ads

Καμία σχέση λοιπόν με ανάκτηση εμπιστοσύνης προς το κράτος ή προς την κυβέρνηση ή προς τον πρωθυπουργό.

Ο οποίος, για μια ακόμη φορά συλλαμβάνεται να προσπαθεί να εκμεταλλευτεί επικοινωνιακά τη συγκυρία και να την εμφανίσει ότι δήθεν είναι υπέρ των πολιτικών του σχεδιασμών.

Όχι μόνο δεν υπήρξε καμία ανάκτηση εμπιστοσύνης προς το κράτος, αλλά αντίθετα, κατά τη διάρκεια της εφαρμογής των μέτρων κοινωνικής αποστασιοποίησης, υπήρξαν τουλάχιστον 13 λόγοι να χαθεί η αξιοπιστία τόσο της κυβέρνησης, όσο και του πρωθυπουργού.

  1. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αν και ακολουθώντας και αυτή τις οδηγίες, πήρε τα γενικά και οριζόντια περιοριστικά μέτρα την κατάλληλη στιγμή, καθυστέρησε αδικαιολόγητα να επιβάλει μέτρα στις εκκλησίες, φοβούμενη το πολιτικό κόστος. Διακινδυνεύοντας έτσι  τη ζωή και την υγεία χιλιάδων πιστών. Ήταν το πρώτο πλήγμα στην αξιοπιστία της κυβέρνησης, η οποία έδειξε για πρώτη φορά ότι ενδιαφέρεται περισσότερο για τη δική της επιβίωση, παρά για την εξάπλωση του ιού και τη δημόσια υγεία.
  2. Η κυβέρνηση έκανε εξ αρχής την επιλογή να μην εκτελέσει μεγάλο αριθμό διαγνωστικών τεστ, κάτι που αυτόματα έκανε τα νούμερα που η χώρα έδινε διεθνώς για την εξάπλωση του ιού, εντελώς αναξιόπιστα. Ο ίδιος ο καθηγητής Τσιόδρας παραδέχθηκε την αναξιοπιστία των αριθμών των διαγνωσμένων κρουσμάτων που ο ίδιος ανακοίνωνε καθημερινά, εκτιμώντας το πραγματικό τους πλήθος έως και δέκα φορές περισσότερο, την ώρα που άλλοι επιστήμονες μιλούν και για υποτίμηση των πραγματικών αριθμών κρουσμάτων, έως και 50 φορές. Το χειρότερο από όλα είναι ότι ενώ ο ΠΟΥ και όλοι οι ειδικοί συστήνουν μαζικά τεστ για την έξοδο από τα περιοριστικά μέτρα, η Ελλάδα επιμένει να είναι ουραγός στην εκτέλεση διαγνωστικών τεστ στην Ευρώπη, με μόλις 64 τεστ ανά 1000 κατοίκους. Αυτή η κυβερνητική ανευθυνότητα για τον τρόπο που θα περάσουμε από το lock down στην κανονικότητα, δίνει σοβαρό κτύπημα στην όποια αξιοπιστία της κυβέρνησης.
  3. Η κυβέρνηση εξ αρχής, για να κρύψει τα κενά του συστήματος υγείας, έκανε την επιλογή της αποθάρρυνσης όσων εμφάνιζαν ήπια συμπτώματα της νόσου από το να νοσηλευτούν. Έτσι, τα νοσοκομεία άντεξαν στις πιέσεις της πανδημίας, πολλοί όμως ασθενείς πέρασαν τη νόσο στο σπίτι, χωρίς θεραπεία, ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των θανάτων στο σπίτι ανθρώπων που ούτε τους δέχθηκαν στα νοσοκομεία, ούτε και διαγνώστηκε ποτέ ότι νοσούν. 2-3 περιπτώσεις έγιναν γνωστές στο νομό Καστοριάς και στην Αθήνα, ενώ σε αυτήν την κατηγορία πρέπει να ενταχθεί και ο 35άχρονος στη Θεσσαλονίκη που έχασε μεν τη μάχη με τον ιό στο νοσοκομείο, αλλά πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της αρρώστιας μεταξύ σπιτιού και νοσοκομείου, προσπαθώντας, χωρίς δυστυχώς αποτέλεσμα παρά μόνο τις τελευταίες μέρες, να νοσηλευτεί. Όλα αυτά φυσικά κρύβονται επιμελώς από την κυβερνητική προπαγάνδα, κάτι που μειώνει ακόμη περισσότερο την εμπιστοσύνη των πολιτών στην κυβέρνηση.
  4. Η κυβέρνηση επαίρεται διαρκώς και κομπάζει συστηματικά ότι εξ αιτίας της δικής της δήθεν επιτυχούς διαχείρισης της πανδημίας, η Ελλάδα είχε μικρή εξάπλωση του ιού και λίγους θανάτους. Η αλήθεια είναι ότι η Ελλάδα, ακολουθώντας την κοινή τύχη των υπολοίπων χωρών της Βαλκανικής και της Α. Ευρώπης, είχε όπως και αυτές χαμηλή εξάπλωση του ιού και λίγους θανάτους. Από τη Βουλγαρία, την Αλβανία, τη Β. Μακεδονία, τη Σερβία και την Κροατία, μέχρι τις μακρινές Πολωνία και Φινλανδία, ο ιός έφτασε καθυστερημένα και με πολύ μικρότερες δόσεις από ό,τι στις αναπτυγμένες οικονομικά χώρες της Δ. Ευρώπης. Οι οποίες, ως αποτέλεσμα της μεγάλης οικονομικής τους ανάπτυξης και της ισχυρής εμπορικής τους κινητικότητας, λόγω μεγάλης διεθνοποίησης, έγιναν δέκτες μαζικής εισβολής της πανδημίας από πολύ νωρίς, από τον Ιανουάριο ακόμη. Τα μεγάλα διεθνή αεροδρόμια της Κεντρικής και Δυτικής Ευρώπης με τις συχνές καθημερινές πτήσεις προς και από την Κίνα και τις υπόλοιπες χώρες της Ασίας, ήταν η αιτία της μεγάλης διαφοροποίησης της εξάπλωσης του ιού σε Ανατολική και Δυτική Ευρώπη. Κι επειδή αυτό που παίζει ρόλο στην εξάπλωση του ιού είναι ο σχετικός χρόνος μεταξύ πρώτης μετάδοσης και λήψης μέτρων, με δεδομένο ότι όλες οι χώρες πήραν αυστηρά, γενικά και οριζόντια μέτρα το δεύτερο μισό του Μαρτίου, ο σχετικός αυτός χρόνος που ήταν 1-2 μήνες απέβη μοιραίος για την εξάπλωση του ιού στη Δ. Ευρώπη. Ενώ σε εμάς που ήταν μόλις μισός μήνας, οι συνέπειες ήταν πολύ μικρότερες. Αυτή την αλήθεια εκμεταλλεύεται επικοινωνιακά η κυβέρνηση και αντί να συγκρίνεται με τις ομοειδείς με εμάς χώρες της Α. Ευρώπης, συγκρίνεται διαρκώς με την Ιταλία, την Ισπανία και την Γερμανία, προκαλώντας, αλλά και υποτιμώντας τη νοημοσύνη των πολιτών.
  5. Αυτή η έπαρση της ελληνικής κυβέρνησης και η υπερβολή της σύγκρισής της με τις κυβερνήσεις των χωρών της Δ. Ευρώπης, θα μας κάνει τελικά μεγάλη ζημιά. Κι αυτό γιατί ήδη μια Γερμανική εφημερίδα, η Northwest, συνδυάζοντας τα ψευδή στοιχεία που δημοσιοποιεί η Ελλάδα για την εξάπλωση του ιού, τον επικοινωνιακό κομπασμό και την οίηση της ελληνικής προπαγάνδας ότι εμείς δήθεν τα καταφέραμε καλύτερα από αυτούς, καθώς και την προβολή της χώρας ως της πιο ασφαλούς στην Ευρώπη, παρόλο που εδώ εκτελούνται τα λιγότερα διαγνωστικά τεστ, μας κατηγορεί για ανεύθυνη στάση απέναντι στους τουρίστες, που τους προσκαλούμε να έρθουν στη χώρα μας, χωρίς να παίρνουμε τις ανάλογες προφυλάξεις. Η αντίδραση αυτή θα συνεχιστεί και θα διογκωθεί, ζημιώνοντας την οικονομία της Ελλάδας, με αποκλειστική ευθύνη της κυβερνητικής προπαγάνδας.
  6. Το σκάνδαλο των vouchers κόστισε επίσης πολύ σε ό,τι αφορά στην εμπιστοσύνη των πολιτών προς την κυβέρνηση, γιατί αποκάλυψε την υποκρισία, τη διγλωσσία, την ιδιοτέλεια και τις μικροκομματικές της σκοπιμότητες. Καθώς πίσω από το δήθεν ενδιαφέρον της για τους αυτοαπασχολούμενους της μεσαίας τάξης, μοίραζε δημόσιο χρήμα σε εταιρείες ημετέρων. Με αποτέλεσμα να ζημιώσουν πρώτα οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες, χάνοντας 200 Ευρώ έκαστος σε σχέση με τους άλλους εργαζόμενους, αλλά και δεχόμενοι σαν κατάρτιση τα ντροπιαστικά αλαμπουρνέζικα τύπου «σκοιλ εικικου» που τους παρείχαν οι πλατφόρμες. Από την άλλη μεριά μεγάλη ζημιά υπέστη και το δημόσιο, χάνοντας 80 εκατομμύρια Ευρώ που διέρρευσαν από τα ταμεία του στα ταμεία των εταιρειών των ημετέρων της κυβέρνησης. Κι αυτό χωρίς ούτε μια παραίτηση από πλευράς υπευθύνων για το σκάνδαλο. Αυτή η μη ανάληψη ευθύνης από κανέναν κυβερνητικό, τη στιγμή που το πρόγραμμα αποσύρθηκε από την κυβέρνηση, ενόχλησε πολύ τους πολίτες. Διότι αποκάλυψε, εκτός των άλλων και τη δειλία των κυβερνητικών στελεχών, να αναλάβουν τις ευθύνες τους για μια πολιτική που η ίδια η κυβέρνηση χαρακτήρισε σαν αποτυχημένη.
  7. Η διεξαγωγή δημοσκοπήσεων που δημοσιοποιούσαν κατά καιρούς φιλοκυβερνητικά κανάλια, εν μέσω πανδημίας και με τον κόσμο φοβισμένο από τον επικίνδυνο ιό, αποκάλυψε το πραγματικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης και τα αληθινά μικροκομματικά της κίνητρα και κόστισε πολύ στην εικόνα και την αξιοπιστία της.
  8. Τα άτολμα οικονομικά μέτρα, ύψους μόλις 3,5% του ΑΕΠ, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση για την ενίσχυση των εργαζομένων που πλήττονται από το lock down και των επιχειρήσεων που κινδυνεύουν με κλείσιμο, απογοήτευσαν τους πολίτες, καθώς η σύγκριση του 3,5% της κυβέρνησης Μητσοτάκη με το τουλάχιστον 10% της αναμενόμενης ύφεσης της ελληνικής οικονομίας, αποκαλύπτει την ανεπάρκεια των μέτρων. Αλλά και η σύγκριση με τα οικονομικά μέτρα που πήραν οι χώρες της Ευρώπης, τα οποία ανέρχονται από 12 – 52% του ΑΕΠ τους, ήταν συντριπτική και απογοητευτική για το ενδιαφέρον που η ελληνική κυβέρνηση δείχνει για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις.
  9. Τα 41 εκατομμύρια Ευρώ που η κυβέρνηση μοίρασε στα ΜΜΕ και τους καναλάρχες εν μέσω υγειονομικής κρίσης, τη στιγμή που με τα χρήματα αυτά θα μπορούσε να ενισχύσει το σύστημα υγείας (με τον εξοπλισμό περισσότερων από 200 ΜΕΘ) ή και να υποστηρίξει τους χιλιάδες εργαζόμενους που χάνουν τις δουλειές τους, αποκάλυψαν την ανασφάλεια και την αδυναμία που κρύβεται πίσω από τις γραβάτες του πρωθυπουργού και των κυβερνητικών στελεχών. Για να χρειάζεται ο πρωθυπουργός να δώσει τόσα χρήματα για να υποστηριχθεί η κυβερνητική προπαγάνδα, προφανώς σημαίνει ότι έχει μεγάλη δυσκολία να το επιτύχει χωρίς αυτά. Αυτή την υπερβολή και την αδυναμία που υποκρύπτει, την αντιλαμβάνεται εύκολα ο πολίτης και αποσύρει την εμπιστοσύνη του στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση.
  10. Το φιάσκο με την… περιφορά της συναυλίας της Άλκηστις Πρωτοψάλτη, με τον πρωθυπουργό και δεκάδες δημοσιογράφους να συνωστίζονται μπροστά στο Μέγαρο Μαξίμου για να την ακούσουν, σε σχέση με την απαγόρευση της περιφοράς του Επιταφίου, έστω και χωρίς πιστούς, απογοήτευσε τον κλήρο και τον κόσμο της εκκλησίας και τους απομάκρυνε από την κυβέρνηση.
  11. Οι αντιφάσεις του καθηγητή Τσιόδρα και οι παλινωδίες της κυβέρνησης όσον αφορά τις οδηγίες για τη χρήση μασκών, επιβάρυναν επίσης πολύ το κλίμα εμπιστοσύνης για την κυβέρνηση.
  12. Η μεταβίβαση της ευθύνης από το κράτος στους ίδιους τους πολίτες στο εξής για την προστασία από τον κορωνοϊό, όπως επισήμανε ο πρωθυπουργός στον τελευταίο του μονόλογο από την τηλεόραση, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της κοινωνικής απογοήτευσης για πρωθυπουργό και κυβέρνηση. Οι πολίτες αισθάνθηκαν ότι τη δύσκολη ώρα, το κράτος τους εγκαταλείπει.
  13. Οι εκλογικοί σχεδιασμοί τέλος του πρωθυπουργού αποκάλυψαν στα μάτια των πολιτών μια κυβέρνηση χωρίς στρατηγική απέναντι στην υγειονομική κρίση και χωρίς πολιτική απέναντι στην επερχόμενη οικονομική ύφεση, αναδεικνύοντας μια κυβέρνηση ευκαιριακή, που ενδιαφέρεται μόνο για το μικροπολιτικό της συμφέρον και δεν δίνει σημασία ούτε στο δράμα των Ελλήνων που απειλούνται από τον κορωνοϊό, ούτε και στην επερχόμενη τραγωδία της ελληνικής οικονομίας.

Αν ο πρωθυπουργός επιμένει ότι, μετά από τις 13 αιτίες απογοήτευσης που έδωσε σε διάστημα λιγότερο από δύο μήνες στους πολίτες η στάση και η συμπεριφορά του ίδιου και της κυβέρνησής του, αυτοί εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται, τότε είναι μακράν νυχτωμένος.

Όσο για το πόσο αντιπροσωπευτικά είναι τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων εν μέσω υγειονομικής κρίσης, χωρίς να έχει τεθεί καν ερώτημα εκλογών και με τον κόσμο να περιμένει από το κράτος και την κυβέρνηση ένα χέρι βοήθειας, αυτό θα φανεί σύντομα.

Αλλά για να δημοσιοποιούν τις δημοσκοπήσεις εν μέσω πρωτόγνωρης υγειονομικής κρίσης, με κίνδυνο μάλιστα να αποκαλυφθεί η κοινωνική τους αδιαφορία, σημαίνει ότι μάλλον θέλουν να τις χρησιμοποιήσουν επικοινωνιακά για να διαμορφώσουν κλίμα νίκης, επειδή ακριβώς γνωρίζουν ότι τέτοιο δεν υπάρχει…

* Ο Γιάννης Μυλόπουλος είναι καθηγητής ΑΠΘ