Ads
  1. Η αναζήτηση προδοτών ως απάντηση στην κρίση ακολουθεί τη λογική της πισώπλατης μαχαιριάς που συνιστά γενεσιουργό μύθο και του ναζισμού στη δημοκρατία της Βαϊμάρης. Ο Παπούλιας δεν είναι προδότης και το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι κάποιοι προδότες. Εξ ου και είναι απαράδεκτο το σύνθημα “Παπούλια- Προδότη”! Προσωπικά διαφωνώ με στοιχεία της πολιτικής συμπεριφοράς του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι προδότης. Η Ελλάδα βρίσκεται από θέση αδυναμίας στη δίνη μιας παγκόσμιας και ευρωπαϊκής, λόγω της παραγωγικής της αποδιάρθρωσης και όχι λόγω των δημοσιονομικών της προβλημάτων όπως η κυβέρνηση και το πολιτικό- οικονομικό κατεστημένο υποστήριξαν και υποστηρίζουν.
     

  2. Η κρίση στην Ελλάδα επιτείνεται από την καταστροφική “μνημονιακή”- νεοφιλελεύθερη στρατηγική που η τρόικα- εκπροσωπώντας το διεθνή παράγοντα- και η κυβέρνηση εφαρμόζουν χωρίς ΚΑΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ! Ο λαός δεν υφίσταται μόνο μία φορά κάθε 4 χρόνια, ούτε ψηφίζει στις εκλογές μόνο στη βάση προσώπων. Ψηφίζει στη βάση πολιτικών προγραμμάτων και οφείλει να είναι παρών κάθε ημέρα, εξ ου και οι πολίτες ανάμεσα στα άλλα έχουν το δικαίωμα να διαδηλώνουν.

  3. Σήμερα βεβαίως και οι πολίτες είχαν το δικαίωμα να διαδηλώνουν τη διαφωνία τους με την κυβέρνηση. Μπορεί δε ο καθένας να αντιλαμβάνεται και να ερμηνεύει τις επετείους όπως νομίζει. Δε δικαιούται βεβαίως να λυντσάρει κανέναν- περίπτωση Μαγκούφη και άλλες. Η διαδήλωση κατά του Παπούλια βεβαίως ήταν ειρηνικότατη! Εκτός κι αν θεωρήσει κανείς ότι το Παπούλια- Προδότη συνιστά προσβολή στο πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας, άρα ποινικό αδίκημα, αν και αυτό στην πράξη μένει- και ορθώς κατά τη γνώμη μου- ανεφάρμοστο.

    Ads
  4. Η κυβέρνηση και το κατεστημένο σπέρνουν το σπόρο της κατάρρευσης. Στη δημοκρατία ο λαός δικαιούται ακόμα και να κάνει αυτό που θεωρείς λάθος! Δε δικαιούται κανείς να “σώζει” ή να σώζει το λαό με το ζόρι! Η κυβέρνηση και το κατεστημένο επιβάλλουν τη νεοφιλελεύθερη στρατηγική χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση και με εξαιρετική υλική και ψυχολογική βιαιότητα. Είναι δε απολύτως χυδαία η κυβερνητική και κατεστημένη ρητορική που βρίζει σχεδόν όσους διαμαρτύρονται!!!

  5. Όσο το κατεστημένο αρνείται στο λαό να εκφραστεί και δένει τη χώρα ακόμα περισσότερο με συμφωνίες ερήμην του οδηγούν τα πράγματα σε ανεξέλεγκτη έκρηξη! Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση οι προοδευτικές δυνάμεις δεν πρέπει όυτε να απομονωθούν από το λαό κουνώντας του το δάχτυλο αφ’ υψηλού, ούτε να αγκαλιάσουν κάθε χουλιγκανισμό.

  6. ΤΙΣ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ- των οποίων προσωπικά δεν είμαι οπαδός-ΔΕΝ ΑΤΙΜΑΣΑΝ ΟΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ-τουλάχιστον όχι όλες- ΑΛΛΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΚΡΥΦΤΗΚΕ!!!Αφού τους θέλει τόσο ο λαός γιατί κρύφτηκαν και δεν εμφανίστηκαν? Πόσοι βουλευτές ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκαν στην παρέλαση της Θεσσαλονίκης;

  7. Κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει με εύκολα τσιτάτα ότι χιλιάδες λαού κατέβηκαν σε όλες τις πόλεις να διαδηλώσουν εναντίον της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής ξανά! Τόσο αδιάφορ φαίνεται αυτό στο κατεστημένο και στην κυβέρνηση? Ε, τόσο το χειρότερο για τους ίδιους!

  8. Η κρίση η οικονομική μοιραία γίνεται κοινωνική, πολιτική και εν τέλει θα γίνει πολιτειακή. Η συμπεριφορά του κατεστημένου εντείνει αυτόν το μοιραίο κύκλο. Η απαξίωση δε, του διαπλεκόμενου και παρασιτικού πολιτικού προσωπικού της χώρας, όπως και του επιχειρηματικού και του δημοσιογραφικού είναι απόλυτα φυσιολογική. Ακόμα και τώρα δε δείχνουν τη στοιχειώδη περισυλλογή και γι’αυτό απαξιώνονται ακόμα περισσότερο.

  9. Η δήλωση του Προέδρου της Δημοκρατίας ότι αυτός τίμησε τη Θεσσαλονίκη και την επέτειο, όπως και άλλων βουλευτών, είναι απολύτως άστοχη.

  10. Χρέος των προοδευτικών, δημοκρατικών και αριστερών δυνάμεων της κοινωνίας μας είναι να επεξεργαστούμε μια συνεκτική, ενωτική στρατηγική εξόδου από την κρίση, απέναντι στη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού και του μνημονίου. Όσο δεν το κάνουμε ΕΜΕΙΣ αξιόπιστα θα το κάνουν οι ακροδεξιοί! Αλλά η ευθύνη γι’ αυτό έγκειται στις προοδευτικές δυνάμεις. Αντί να μιλούμε για Γκοτζαμάνηδες και ΣΥΡΙΖαίους καλό θα ήταν να αναλογιστούμε τις ανεπάρκειές μας και κυρίως τις ευθύνες μας για δράση!