Η Τουρκία προωθεί και πάλι έναν πόλεμο. Για άλλη μια φορά, βάζει σαν στόχο τα επιτεύγματα του κουρδικού λαού. Αυτή τη φορά στη Συρία …

Ads

Ο Τούρκος πρόεδρος Erdoğan ανακοίνωσε πριν από μέρες ότι ο ίδιος θέλει να «καθαρίσει τα νότια σύνορά του από την τρομοκρατία». Έγινε γρήγορα σαφές ότι με το “νότιο σύνορο” εννοεί το βόρειο τμήμα της Συρίας. Όποιος πιστεύει ότι η Τουρκία θέλει να «καθαρίσει» το ΙΣΙΣ ή άλλες ισλαμικές ομάδες στα σύνορα αυτά, αυταπατάται. Αντίθετα, η Τουρκία και ο πρόεδρός της έχουν σαν στόχο ακριβώς εκείνες τις δυνάμεις, οι οποίες έχουν αγωνιστεί εδώ και χρόνια ενάντια στο ISIS και τους άλλους ισλαμιστές στην πρώτη γραμμή στη Συρία.
Ήδη από τις 20 Ιανουαρίου άρχισε τις επιχειρήσεις «εκκαθάρισης» από το ελεύθερο Καντόνι του Αφρίν στα βορειοδυτικά της Συρίας. Το Αφρίν είναι ένα από τα τρία καντόνια της περιοχής Ροζάβα της οποίας οι κάτοικοι-κυρίως Κούρδοι, αλλά όχι μόνο- κήρυξαν την Δημοκρατική Αυτονομία. Η περιοχή της Ροζάβα –σε συνθήκες πολέμου στη Συρία και εμπάργκο από τις περιφερειακές και διεθνείς δυνάμεις- αυτοοργανώθηκε σε δημοκρατία βάσης και συμβουλίων αναπτύσσοντας τις αξίες και τους θεσμούς της Δημοκρατικής Αυτονομίας με Λαϊκό Ομοσπονδιακό Κοινοτισμό1.

Η απελευθέρωση των γυναικών και η οικολογική συνείδηση αποτελούν τις βασικές αρχές αυτού του μοντέλου αυτοδιακυβέρνησης. Το καντόνι αυτό που είναι απομονωμένο από τα άλλα στη βορειοδυτική πλευρά της Συρίας-ακριβώς γιατί πριν κάποιο καιρό παρενέβη σαν σφήνα η Τουρκία με τους συμμάχους της αντάρτες- το υπερασπίζονται οι Μονάδες Άμυνας του Λαού και των Γυναικών (YPG & YPJ). Οι μονάδες Άμυνας των Γυναικών(YPJ) είναι μεταξύ των πιο αποτελεσματικών μονάδων στον αγώνα κατά των ισλαμικών ομάδων στη Συρία και συνέβαλαν στην απελευθέρωση τόπων όπως το Kobanê και η Rakka από τον τρόμο του ΙΣΙΣ.

Η Τουρκία ως παράγοντας αστάθειας στη Μέση Ανατολή

Ads

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό το μοντέλο κοινωνίας υπήρξε αγκάθι στο πλευρό του καθεστώτος Erdoğan: Πρώτον, επειδή αντιπροσωπεύει τα επιτεύγματα του κουρδικού πληθυσμού και η αντι-κουρδική στάση του καθεστώτος της Τουρκίας θέλει να καταπολεμήσει αυτά τα επιτεύγματα με κάθε τρόπο. Δεύτερον, επειδή το κοινωνικό μοντέλο της Δημοκρατικής Ομοσπονδίας της Βορείου Συρίας στα νότια σύνορα με την Τουρκία αναπτύσσει ένα σύστημα που προβλέπει την πολιτική και κοινωνική συμμετοχή όλων των τμημάτων του πληθυσμού πέρα από τα εθνικά και θρησκευτικά σύνορα, διαμετρικά αντίθετα με το μονοκρατικό και όλο και περισσότερο φασιστικό κρατικό σύστημα της Τουρκίας.

Για να αποφευχθεί η δημιουργία αυτού του μοντέλου κοινωνίας, η Τουρκία θεωρεί ότι έχει το δίκαιο να χρησιμοποιεί κάθε μέσο. Για παράδειγμα, εδώ και χρόνια έχει σφραγίσει τα σύνορα με τις περιοχές της Ροζάβα και δεν επιτρέπει την εισροή της ανθρωπιστικής βοήθειας, ενώ αντίθετα το εμπόριο των συνόρων με τις περιοχές της Συρίας που ελέγχονταν από τους ισλαμιστές ανθούσε και ανθεί ακόμα. Εφοδίαζε με όπλα και επιμελητεία τις ισλαμικές οργανώσεις, όπως το ΙΣΙΣ και το Μέτωπο της Αλ Νούσρα, για να πολεμήσουν εναντίον της Rojava. Και όταν αυτό δεν οδήγησε στα επιθυμητά για αυτήν αποτελέσματα, ο ίδιος ο τουρκικός στρατός εισέβαλε στη βόρεια Συρία. Η Τουρκία κατέχει προς το παρόν το βόρειο τμήμα της Συρίας από το Azaz έως το Jarablus, καθώς και το βόρειο τμήμα της επαρχίας Idlib. Επίσημα, η Τουρκία υποτίθεται ότι δραστηριοποιείται εναντίον των ισλαμικών ομάδων εκεί. Αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη. Έχει να κάνει με μια περίπλοκη δέσμη συμφωνιών και διευθετήσεων με τις εκεί ισλαμικές ομάδες τις οποίες θέλει να κινητοποιήσει για την επίθεση στην Αφρίν. Έτσι, ενώ στη Συρία ο αγώνας εναντίον του IS πηγαίνει προς στο τέλος και στον ορίζοντα μπορούν να φανούν οι πρώτες ελπίδες για μια πολιτική λύση, η Τουρκία ανάβει ξανά και ξεκινά στη γειτονική της χώρα, έναν νέο πόλεμο!

Όποιος υποστηρίζει τη Τουρκία τώρα, στηρίζει την αναζωπύρωση του πολέμου

Η Άγκυρα στην αναζήτηση διεθνούς υποστήριξης για την αντι-Κουρδική πολιτική της στη Μέση Ανατολή, μένει σε μεγάλο βαθμό μόνη της. Στην αρχή προσπάθησε να πείσει τις ΗΠΑ ότι ήταν ο καλύτερος εταίρος στον αγώνα κατά του ΙΣΙΣ. Αλλά επειδή η στήριξη της Άγκυρας στο ISIS δεν παρέμεινε πια ένα μυστικό, η αμερικανική κυβέρνηση προτίμησε να στηρίζεται στην υποστήριξη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, στις οποίες συμπεριλαμβάνονταν οι YPG και YPJ. Στη συνέχεια, η Άγκυρα προσπάθησε να προσεταιρισθεί τη Μόσχα για να απομονώσει τους Κούρδους στη Συρία. Αλλά ακόμα και αυτή η πολιτική δεν φάνηκε να λειτουργεί μέχρι σήμερα. Όμως το καθεστώς του Ερντογάν ελπίζει στη συνέχεια ότι οι ΗΠΑ και η Ρωσία θα προτιμήσουν στο τέλος να συμβιβασθούν μαζί του και όχι να στηρίξουν τους Κούρδους της περιοχής της Ροζάβα. Γιατί το πείραμα της Δημοκρατικής Αυτονομίας εκεί, είναι ταυτόχρονα αγκάθι στον δεσποτικό τρόπο που κυβερνά σήμερα ο Πούτιν ή ο Τραμπ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι οι  YPG και YPJ δεν έχουν σχέση με το ΡΚΚ. Ως γνωστόν ο Ερντογάν προσπαθεί να τους πείσει-για να δικαιολογήσει αυτή την επαίσχυντη επίθεση στη βόρεια Συρία, ότι το PYD2 και οι Κούρδοι της Συρίας, είναι οι ίδιοι με το Εργατικό Κόμμα του Κουρδισταν (ΡΚΚ), γεγονός που τους καθιστά τρομοκράτες( όλοι θεωρούν π.χ. το ΡΚΚ ως τρομοκρατική οργάνωση).  
   
Οι Ευρωπαίοι φυσικά έχουν το ίδιο πρόβλημα με τους Κούρδους και από ότι φαίνεται δεν αντιδρούν στη στάση της Τουρκίας προς το παρόν. Στη Γερμανία ιδιαίτερα, το καθεστώς του AKP βρίσκει στήριξη για την αντι-Κουρδική πολιτική του. Για παράδειγμα, από την άνοιξη του περασμένου χρόνου, οι σημαίες του YPG και του YPJ έχουν απαγορευτεί στη Γερμανία. Τους τελευταίους μήνες, η καταστολή εναντίον κούρδων ακτιβιστών εκτοξεύθηκε και πάλι, μετά από αίτημα της Άγκυρας. Έκτοτε, εκτός από τις απαγορεύσεις των σημαιών, υπάρχουν επίσης απαγορεύσεις διαδηλώσεων, και οι έρευνες σπιτιών και συλλόγων των Κούρδων είναι στην ημερήσια διάταξη. Η Μέρκελ εξαρτάται από την συμφωνία με τον Ερντογάν για το σταμάτημα στην Τουρκία των προσφύγων που θέλουν να προωθηθούν στην Ευρώπη- κυρίως στη Γερμανία- και για αυτό ανταποκρίνεται στα αιτήματά του, ενώ ο σοσιαλδημοκράτης ομοσπονδιακός υπουργός Εξωτερικών Γκάμπριελ υποσχέθηκε περαιτέρω εξαγωγές όπλων στην Άγκυρα, με αντάλλαγμα μόνο και μόνο την απελευθέρωση του γνωστού δημοσιογράφου Deniz Yücel. Η κυβέρνηση της Γερμανίας με το που εξάγει όπλα στην Τουρκία σήμερα, συμμετέχει ουσιαστικά σε αυτόν τον πόλεμο που ξεκινά το καθεστώς του AKP, μέσα και έξω από τα κρατικά σύνορα της Τουρκίας, εναντίον των Κούρδων. Κατά τα άλλα, ρητορικά κριτικάρει αυτό το καθεστώς!

Σημαντικό λοιπόν για τις εξελίξεις αυτού του πολέμου –ειδικά στη Ροζάβα-θα είναι η στάση του διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος. Το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, σε Δελτίο τύπου3 που εξέδωσε, φαίνεται ότι εντάσσεται σε αυτό το αντιπολεμικό κίνημα. Αλήθεια ποια θέση παίρνει η ελληνική Κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ; Στηρίζει τον Ερντογάν σε αυτόν τον πόλεμο; Γιατί σιωπά; Αν κατορθώσει ο Ερντογάν να συντρίψει τις ελπίδες των Κούρδων της Συρίας για Δημοκρατική Αυτονομία στην περιοχή, δεν θα ανοίξει η όρεξή του και για την Κύπρο και το Αιγαίο μετά από αυτή του την επιτυχία;

Πηγή: https://www.topikopoiisi.eu/
 

1 Βλέπε κείμενό μας «Η Κουρδική Δημοκρατική Αυτονομία και τι μπορούμε να διδαχθούμε από αυτήν» στο: https://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/h-koyrdiki-dimokratiki-aytonomia-kai-ti-mporoyme-na-didaxthoyme-apo-aytin και στο https://www.topikopoiisi.eu/theta941sigmaepsiloniotasigmaf/10.
 

2 PYD: Partiya Yekîtiya Demokrat –Κόμμα Δημοκρατικής Ενότητας. Ιδρύθηκε το 2003. Το PYD είναι το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα των Κούρδων στην Rojava / Συρία και είναι ένας από τα κόμματα που προωθούν τη Δημοκρατική Αυτονομία για όλη τη Συρία και όχι μόνο για τη Ροζάβα. Το Κίνημα για μια Δημοκρατική Κοινωνία (TEV-DEM), είναι μια οργάνωση – ομπρέλα αποτελούμενη από έξι πολιτικά κόμματα και ιδρύματα της κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένου του Δημοκρατικού Κόμματος (PYD)
 

3 «Οι βομβαρδισμοί και η επίθεση του Τουρκικού στρατού κατά της Κουρδικής περιφέρειας Αφρίν (Συρία) είναι κατάφορη παράβαση του Διεθνούς Δικαίου και όλων των Διεθνών συμβάσεων. Για άλλη μια φορά ο Κουρδικός λαός γίνεται εξιλαστήριο θύμα της σύγκρουσης των γεωστρατηγικών συμφερόντων και των εμπλεκόμενων παικτών στο Συριακό. Καλούμε τη Διεθνή Κοινότητα, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, την ΕΕ, τα πολιτικά κόμματα-κινήματα και κάθε ελεύθερο άνθρωπο να καταδικάσουν τις πολεμικές ενέργειες της Τουρκίας κατά του άμαχου πληθυσμού των Κούρδων και να απαιτήσουν την άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών, οι οποίες ήδη έχουν προκαλέσει μεγάλο αριθμό θυμάτων.»

Τμήμα Διεθνών Σχέσεων και Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, 22/1/18