Από τα τιτιβίσματα στο Εθνικό Πάρκο Άμπελ Τάσμαν της Νέας Ζηλανδίας μέχρι τη συμφωνία τζιτζικιών και βατράχων ένα σούρουπο στο δάσος Αγκούμπε της Ινδίας· από την καταρρακτώδη βροχή στο Αμπιτζάν της Ακτής του Ελεφαντοστού μέχρι τις βάθρες της Σαμοθράκης· και από τον κούκο της Νορβηγίας στα θροΐσματα των φύλλων στο δρυμό Ταμποπάτα στο Περού.

Όλες αυτές τις ηχητικές διαδρομές –και πολλές άλλες ακόμη– μπορεί να ακολουθήσει κανείς μέσα από την ανοιχτή σε όλους διαδικτυακή πλατφόρμα, που δημιούργησε η αγγλική ομάδα Wild Rumpus.

To πρότζεκτ, που χρηματοδοτείται από το Συμβούλιο Τεχνών της Αγγλίας και το PRS Foundation, αποτελεί ένα έργο σε εξέλιξη, στο οποίο όποια/ος επιθυμεί μπορεί να στείλει τη δική της/ου ηχητική καταγραφή.

«Συγκεντρώνουμε ήχους από τους δασότοπους και τα δάση του κόσμου, δημιουργώντας έναν ολοένα και πιο πλήρη ηχητικό χάρτη, ο οποίος αποτυπώνει τους ακουστικούς τόνους και τις ηχητικές υφές από τα δάση του πλανήτη», σημειώνουν οι δημιουργοί, στην παρουσίαση της ιστοσελίδας τους.

Όπως εξηγούν οι ίδιοι, στη δεύτερη φάση του πρότζεκ καλλιτέχνες από διαφορετικές χώρες θα εμπνευστούν από αυτό το ηχητικό υλικό, συνθέτοντας μουσική, βίντεο και άλλες δημιουργίες, που θα παρουσιαστούν στο Timber Festival, το καλοκαίρι του 2021, στο Εθνικό Πάρκο των Μίντλαντς της Αγγλίας.

Με τον όρο, «τυφλότητα απέναντι στα δέντρα», οι επιστήμονες περιγράφουν την επίμονη τάση του ανθρώπου να παραγνωρίζει –ακόμα και στο επίπεδο της φιλοσοφίας αλλά και της έρευνας– τη σημασία και τον ζωντανό χαρακτήρα της χλωρίδας του πλανήτη. Τα δέντρα μοιάζουν να γίνονται αντιληπτά ως στατικά στοιχεία του περιβάλλοντος, με περιφερειακό και επουσιώδη ρόλο.

Αφυπνίζοντας μια άλλη αίσθηση, αυτήν την ακοής, το αρχείο των «Ήχων του δάσους» υπενθυμίζει ότι πρόκειται για ένα διαρκώς κινούμενο σύμπαν, τον ζωογόνο χαρακτήρα του οποίου ίσως εκτιμούμε περισσότερο μέσα στις συνθήκες της αποστέρησής του.

Πηγή: pass-world.gr