[…] Ας είναι αυτό το βιβλίο κατευόδιο και ευχή για την ανάπαυση του αδικοθανατισμένου αδερφού Μένη Κουμανταρέα, ενός εμβληματικού συγγραφέα για την εποχή μας που το έργο του, αν δεν ήμασταν σήμερα σχεδόν “άγνωστη χώρα” για τον κόσμο, θα μπορούσε να έχει  αντίκρυσμα διεθνούς βεληνεκούς […] Ο συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη για τη συλλογή αφηγημάτων του με τίτλο «Τι πάθος ατελείωτο» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα.

Η συλλογή πεζών με γενικό τίτλο «Τι πάθος ατελείωτο» (δανεισμένο απ’ το γνωστό βαρύ ζεϊμπέκικο του Μάρκου -και με ομώνυμο διήγημα) περιλαμβάνει 25 αφηγήματα τα οποία μ’ ένα νοερό νήμα σχετίζονται μεταξύ τους αλλά διαφέρουν ως προς το περιεχόμενο και το ύφος.

Σε μια ομάδα από αυτά πρωταγωνιστούν πρόσωπα του μύθου μου, που ανήκουν στον χώρο της τέχνης, σημεία προσωπικής μου αναφοράς, γνωστά σε όλους. Το καθένα όμως είναι δοσμένο αλλιώτικα :

Ο Βαμβακάρης, διωγμένος απ’ τα λαϊκά κέντρα τον καιρό της παρακμής του, δίνεται μέσα από έναν παραληρηματικό μονόλογο στο φινάλε του οποίου σκαρώνει το σπαρακτικό τραγούδι “Τι πάθος ατελείωτο”. Ο Καζαντζίδης στοιχειώνει τα όνειρα ενός ξεπεσμένου νοικοκύρη και προστατεύει στα όνειρά του τους μετανάστες και τους παρίες.

Η Πόλυ Πάνου μας απευθύνεται μέσα απ’ το καμαρίνι της και μιλάει για την ζωή της τραγουδίστριας και τα κορίτσια της “αμαρτίας”. Η Φλέρυ Νταντωνάκη ακολουθεί ένα οδοιπορικό πάθους μέσα σε μια άνυδρη έρημο μεταξύζωής και θανάτου. Ο Ρασούλης περιγράφεται την εποχή της διαμονής του στη Θεσσαλονίκη μέσα από ένα βαθύτερο ψυχολογικό πορτρέτο του.

Τον Παπάζογλου τον αποχαιρετώ μέ έναν λυγμικό αλλά μεστό χαιρετισμό σκιαγραφώντας και την όλη του προσωπικότητα. Του Ταχτσή του γράφω ένα μεταθανάτιο γράμμα σα μαθητής προς δάσκαλο και μικρός αδερφός προς μεγαλύτερο.

Την ηθοποιο Νένα Μεντή την παρακολουθώ καθώς παίζει σε μια παράσταση και κάνω παρατηρήσεις για το τι σημαίνει για μένα ηθοποιός. Τη Ζυράννα Ζατέλη την βάζω να συνομιλεί με το επέκεινα.

Κάποια άλλη ομάδα αφηγημάτων έχει ευθύ  πολιτικό χαρακτήρα, μια άλλη αναφέρεται σε οικολογικά θέματα και τρεις άλλες σε ιστορίες ανθρώπων που βασίζονται σε αληθινά περιστατικά και διαδραματίζονται στη Κωνσταντινούπολη, την Θεσσαλονίκη και τη Μυτιλήνη.

Είναι πεζογραφήματα γραμμένα με νεύρο, πάθος και βαθιά αγάπη για τις ανθρώπινες αδυναμίες. Με τον τρόπο τους απηχούν ένα μέρος της πρόσφατης κοινωνικής και συναισθηματικής ταυτότητας των ανθρώπων της χώρας μας.

Ο βιωματικός χαρακτήρας αυτών των αφηγημάτων είναι ανάγλυφος και με εκφράζουν προσωπικά περισσότερο από τα άλλα λογοτεχνικά βιβλία μου.

Ας είναι αυτό το βιβλίο κατευόδιο και ευχή για την ανάπαυση του αδικοθανατισμένου αδερφού Μένη Κουμανταρέα, ενός εμβληματικού συγγραφέα για την εποχή μας που το έργο του, αν δεν ήμασταν σήμερα σχεδόν “άγνωστη χώρα” για τον κόσμο, θα μπορούσε να έχει  αντίκρυσμα διεθνούς βεληνεκούς.-

Η συλλογή με τίτλο Τι πάθος ατελείωτο του Θωμά Κοροβίνη (από το ομώνυμο βαρύ ζεϊμπέκικο του Μάρκου) αποτελείται από εικοσιπέντε αφηγηματικά κείμενα, το καθένα με ξεχωριστό ύφος και περιεχόμενο.

            Δραματικές και σκαμπρόζικες ιστορίες που διαδραματίζονται στη Θεσσαλονίκη, την Κωνσταντινούπολη και τη Μυτιλήνη, και μερικά μικρότερης έκτασης κείμενα που συνδυάζουν το διήγημα με το δοκίμιο, δένονται μ’ένα νοερό νήμα με αφηγήματα όπου πρωταγωνιστούν αγαπημένα πρόσωπα-σημεία αναφοράς του συγγραφέα απ’ τον χώρο της τέχνης, με ιδιαίτερη εμβληματικότητα και προσωπικό μύθο το καθένα (Βαμβακάρης – Καζαντζίδης – Πόλυ Πάνου – Νταντωνάκη – Ρασούλης -Παπάζογλου – Ταχτσής – Ζατέλη – Μεντή).
 

            Τα περισσότερα κείμενα στηρίζονται σε μια σοδειά βιωμάτων του συγγραφέα και αποτελούν ατόφια κομμάτια αυθεντικής ζωής μετουσιωμένα σε πεζά.

—
O ΘΩΜΑΣ ΚΟΡΟΒΙΝΗΣ, φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση, έζησε για μια οχταετία στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ και χρόνια ερευνά πτυχές του ελληνικού και του τουρκικού λαϊκού πολιτισμού καθώς και τις σχέσεις μεταξύ τους. Συνεργάζεται με διάφορα περιοδικά πολιτιστικού προσανατολισμού.
 

Έγραψε τα βιβλία:

Τουρκικές παροιμίες, Κανάλ ντ’ Αμούρ, Τα πρόσωπα της Σωτηρίας Μπέλλου, Φαχισέ Τσίκα, Σκανδαλιστικές και βωμολοχικές ελληνικές παροιμίες, Κωνσταντινούπολη – Λογοτεχνική ανθολογία, Τούρκοι ποιητές υμνούν την Κωνσταντινούπολη, Ο Μάρκος στο χαρέμι, Το χτικιό της Άνω Τούμπας, Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα, Οι Ασίκηδες ‒ Εισαγωγή και ανθολογία της τουρκικής λαϊκής ποίησης από τον 13ο αιώνα μέχρι σήμερα, Οι Ζεϊμπέκοι της Μικράς Ασίας, Αφιέρωμα στον Στέλιο Καζαντζίδη, Θεσσαλονίκη 2005 – Ρεπορτάζ – Στον αδελφό Γιώργο Ιωάννου πού λείπει 20 χρόνια στην καταπακτή, Σμύρνη, μια πόλη στη λογοτεχνία, Όμορφη Νύχτα ‒ Χρονογραφία-μυθιστόρημα για 20 χρόνια λαϊκού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη [1985-2005], Ο Καραγκιόζης λαϊκός τραγουδιστής, Ο γύρος του θανάτου, Θεσσαλονίκη 1912-2012 ‒ Μέσα στα στενά σου τα σοκάκια, Το αγγελόκρουσμα – Η τελευταία νύχτα του κυρ-Αλέξανδρου, ’55 (μυθιστόρημα). Το 1995 τιμήθηκε με το βραβείο Ιπεκτσί.

Για το μυθιστόρημά του Ο γύρος του θανάτου τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2011, ενώ για το ’55 τιμήθηκε με το βραβείο «Νίκος Θέμελης» το 2012.

Είναι συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής λαϊκών τραγουδιών.
 

Δισκογραφία: Από έβενο κι αχάτη, Φουζουλή: Λεϊλά και Μετζνούν, Τακίμια, Το Κελί.

Συχνά παρουσιάζει συναυλίες με το δικό του ρεπερτόριο ή με θέματα του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
«Το σκάνδαλο. Χαμηλωμένο βλέμμα» (λεπτομέρεια)

Αρχείο Κωστή Παπαμιτσάκη, 1957

© Πολιτιστική και Λαογραφική Εταιρεία Απάνω Μεραμπέλλου, Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λασιθίου.