Η κατασπατάληση των τροφίμων που καταλήγουν ημερησίως κατά τόνους στα σκουπίδια ενώ την ίδια ώρα εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο – κυρίως παιδιά – βρίσκονται αντιμέτωπα με την πείνα, είναι – και θα έπρεπε να αναδεικνύεται ως – ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του πλανήτη. 

Η σπατάλη αυτή, τα μολυσμένα οικοσυστήματα, τα αέρια του θερμοκηπίου και η κακομεταχείριση των ζώων στις γραμμές παραγωγής, συνθέτουν το σκηνικό στην σημερινή τροφική αλυσίδα, τουλάχιστον, στον αναπτυγμένο και αναπτυσσόμενο κόσμο. 

Στο πλαίσιο αυτό και με τον πληθυσμό να εκρήγνυται στις μεγαλουπόλεις του πλανήτη, τα μέχρι τώρα συστήματα τροφίμων εκτιμάται ότι σύντομα θα είναι ξεπερασμένα και δεν θα μπορούν να ταΐσουν τον πληθυσμό τους. Ήδη λοιπόν τα συστήματα τροφίμων εξελίσσονται και το μέλλον της τροφής αναμένεται ότι θα εξαρτάται από τεχνολογίες που θα επιτρέπουν την παραγωγή περισσότερων τροφίμων με λιγότερους πόρους. 

Η επόμενη γενιά των συστημάτων τροφίμων

Σύμφωνα με το Futurism, ήδη τέσσερις τεχνολογίες αναπτύσσονται και αναμένεται να έχουν μεγάλη επίδραση στο πως θα είναι η τροφή μας στο μέλλον. 

Αυτοματοποιημένες κάθετες φάρμες 

Οι κάθετες καλλιέργειες θεωρούνται απίστευτα αποτελεσματικές. Με τη χρήση αυτοματισμών οι κάθετες φάρμες μπορούν να παράγουν προϊόντα 100 φορές πιο αποτελεσματικά ανά στρέμμα από τις συμβατικές γεωργικές τεχνικές. Οι αστικές καλλιέργειες σε αυτή τη μορφή εκτιμάται ότι θα μειώσουν τα κόστη μεταφορές και θα επιτρέπουν στους καταναλωτές να έχουν πιο φρέσκα τρόφιμα στο τραπέζι τους. 

Οι σοδειές αναπτύσσονται με διπλάσια ταχύτητα και χρειάζονται 40% λιγότερη ενέργεια, δίνουν 80% λιγότερα απορρίμματα και καταναλώνουν 99% λιγότερο νερό από μια υπαίθρια καλλιέργεια. Ωστόσο, το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι το κόστος. Δεν είναι σαφές πότε οι κάθετες φάρμες θα είναι βιώσιμες σε εμπορική βάση. 

Ενυδρειοπονία

Μια άλλη πολλά υποσχόμενη τεχνολογία θεωρείται η Ενυδρειοπονία (Aquaponics), ένας μοναδικός συνδυασμός ιχθυοκαλλιέργειας (υδατοκαλλιέργειας) και υδροπονίας. 

Στην ενυδρειοπονική καλλιέργεια, τα ψάρια μετατρέπουν την τροφή τους σε θρεπτικά συστατικά που τα φυτά μπορούν να απορροφήσουν, ενώ τα φυτά καθαρίζουν το νερό για τα ψάρια. Σε σύγκριση με τη συμβατική γεωργία, αυτή η τεχνολογία χρειάζεται περίπου το μισό νερό, αυξάνοντας παράλληλα την απόδοση των καλλιεργειών. Ως μπόνους μπορεί επίσης να αυξήσει σημαντικά την ποσότητα των ψαριών. 

Κρέατα από το εργαστήριο

Η παραγωγή κρέατος θεωρείται πολύ δαπανηρή και απαιτεί πολλούς πόρους. Για παράδειγμα η παραγωγή ενός κιλού βοδινού κρέατος απαιτεί 1.847 γαλόνια νερό. Τα κρέατα εργαστηρίου προωθούνται ως η λύση. Αυτές οι αυτο-αναπαραγωγικές καλλιέργειες μυϊκών ιστών καλλιεργούνται και τροφοδοτούνται με θρεπτικά συστατικά μέσα σε έναν ζώο, παρακάμπτοντας την ανάγκη της ύπαρξης ζωντανού ζώου. Η αγορά δείχνει ενδιαφέρον ενώ μια πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει ότι το 70,6% των καταναλωτών θα δοκίμαζαν κρέας εργαστηρίου. 

Η πρώτη προσπάθεια για τη δημιουργία τεχνητού κρέατος έγινε το 2016 από μια start up εταιρεία. Ένα χρόνο αργότερα η νεοφυής εταιρεία μπορεί να παράγει 450 γραμμάρια βοδινού για 2.400 δολάρια. Όσο η διαδικασία θα κλιμακώνεται για την είσοδό της στην αγορά που έχει προγραμματιστεί για το 2021 το κόστος θα ακολουθήσει καθοδική πορεία. Ένα πρόβλημα για τους παραγωγούς είναι η ταχύτητα με την οποία το κρέας θα μπορεί να παραχθεί, κάτι το οποίο μελετούν τώρα βιοτεχνικές startups. 

Τεχνητά ζωικά προϊόντα

Μια άλλη διαδρομή για τη δημιουργία τεχνητού κρέατος είναι η χρήση μηχανών για την κατανόηση της πολύπλοκης χημείας και της υφής των ζωικών προϊόντων ώστε αυτές να μπορούν να αντιγραφούν στο εργαστήριο, με βάση φυτικά συστατικά. Αυτό είναι κάτι που έχει ήδη γίνει με τη μαγιονέζα – ένα προϊόν που έδειξε σημάδια επιτυχίας με το 80% των καταναλωτών της να είναι μην είναι vegan – και τώρα γίνονται προσπάθειες για τα αυγά, το γάλα και το τυρί.

Σύμφωνα με το Futurism, αυτές οι νέες τεχνολογία εξελίσσονται και βγαίνουν στις αγορές και θα αλλάξουν δραστικά το μέλλον των τροφίμων. Πολλά προϊόντα θα αποτύχουν ενώ άλλα θα σταθεροποιηθούν στην αλυσίδα της παραγωγής και θα γίνουν αποδεκτά από τους καταναλωτές και εμπορικά βιώσιμα. Με τον παγκόσμιο πληθυσμό να αυξάνεται κατά περισσότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους κάθε εβδομάδα, η δοκιμή νέων λύσεων θα είναι απαραίτητη για να αξιοποιηθούν πλήρως οι περιορισμένοι πόροι, καταλήγει.