Περίεργα πράγματα συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες. Κανάλια που οφείλουν στο ελληνικό δημόσιο αρκετά δις, εφημερίδες που χρωστάνε στις τράπεζες της Μιχαλούς και όλο ρυθμίζουν τα δάνειά τους – τη στιγμή που ένας απλός πολίτης δεν είναι σε θέση να ρυθμίσει ένα ψωραλέο στεγαστικό – και τέλος πολιτικοί αρχηγοί μικρών κομμάτων, των οποίων υπουργοί πηγαινοέρχονται στα δικαστήρια με ατιμωτικές κατηγορίες και αρχηγοί που έτρωγαν με χρυσά κουτάλια επί Σημιτικού καθεστώτος, όλος αυτός ο παράξενος κόσμος, που σέρνει πίσω του λίστες Λαγκάρντ, energa, proton και άλλα τέτοια εξωτικά σύμβολα, βρήκε τι φταίει στην Ελλάδα: ο Κατρούγκαλος! Και ζητάνε από τον Τσίπρα να τον διώξει.

Τι έκανε ο Κατρούγκαλος; Υπέγραψε στις 27 Ιανουαρίου, λίγο πριν γίνει υπουργός δηλαδή, ένα εργολαβικό δίκης για κάποιους μισθωτούς που ζητούσαν να τους επιστραφούν οι κλεμμένοι μισθοί. Και η εταιρία του, αφού έγινε υπουργός, κατέθεσε αυτό το ιδιωτικό συμφωνητικό, στον Δικηγορικό Σύλλογο, να πάρει τη σειρά του. Και λοιπόν; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα;. Τι έπρεπε δηλαδή να κάνει η εταιρεία; Να κλείσει; Δεν έπρεπε να καταθέσει την αγωγή για τις μισθολογικές απαιτήσεις των υπαλλήλων;

Κανένα πρόβλημα δεν έχει ο Κατρούγκαλος. Υπέγραψε πριν γίνει υπουργός και μετά πήγε στο υπουργείο του. Εκτοτε δεν βλέπω να υπέγραψε κάτι. Επομένως θέμα Κατρούγκαλου δεν υφίσταται. Ένα και μόνον θέμα υφίσταται: Να υποχρεώσει ο Τσίπρας τα κανάλια της διαπλοκής να πληρώσουν τις άδειές τους, να πληρώσουν αυτά που χρωστάνε στο δημόσιο από τις διαφημίσεις, να πληρώσουν τα θαλασσοδάνεια στις τράπεζες και να μην πάρουν άλλα. Επίσης θα πρέπει η κυβέρνηση να φέρει αμέσως στη Βουλή όλες τις υποθέσεις που εκκρεμούν, από μνημόνια και υποβρύχια, μέχρι λίστες. Αυτό το θέμα μόνον υφίσταται: οι απαιτήσεις που έχουμε, ως κυβέρνηση και λαός. Όχι οι δικές τους απαιτήσεις.

Μαζί με τον Κατρούγκαλο ήρθαν όμως και οι καταραμένες οι παρελάσεις! Ακόμη και στελέχη του Συριζα τις βρήκαν κάπως εθνικιστικές και εκτός αριστερής λογικής, σε σύμπνοια με τα στελέχη του Ποταμιού και τους εστέτ της Φιλοθέης, που βρίσκουν κάτι τέτοιες λαϊκούρες εντελώς μπανάλ. Δεν θέλουν παρελάσεις για την Ελληνική Επανάσταση. Και τι ακριβώς θέλουν; Θέλουν, λέει, να γίνεται ουσιαστική συζήτηση. Μάλιστα. Και εμποδίζει τη συζήτηση η παρέλαση των φαντάρων; Δεν το αντιλαμβάνομαι καθόλου αυτό. Διότι αν πας το πρωί στην παρέλαση, μετά κοιμάσαι ένα δίωρο και το απόγευμα φρέσκος φρέσκος, αρχίζεις τον προβληματισμό σου επί του θέματος. Που είναι το πρόβλημα;

Αλλού είναι το πρόβλημα. Δεν θέλουν παρελάσεις για τις εθνικές επετείους, όχι διότι είναι εθνικιστικές δήθεν, αλλά διότι, απλώς, δεν θέλουν καν να τις θυμόμαστε. Γιατί; Διότι είναι εθνικές. Δηλαδή εκτός μόδας. Διότι, εάν θέλανε να τις θυμόμαστε κατ’ άλλον τρόπον, δεν θα τις έβγαζαν από τα πανεπιστήμια. Θα τις άφηναν.

Όλες αυτές οι αιτιάσεις είναι λοιπόν υποκριτικές. Είτε με Κατρούγκαλο, είτε με παρελάσεις, ένας είναι ο στόχος: η ίδια η κυβέρνηση. Άρα, η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει. Όχι με την εκδίωξη του Κατρούγκαλου, ούτε με την κατάργηση των παρελάσεων, που κάθε σοβαρό έθνος έχει στο εορταστικό του ρεπερτόριο: η κυβέρνηση πρέπει να απαντήσει με την επιτάχυνση της κάθαρσης, της απόδοσης ευθυνών και του άμεσου προσδιορισμού των νομίμων απαιτήσεων του δημοσίου, έναντι όλων αυτών που πλούτισαν εις βάρος μας τόσα χρόνια.

Και ας αφήσουν ήσυχους, αφενός τον Κατρούγκαλο να προσλάβει ξανά τους απολυμένους με την ησυχία του και αφετέρου τους φαντάρους και τα παιδάκια να παρελαύνουν δυο φορές το χρόνο, τιμώντας, αθώα και αγνά, τις μεγάλες στιγμές του ελληνισμού.  

* Ο Απόστολος Διαμαντής είναι συγγραφέας