Στις “Χίλιες και μία νύχτες” η Σεχραζάτ (ή Χαλιμά ελληνιστί) κερδίζει κάθε βράδυ μια μέρα παράταση για την ζωή της με ένα νέο ατελείωτο παραμύθι.

Ads

Το ίδιο έκανε και ο Σαμαράς μέχρι σήμερα: η σειρά των success stories όμως έλαβε τέλος – το ένα παραμύθι μετά το άλλο κατέρρευσαν, τελείωσαν – δεν υπάρχει τίποτα πια που να μπορεί να διεγείρει έστω την περιέργεια των πολιτών για το τι θα ακολουθήσει – ξέρουν… το ζουν. Ακόμη και η τρόικα πλέον αρνείται να συνεργήσει στα παραμύθια – τους έκανε την χάρη στις ευρωεκλογές αλλά τώρα ζητά κάποιον αξιόπιστο συνομιλητή – ζητά να επιλυθεί η πολιτική εκκρεμότητα πριν δεσμεύσει και δεσμευτεί – δεν θέλει να το κάνει με μια ετοιμόρροπη κυβέρνηση που εισπράττει από παντού μόνο λαϊκή κατακραυγή – και απλά καταγράφει ληξιπρόθεσμα αντί εσόδων. Κι ο συνεταίρος Βενιζέλος έχει τα δικά του προβλήματα που αθροίζονται σε εκείνα του Σαμαρά και τα επιδεινώνουν. 

Η διαφορά με την στάση του Κ.Καραμανλή το 2009 – που σε αντίστοιχες συνθήκες εγκατέλειψε την εξουσία και παρέδωσε την καυτή πατάτα στον αντίπαλό του Γ.Α.Παπανδρέου – είναι το πείσμα του Σαμαρά – ότι το παίρνει προσωπικά και κάνει καταστροφικά λάθη (όπως εκείνο με την υπονόμευση της έτοιμης λύσης στο “μακεδονικό”). Έτσι και τώρα, το “εγώ δεν χάνω από τον Τσίπρα” που διαρρέει δεξιά αριστερά, τον οδηγεί στην απαξίωση και μέσα στην παράταξή του και ανάμεσα στους εταίρους – ακόμη και η ελιτ του τόπου το ξανασκέφτεται με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προτιμά πάντα την αναίμακτη και πιο οικονομική λύση. 

Κανείς δεν πρόκειται να ακολουθήσει τον Σαμαρά στα εγωιστικά του μονοπάτια – είναι ενδεικτικό ότι χρειάστηκε να πάρει ο ίδιος τηλέφωνο – σύμφωνα με το theTOC – τους υπεύθυνους των καναλιών για να μην δείξουν Τσίπρα το Σάββατο, αλλά mega και alpha τον έγραψαν κανονικά – το ρεύμα είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ και κανείς δεν είναι πρόθυμος να τσακιστεί στα βράχια για να ικανοποιήσει ο Σαμαράς τον προσωπικό του εγωισμό…

Ads

Οι εξελίξεις δεν εξαρτώνται πλέον από τις κινήσεις Σαμαρά Βενιζέλου. Υπόρρητα έχει ήδη αρχίσει η διαπραγμάτευση μεταξύ εταίρων-ελίτ-ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται, το ΔΝΤ αρνείται να συζητήσει το χρέος πριν τις εκλογές, οι ευρωπαίοι κινούνται σιγά σιγά κατά της πολιτικής λιτότητας του Βερολίνου ανοίγοντας έμμεσα δρόμο σε διαφορετική αντιμετώπιση του “ελλειμματικού” Νότου και νομιμοποιώντας τις ενστάσεις της Αριστεράς που ζητά επενδύσεις, ζήτηση, δουλειές. Ο Τσίπρας καλείται να αναπτύξει τις απόψεις του πλέον στα ευρωπαϊκά forum – πριν λίγο καιρό η Μέρκελ ερχόταν στην χώρα μας και παραβίαζε ακόμη και το πρωτόκολλο αρνούμενη να συναντήσει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης… ενώ παρέμβαινε προκλητικά στην εσωτερική μας πολιτική κατάσταση.

Ο Σαμαράς οδηγείται στην προκήρυξη πρόωρων εκλογών, εκτός αν αποδείξει ότι έχει τους 180 για την εκλογή Προέδρου από αυτήν την Βουλή. Αλλά αυτό πρέπει να το αποδείξει εδώ και τώρα και με αριθμό ασφαλείας (πολύ πάνω από τους 180) αν θέλει οι εταίροι του να το ξανασκεφτούν – δλδ να του δώσουν ακόμη μια ευκαιρία. Αλλά στην πραγματικότητα η επιμονή της τρόικας στα συμφωνηθέντα είναι η ταφόπλακα της συγκυβέρνησης που έναν δρόμο έχει πια μόνο μπροστά της, όσο και αν αυτός φαίνεται σαν φάρσα και τραγωδία μαζί: την ηρωική έξοδο προς τις εκλογές με “αντίσταση” στην τρόικα – να “πέσει” παραβιάζοντας τις εντολές της τρόικας… να γίνει στα γεράματα “αντιμνημονιακή” και …”εθνικά υπερήφανη”. 

Αυτό το έργο θα δούμε τις επόμενες μέρες μέχρι την σύντομη προκήρυξη των εκλογών με οποιαδήποτε τυπική δικαιολογία (ΠτΔ τώρα για σταθερότητα, αδυναμία προϋπολογισμού λόγω διαφωνιών με τρόικα κλπ): “ο Σαμαράς αντιστασιακός”…

YΓ: Το άλλο έργο, “ο Βενιζέλος αντιστασιακός” το είδαμε τον Σεπτέμβριο του 2011 όταν “έδιωξε την τρόικα”…

Αριστερή Στρουθοκάμηλος