David Bowie, answers the famous Proust Questionnaire «Q: What do you regard as the lowest depth of misery? A: Living in fear».

Από την πρώτη στιγμή της ύπαρξής μας μέχρι την τελευταία ο φόβος αποτελεί ένα κυρίαρχο συναίσθημα στη ζωή μας. Με τη γέννησή μας βιώνουμε το πρώτο σοκαριστικό γεγονός. Από την ασφάλεια του εσωτερικού της κοιλιάς της μητέρας μας βγαίνουμε και αντικρίζουμε το φως της ζωής, το φως της ύπαρξης.

Αυτός είναι ο πρώτος φόβος που βιώνουμε καθώς ερχόμαστε στη ζωή. Μπορεί κανείς μας να μην τον θυμάται αλλά φαντάζομαι πως θα σχετίζεται άμεσα με την ανασφάλεια και τον φόβο που νιώθει κανείς όταν έρχεται αντιμέτωπος με το γεγονός του θανάτου με την διαφορά ότι όταν γεννιόμαστε υπάρχει προοπτική, η προοπτική της ζωής.

Μεγαλώνοντας βιώνουμε τον φόβο της μοναξιάς, της απόρριψης, της απώλειας, του θανάτου. Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα που αποτελεί κοινή πραγματικότητα για όλους. Ίσως η διαφορά πάνω σε αυτό το συναίσθημα βρίσκεται στο γεγονός ότι άλλοι άνθρωποι φοβούνται περισσότερο και άλλοι λιγότερο.  Πολύ πιθανό όμως αυτή η άποψη να μην ισχύει καθώς αναλύει κανείς το ζήτημα αυτό περαιτέρω.

Είναι λοιπόν ο φόβος κοινός για όλους τους ανθρώπους; Το δεδομένο ότι όλοι είμαστε θνητοί και νιώθουμε αβοήθητοι μπροστά στην εξήγηση του νοήματος της ζωής και στην αντιμετώπιση του γεγονότος του θανάτου θα μπορούσε να οδηγήσει κάποιον στην εξαγωγή του συμπεράσματος ότι ο φόβος είναι κοινός για όλους.

Ο φόβος από τη μία θα μπορούσε να αποτελεί κοινή πραγματικότητα για όλους με την διαφορά να εμφανίζεται στην έκφραση και στην αντιμετώπιση αυτού του συναισθήματος σε ορισμένες εκφάνσεις της ζωής μας. Το ζήτημα λοιπόν δεν έγκειται στο αν άλλοι φοβούνται περισσότερο ή λιγότερο αλλά στο πώς ο καθένας από εμάς επιλέγει να παλέψει με τους φόβους και τις ανησυχίες του.

Ο καθένας λοιπόν επιλέγει να αντιμετωπίσει αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα διαφορετικά, να παλέψει μαζί τους και να τα νικήσει ή και όχι. Στη ζωή οι άνθρωποι παλεύουν να διώξουν τους φόβους τους. Μπορεί να φοβάται κανείς τα πάντα, μπορεί να φοβάται να οδηγήσει ή μήπως αρρωστήσει, μπορεί να φοβάται να μπει στο αεροπλάνο ή στο πλοίο, μπορεί να φοβάται τη φωτιά ή τη θάλασσα ή τα έντομα. Και όλα αυτά γιατί όλοι οι παραπάνω φόβοι που αναφέρθηκαν καταλήγουν στον έναν και μοναδικό φόβο του θανάτου. Όλοι μας οι φόβοι βρίσκονται σε έναν κύκλο και στο κέντρο ο ένας και μοναδικός φόβος που συνδέεται με όλους τους υπόλοιπους.

Ο μόνος τρόπος να απαλλαγεί κανείς από αυτή την κατάσταση είναι να νικήσει τον ίδιο τον φόβο. Τον φόβο τον δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι, και το ζήτημα είναι ότι όσο πιο γρήγορα καταπολεμήσουμε τους φόβους μας τόσο πιο ευτυχισμένες μέρες θα ζήσουμε. Η ζωή είναι ένα υπέροχο όνειρο, αν ζούμε με τον φόβο ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσουμε δεν θα μπορέσουμε να το ζήσουμε ποτέ.