Είμαι από την Τουρκία και ζω στην Αθήνα εδώ και πάνω από 4 χρόνια και θέλω να μοιραστώ λίγες σκέψεις μαζί σας. Έφτασα στην όμορφη αυτή χώρα την περίοδο που ήδη ταλανιζόταν από βαθιά οικονομική κρίση, η οποία έφερε και ριζικές αλλαγές στη ζωή σας. Κάποιοι από εσάς απώλεσαν το εισόδημα και τις παροχές τους. Κάποιοι έχασαν τη δουλειά τους και πολλοί άλλοι δεν μπορούσαν καν να βρουν δουλειά. Είδα ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα χτυπηθήκατε από την κατάθλιψη, τη λιτότητα και τη βαθιά ανησυχία για το μέλλον. Ξέρω λοιπόν ότι γνωρίζετε τι σημαίνει να βιώνεις μεγάλες απώλειες στη ζωή σου.

Αυτή τη στιγμή, όμως, στην καρδιά της πρωτεύουσάς σας στέκονται εκατοντάδες Σύριοι πρόσφυγες πολέμου• άνδρες, γυναίκες και παιδιά που ξέφυγαν από τις κτηνωδίες ενός φρικτού πολέμου. Δεν έχασαν απλά τη δουλειά και το εισόδημά τους. Έχασαν την οικογένειά τους, το σπίτι τους, σχεδόν όλα όσα ήταν κομμάτι της παλιάς τους ζωής. Κάποιοι είδαν ακόμα και τα σπίτια τους να βομβαρδίζονται, ενώ άλλοι ήταν μάρτυρες στον αποκεφαλισμό της οικογένειάς τους. Η ζωή τους στην χώρα τους δεν άλλαξε απλώς. Καταστράφηκε. Και πλέον, για να ξεκινήσουν μία νέα ζωή, για να τους δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία στον κόσμο αυτό, χρειάζονται την υποστήριξη και την αλληλεγγύη σας.

Ήμουν εδώ, ως ξένη πολίτις, όταν κατεβήκατε στους δρόμους για να πολεμήσετε κατά των μέτρων λιτότητας της Τρόικας, όταν ζητούσατε πίσω τις παροχές που σας έκοψαν. Ήμουν εκεί, στεκόμουν δίπλα σας, όταν φωνάζατε τις λέξεις «δημοκρατία», «δικαιώματα», «ελευθερία» και «μέλλον». Δεν με είδατε, δεν με ξέρετε και δεν με αναγνωρίζετε αλλά ήμουν εκεί, ένωνα τη φωνή μου με τη δική σας, σας παρακολουθούσα και μάθαινα πολλά από εσάς.

Άρα, λοιπόν, κατά την παραμονή μου στην όμορφη χώρα σας, έμαθα τις αξίες που με τόση περηφάνια διδάσκετε σε ολόκληρο τον κόσμο από την αρχαιότητα: τη δημοκρατία σας, τον αγώνα σας για ελευθερία και τη φιλοξενία σας. Οι αξίες αυτές είναι που προκάλεσαν τον θαυμασμό μου για εσάς, περισσότερο από την υπέροχη κουζίνα, τη μουσική και την αίσθηση του χιούμορ σας. Τώρα, έχει έρθει η ώρα να εφαρμόσετε τις αξίες αυτές, δείχνοντας αλληλεγγύη στους Σύριους πρόσφυγες της πλατείας Συντάγματος.

Πάρτε μαζί τον καφέ σας και ελάτε. Πάρτε το χαμόγελο, την αξιοπρέπεια και τη φιλοξενία σας και ελάτε. Ενώστε τον χτύπο της καρδιάς σας με τους υπέροχους αυτούς ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση ανάγκης αυτή τη στιγμή. Θα είμαι κι εγώ κάπου εκεί.  Ίσως δεν με δείτε, ίσως δεν με γνωρίζετε. Αλλά θα ακούω τις φωνές σας.

Πηγή: left.gr