Τι υπάρχει στο «πριν» κάθε συγγραφέα, κάθε ποιητή; Σαν αναγνώστες βρισκόμαστε πάντα στο «μετά», στη στιγμή που «περπατάει» το έργο του κάθε λογοτέχνη. Τη στιγμή που κατεβάζουμε το βιβλίο από το ράφι και το ξεσκονίζουμε, ο δημιουργός «ξεσκονίζει» τις σκέψεις του, τις προσλαμβάνουσες και τα ερεθίσματα που θα οδηγήσουν το χέρι του στο χαρτί για να γράψει κάτι καινούριο. Η διαδικασία ίσως είναι επίπονη και κοπιαστική πνευματικά για τον ίδιο, όμως θέλουμε να συμμετάσχουμε. Το διάβασμα είναι απόλαυση, αλλά τι ήταν αυτό που άναψε τη σπίθα για να πάρει φωτιά η πένα και να «ζωντανέψει» η λευκή σελίδα; Ποια ήταν η αφορμή για να «γεννηθούν» τα μεγάλα έργα της παγκόσμιας λογοτεχνίας; Ψάχνουμε, βρίσκουμε και απαντάμε.

Πώς “γεννήθηκε” το “Queer” του Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ

Το “Queer” θεωρείται ως το δεύτερο μέρος της άτυπης τριλογίας του συγγραφέα που ξεκίνησε με το “Junky” και ολοκληρώθηκε με το μνημειώδες, πια, “Naked Lunch” (Γυμνό Γεύμα). Το αυτοβιογραφικό στοιχείο κυριαρχεί και πίσω από τον δεσμό του Ουίλιαμ Λι (alter ego του Μπάροουζ) και του Αλερτον, κρύβεται η πολιορκία του Λιούις Μάρκερ από τον Μπάροουζ, φοιτητής 21 ετών στο κολέγιο της Πόλης του Μεξικού. Ο Μπάροουζ, όταν ξεκίνησε το δεύτερο μυθιστόρημα του, γνώριζε πως το κεντρικό θέμα θα ήταν η σχέση με τον Λιούις Μάρκερ Μάλιστα, ανέφερε στον Γκίνσμπεργκ πως θα αφιέρωνε το “Queer” στον Α.Λ.Μ (Αντελμπέρ Λιούις Μάρκερ).

Όλα ξεκαθαρίζουν (όσο μπορούν φυσικά με τον Μπάροουζ) στην εισαγωγή του για την έκδοση του  1985.

“Είχα ήδη γράψει το Junky και το κίνητρο γι’ αυτό ήταν συγκριτικά απλό: η καταγραφή της εμπειρίας μου ως ναρκομανή με τους πιο απλούς και ακριβείς όρους. Ήλπιζα σε έκδοση, χρήματα, αναγνώριση. Όταν ξεκίνησα να γράφω το Junky, ο Κέρουακ είχε ήδη εκδώσει το The Town and the City. […] Τα κίνητρα μου για τη συγγραφή του Queer ήταν πιο περίπλοκα και δεν τα γνωρίζω επακριβώς ακόμα και σήμερα. Γιατί να θέλω να καταγράψω τόσο λεπτομερώς αυτές τις εξαιρετικά οδυνηρές, δυσάρεστες και τραυματικές αναμνήσεις; Ενώ στο Junky είχα συναίσθηση της διαδικασίας της συγγραφής, το Queer έχω την αίσθηση πως γράφτηκε για μένα και ερήμην μου. Πάσχιζα να συνεχίσω το γράψιμο, ώστε να κάνω έναν ακριβή απολογισμό των γεγονότων: η συγγραφή ως ψυχικός εμβολιασμός. Μόλις κάτι καταγραφεί χάνει κάθε προοπτική έκπληξης, έτσι όπως ο ιός χάνει το πλεονέκτημα του όταν ένας εξασθενημένος ιός έχει δημιουργήσει αντισώματα έτοιμα να επέμβουν. Συνεπώς, καταγράφοντας την εμπειρία μου, πέτυχα μια κάποιου είδους ανοσία από περαιτέρω επικίνδυνες αναζητήσεις τέτοιου τύπου”.

Δεν θα πρέπει να παραλείψουμε και τη συμβολή του θανάτου της γυναίκας του Τζόαν Βόλμερ. Στην ουσία δολοφονία, αφού μετά από μεθύσι σε μπαρ του Μεξικό θέλησαν να παίξουν σκηνή από τον Γουλιέλμο Τέλλο. Η Βόλμερ έβαλε ποτήρι στο κεφάλι, αλλά ο Μπάροουζ σημάδεψε πιο χαμηλά σκοτώνοντας την ακαριαία. Το γεγονός έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανακάλυψη του συγγραφικού του ταλέντου, όπως έχει παραδεχθεί ο Μπάροουζ.

Ανέκδοτο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες!

Το “Queer” παρόλο που γράφτηκε το 1952, σε μια εποχή που ήδη απολάμβανε κάποιας φήμης, παρέμεινε ανέκδοτο για περισσότερες από τρεις δεκαετίες επειδή περιέγραφε ξεκάθαρα τον πόθο ενός ομοφυλόφιλου. Η αφήγηση είναι διάσπαρτη με ευφυείς κωμικούς μονολόγους που προετοιμάζουν το έδαφος για το “Γυμνό Γεύμα”, ωστόσο η ατμόσφαιρα παραμένει βαριά, δυσοίωνη. Πρόκειται για ένα τολμηρό αυτοβιογραφικό πορτρέτο, μια δυνατή ιστορία αγάπης αλλά και ένα μωσαϊκό κωμικών και τραγελαφικών φαντασιώσεων. Η νέα, οριστική έκδοση που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό με αφορμή τα 25 χρόνια του μυθιστορήματος, κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Τόπος σε μετάφραση του Γιώργου Μπέτσου.

Από το Periodiko.gr