Τόσες και τόσες καθημερινές συζητήσεις και αναλύσεις από οικονομολόγους, πολιτικούς και σχολιαστές για την κρίση, την ύφεση και τις προοπτικές της χώρας οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι αυτό που χρειάζεται στη παρούσα φάση να καταλάβουμε είναι ότι απαιτούνται εντελώς ανατρεπτικές, προοδευτικές και σύγχρονες δομές ανάπτυξης αλλά και σχεδόν αιρετικοί – σε σχέση με την επικρατούσα συντηρητική λογική – τρόποι προσέγγισης και αντιμετώπισης των κοινωνικών και νομικών θεμάτων.

Ένα από αυτά τα θέματα – και είναι πάρα πολλά – είναι η νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης, όχι μόνο της κλωστο-υφαντουργικής που ήδη συζητείται – πολλά χρόνια μετά από ότι στον υπόλοιπο «αναπτυγμένο» κόσμο στον οποίο τόσο πολύ αρέσκονται οι κυβερνώντες να λένε ότι ανοίκουμε – αλλά και της «ψυχαγωγικής» ή «ψυχοτροπικής», μέσα σε νομοθετικά θεσμοθετημένα πλαίσια και διαδικασίες. Η νομιμοποίηση αυτή θα επιφέρει οικονομικά και κοινωνικά ωφέλη αν γίνει σωστά και, αντίθετα από όσα ισχυρίζονται οι πολέμιοί της, ούτε θα μας καταστρέψει ούτε θα μας μετατρέψει σε κάποια Νοτιοαμερικανική χώρα που θα διοικείται από τα καρτέλ των ναρκωτικών.

Ακριβώς το αντίθετο μάλιστα. Τα επιχειρήματα υπέρ της νομιμοποίησης της μαριχουάνας είναι πολλά και διάφορα. Εκτός από την αποδεδειγμένη φαρμακευτική της δράση σε πολλές σοβαρές ασθένειες – η χρήση της μαριχουάνας από ασθενείς με συνταγή γιατρού είναι νόμιμη σε πολλά μέρη του κόσμου – η νόμιμη καλλιέργεια και διακίνηση της σε νομοθετικά καθορισμένες ποσότητες στην αγορά θα επιφέρει και άλλα ωφέλη. Η ινδική κάνναβις, η μαριχουάνα, το χασίς και τα προϊόντα τους δεν κάνουν χειρότερο κακό στον χρήστη από ότι το αλκοόλ και το τσιγάρο. Αντίθετα μάλιστα, για πολλούς γνωστούς και πολυσυζητημένους λόγους, είναι λιγότερο βλαπτικά από αυτά τα δύο πολύ κερδοφόρα  νόμιμα είδη.

Όλες οι γνωστές δαιμονοποιήσεις της, εκλογικευμένης και καθαρά ψυχαγωγικής, χρήσης ινδικής κάνναβης έχουν ανατραπεί: η περιστασιακή χρήση δεν οδηγεί στα «βαριά» ναρκωτικά αλλά μάλλον το αντίθετο, κανένας θανατηφόρος καρκίνος όπως των πνευμόνων ή του ήπατος δεν έχει αναφερθεί από χρήση ινδικής κάνναβης και δεν «καίει» τα εγκεφαλικά κύτταρα παραπάνω από ότι το αλκοόλ. Με λίγα λόγια αν είναι νόμιμο το αλκοόλ και διαφημίζεται η καταναλώσή του νόμιμα σε όλα τα μέσα, τότε δεν μοιάζει να υπάρχει κάποιος λόγος να μην γίνεται το ίδιο με την λιγότερο επικίνδυνη και λιγότερο εθιστική μαριχουάνα. Και όπως κάποιος δεν μπορεί να πάει στη δουλειά του μεθυσμένος έτσι δεν θα μπορεί να πηγαίνει και «μαστουρωμένος». Δεν είναι η παρανομία που επιβάλλει την συγκεκριμένη συμπεριφορά είναι η κοινή λογική του κάθε ατόμου και της χρήσης ή μη χρήσης που του υπαγορεύει η ελεύθερη βούληση του.

Αντίθετα, από την παραγωγή στην κατανάλωση στην τουριστική εκμετάλλευση, αυτές οι νόμιμες πλέον και πιθανά επιδοτούμενες βιολογικές καλλιέργειες θα επιφέρουν νόμιμα φορολογούμενα κέρδη στους επιχειρηματίες/ καλλιεργητές και το κράτος θα οφελείται όπως από το ποτό και τα τσιγάρα εισπράττοντας άμεσους αλλά και έμμεσους φόρους στην κατανάλωση. Αν πάλι αυτό κριθεί από τον νομοθέτη υπερβολικά νεοφιλελεύθερο και επικίνδυνο για το δημόσιο όφελος θα μπορούσε η καλλιέργεια ινδικής κάνναβης να ανήκει σε επιδοτούμενες δημοτικές επιχειρήσεις.

Το προϊόν και διάφορα παρελκόμενα του (μπισκότα, λάδια, καραμέλλες κοκ) θα διατίθενται σε ειδικά καφέ ή πωλητήρια ιδιωτικά ή δημοτικά ή συνεταιριστικά ή οποιοασδήποτε άλλης μορφής αποφασίσει ο νομοθέτης. Το «πως» θα βρεθεί, αρκεί να υπάρχει η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο και σωστή και ορθολογική πληροφόρηση του κόσμου. Εξαλείφοντας έτσι την παρανομία από την αγοραπωλησία μειώνεται και ο βαθμός κινδύνου για τον χρήστη, το στίγμα της παρανομίας, η αστυνόμευση (που κοστίζει στο κράτος πολλά λεφτά) ενώ αυξάνεται σημαντικά ο τουρισμός και τα κρατικά έσοδα. Μειώνεται πιθανά και η χρήση αλκοόλ ως νόμιμου υποκατάστατου, πράγμα θετικό για την κοινωνική υγεία ενώ ο κίνδυνος να αυξηθεί η χρήση ψυχοτρόπων ουσιών με την νομιμοποίηση είναι μηδαμινός. Όλοι ξέρουμε ότι όποιος θέλει να καπνίσει μαριχουάνα ή να φτιάξει μπισκοτάκια με χασίς θα το κάνει και τώρα. Με λίγο κίνδυνο, με λίγη παρανομία θα την βρει την άκρη.

Και οι καλλιεργητες υπάρχουν και οι διακινητές. Εκτός των πλαισίων της νομιμότητας, με πολλούς και διάφορους παρελκόμενους κινδύνους και με τεράστια παράνομα κέρδη κάποιων λίγων εμπλεκομένων. Με την νομιοποίηση, όσο και να μην την θέλουν όλοι εκείνοι που βασίζουν τα κέρδη τους στην παρανομία, τα εισοδήματα θα διανεμηθούν νόμμα στους ιδιώτες και στο κράτος και η χώρα θα αναπτύξει μια νέα πολύπλευρη και πολυεπίπεδη οικονομκή δραστηριότητα που θα βοηθήσει στην δημιουργία και ανάπτυξη ενός οικολογικού αληθινού…πρωτογενούς πλεονάσματος!!!