Ήρθε ο θάνατος, η είδηση, οι δημοσιογράφοι, οι κάμερες…

Ads

Κάποιοι «έφυγαν», κάποιοι τραυματίστηκαν, σε ένα έγκλημα που το πιθανότερο να μείνει ατιμώρητο.
 

Ήρθε ο θάνατος στο γραφικό ψαροχώρι, μια μέρα μετά της Παναγιάς, μέσα στη θάλασσα, λίγα μέτρα απ’ τη στεριά, με βία και αίμα. Το τελευταίο καλοκαίρι για τέσσερις ψυχές, θρήνος σε όλο το νησί.

Ήρθε και ο υπουργός και τα δελτία τύπου από τους κυβερνώντες που εκφράζουν την βαθύτατη θλίψη τους.
 

Ads

Και το θέμα της διακομιδής των τραυματιών μας στον Πειραιά ακόμη άλυτο για την Αίγινα, ούτε πλωτό, ούτε ελικόπτερο, μόνο το πλοίο της γραμμής, αν είσαι… τυχερός και σου τύχει μέρα. Ανέμελοι τουρίστες να συνταξιδεύουν με ακρωτηριασμένους και συντετριμμένους συγγενείς.

Σε ένα ακρωτηριασμένο κράτος, όπου γιατροί και νοσοκόμες κόβουν τις γάζες στη μέση για να φτάσουν για όλες τις πληγές. Είδη πρώτων βοηθειών, που στοιχίζουν λιγότερο από μια εκδήλωση που μας προσφέρουν  οι κρατικοί θεσμοί για την αναβάθμιση του πολιτισμού μας, που αρνείται να αναβαθμιστεί.
 

Ένα Κέντρο Υγείας που φωνάζει χρόνια για την υποβάθμισή του, μια κραυγή που δεν τράβηξε τις κάμερες. Τώρα οι κάμερες και όλα τα κανάλια είναι εδώ, έξω από το Κέντρο Υγείας, αναζητώντας το ανθρώπινο δράμα, όχι  την κατάντια της δημόσιας περίθαλψης.
 

Ο υπουργός Ναυτιλίας δήλωσε πως «οι ευθύνες αναζητούνται να καταγραφούν με όλη την σοβαρότητα και την αυστηρότητα». 
 

Δυστύχημα ή έγκλημα, τέσσερις ζωές έσβησαν, από ανθρώπινο χέρι, όπως σβήνει και ο πολιτισμός μας όταν κρατάμε ένα τιμόνι, είτε στη στεριά είτε στη θάλασσα.

Το άδικο αναζητά δικαιοσύνη. Δικαίωση για τον νεκρό η τιμωρία, μα η ζωή του χάθηκε και δεν του ξαναχαρίζεται. 

Ακόμα κι αν η ελληνική Δικαιοσύνη αποδειχθεί  ανεξάρτητη, τι θα απαλύνει άραγε, τον πόνο ή το θυμό;

aeginalight.gr