«Η Μισλίν της φωτογραφίας είμαι εγώ. Φορούσα μαύρη μπλούζα, μαύρη φούστα, κίτρινο μαντήλι και κίτρινες γόβες. Γύριζα από τη λειτουργία της εκκλησίας, δεν πήγαινα σε διαδήλωση, δεν είχε οργανωθεί κάτι. Αλλά όταν είδα τους στρατιώτες να φτάνουν και τα νέα παιδιά να τρέχουν, τους ακολούθησα. Δεν μπορούσα να τρέξω με τις γόβες, τις έβγαλα και τις κρατούσα. Μετά έσκυψα και πήρα μια πέτρα. Δεν ήξερα ότι κάποιος με φωτογράφιζε». Η Παλαιστίνια χριστιανή Μισλίν ήταν 33 ετών όταν η Ιντιφάντα εξαπλώθηκε στα κατεχόμενα, σαν φωτιά σε ξερά χόρτα, το 1987.

Ads

Η εξέγερση κατά των ισραηλινών δυνάμεων κατοχής στη Δυτική Όχθη έφτασε και στο χωριό της, το Μπέιτ Σαχούρ, το Χωριό των Ποιμένων, στα περίχωρα της Βηθλεέμ, εκεί όπου, κατά τη χριστιανική παράδοση Άγγελος Κυρίου εμφανίστηκε στους ποιμένες και ανακοίνωσε τη γέννηση του (προσφυγόπουλου) Ιησού.

Στην τελευταία απογραφή της Παλαιστινιακής Αρχής, το 2007, ο δήμος του Μπέιτ Σαχούρ είχε περίπου 12.000 κατοίκους, το 80% Χριστιανοί (οι περισσότεροι Ελληνορθόδοξοι) και 20% μουσουλμάνοι. Το Μπέιτ Σαχούρ πρωτοστάτησε στην πρώτη Ιντιφάντα (1987 – 1993) η οποία οδήγησε στις ειρηνευτικές συνομιλίες με το Ισραήλ. Αλλά η «ειρήνη των γενναίων» που συμφώνησαν Ραμπίν και Αραφάτ κατέρρευσε μέσα σε λίγα χρόνια σαν χάρτινος πύργος γκρεμίζοντας μαζί τις προσδοκίες για μια καλύτερη ζωή χάρις και στον θρησκευτικό τουρισμό στους Αγίους Τόπους. Αρκετοί από τους Χριστιανούς που είχαν συγγενείς στο εξωτερικό και διπλή υπηκοότητα κατάφεραν να φύγουν. Οι περισσότεροι όμως έμειναν στον τόπο τους, υπό πολιορκία.

«Το 1987 ήταν η Ιντιφάντα της καρδιάς μας. Η νεολαία μας βγήκε στους δρόμους αυθόρμητα. Τώρα δεν είναι το ίδιο. Η νεολαία άλλαξε», είπε η Μισλίν στο BBC που -χρονιάρες μέρες- έκανε ρεπορτάζ στην περιοχή για τις συνέπειες από τη μονομερή αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Στη Βηθλεέμ, στη Ραμάλα, στη Χεβρώνα, στην Ιερουσαλήμ γίνονται πάλι διαδηλώσεις και αιματηρές συγκρούσεις με τον ισραηλινό στρατό. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει. Ο παλαιστινιακός λαός είναι εξαντλημένος, η νεολαία διψά για ελευθερία, θέλει δουλειές, μια κάποια κανονικότητα που δεν κατάφερε να τις δώσει η Παλαιστινιακή Αρχή, ανεξαρτήτως προθέσεων. Προς το παρόν οι αντιδράσεις δεν έχουν πάρει διαστάσεις γενικευμένης εξέγερσης, μιας τρίτης Ιντιφάντα. Αλλά το καζάνι βράζει.

Ads

«Έχω δυο γιους, αν -Θεός φυλάξοι- τραυματιστεί ο ένας ή τον χάσω, θα ραγίσει η καρδιά μου για πάντα. Ας μείνει στο σπίτι, θα πάω εγώ. Φυσικά θα πάω εγώ» είπε η Μισλίν που δουλεύει τώρα σε ξενοδοχείο, ένα από εκείνα που υποτίθεται ότι θα γέμιζαν τουρίστες το 2000. Μετά από τη δεύτερη Ιντιφάντα, οι Ισραηλινοί άρχισαν να χτίζουν το «τείχος ασφαλείας» και δεν έπαψαν να εποφθαλμιούν τη γη του Μπέιτ Σαχούρ. Σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες που είχα με Ισραηλινούς αξιωματούχους σε προηγούμενες δημοσιογραφικές αποστολές, σχεδόν ομολόγησαν ότι μετάνιωσαν που «παραχώρησαν» τη Βηθλεέμ στην Παλαιστινιακή Αρχή.

Η Μισλίν της φωτογραφίας δεν φορά πια κίτρινες γόβες. Δεν αρμόζει, λέει, στα 63 της χρόνια.

Πηγή: Αυγή
(Δείτε το βίντεο στην ιστοσελίδα του BBC)