Tα βιβλία είναι αδιαμφισβήτητα από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου. Έχουν την δύναμη να σε ταξιδέψουν νοερά και να σε κάνουν να «χαθείς» μέσα στις σελίδες τους. Για να ξεκινήσει ευχάριστα η εβδομάδα, σας παρουσιάζουμε τα ευπώλητα λογοτεχνικά βιβλία του ΙΑΝΟΥ.

ΚΑΝΕΛΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ. ΛΟΓΟΣ Β’, Εκδόσεις IANOS

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS το νέο βιβλίο του Νικόλαου Κανέλλου, με τίτλο «Η τελευταία προειδοποίηση. Λόγος Β’ – Η μουσική της κόκκινης ορχήστρας». Πρόκειται για το δεύτερο πολιτικό μυθιστόρημά του και ακολουθεί ως συνέχεια του πρώτου μέρους «Η τελευταία προειδοποίηση. Λόγος Α’ – Η απάντηση του Σπάρτακου» (εκδ. Θερμαϊκός, 2012). Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες. Στο «δυνατό» αυτό σύγχρονο πολιτικό βιβλίο, ο συγγραφέας σκιαγραφεί τη σκοτεινή πλευρά της ζωής του ήρωά του, που, «ολομόναχος» πλέον και «χωρίς ταυτότητα», παλεύει να αυτοπροσδιοριστεί στη νέα πολιτική πραγματικότητα και έρχεται σε σύγκρουση με το παρελθόν του.

Αυτό που ήθελε να μου πει ο Αρχηγός ήταν απλό: Με το όνομά μου, τις γνωριμίες μου, τον τρόπο μου και τις ιδέες μου, να παρασύρω όλο τον συρφετό των «ανένταχτων» και αιρετικών σε ένα δίχτυ υποταγής! Να ντύναμε μ’ έναν κόκκινο καμβά το παρελθόν, να χτυπούσαμε τα άκρα για να μας προκύψει ένα ανεξίτηλο εθνικό μέλλον. Μια εθνική ανάπτυξη που θα υλοποιούσε όλα τα όνειρα για να αναδείξει τη δική της φυσιογνωμία ενός νέου, ακραίου πολιτικού συστήματος! Μονολογούσα ότι ούτως ή άλλως κάθε νίκη μου στη ζωή ήταν και ήττα μαζί. Αφού είχα προδοθεί από τα πρόσκαιρα σκιρτήματα της χαράς και του αγώνα, θα ακολουθούσα συνειδητά την πορεία του «προδότη»… Ενός υφισταμένου! Τα πολιτικά μου πάθη δεν τα απεμπολούσα. Ούτε την ερωτική μου λαγνεία. Ποιος όμως θα πίστευε ότι θα μπορούσα να μην είχα ερωτευτεί μέχρι σήμερα; Εκατοντάδες ονόματα γυναικών μού γλιστρούσαν στο μυαλό αλλά δεν έμενα σε κανένα. Μόνο ένα γυναικείο όνομα συνεχίζει να με καίει: η Ελλάδα!

Δείτε το εδώ

ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΗ ΙΩΑΝΝΑ
ΧΙΛΙΕΣ ΑΝΑΣΕΣ, Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ

Κουμπί, κούτελο, τάφος, Βράχος ασκήσεις για δυνατούς λύτες. Ήταν όντως αινίγματα ή ο άγριος θάνατος την είχε κλονίσει τόσο που έχανε το νόημα του τετέλεσται και το μέτρο των τετελεσμένων; Άγγιξε το άσπρο πουκάμισο του Στέλιου, άπλυτο από το καλοκαίρι. Μύρισε λαίμαργα τις κιτρινίλες του ιδρώτα του στις μασχάλες, φίλησε τον γιακά σαν να φιλούσε τον λαιμό του. Εσένα, δεν έχω σκοπό να σε μπουγαδιάσω, ψιθύρισε κι αμέσως μετά κόλλησε στον καθρέφτη. Λαχταρούσε να βρει κατάφατσα εκεί το πρόσωπο του άντρα της, να δει τα ματόκλαδά του να παίζουν, τις φλέβες του λαιμού να φουσκώνουν και να ξεφουσκώνουν ολοζώντανες. Θα ακουμπούσε τα δάχτυλά της στο κεφάλι του, θα μετρούσε σωστά το πλάτος του μετώπου, την απόσταση από τα φρύδια ως τις ρίζες των μαλλιών του. Περίμενε, περίμενε, στο τζάμι υπήρχε μόνο το σπασμένο μούτρο της και το θολωμένο βλέμμα της. Αυτή, η Πηγή Βογιατζή, αυτή που διάβαζε τα μάτια των άλλων, καρφώθηκε εκεί για είκοσι λεπτά και δεν μπορούσε να διαβάσει τα δικά της. Ένιωσε το στήθος και το κεφάλι της να καίνε την ίδια στιγμή που τα πόδια της είχαν ολότελα ξυλιάσει, άλλος άνθρωπος από τη μέση και πάνω, άλλος από τη μέση και κάτω. Έκλεισε τα μάτια και ψιθύρισε πέντε λέξεις κοφτά. Δεν ξέρω πού να είμαι.

Δείτε το εδώ

Η ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Εκδόσεις IANOS 

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS η συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Η Αθήνα και το βιβλίο». Πρόκειται για έναν συλλεκτικό τόμο που περιλαμβάνει τα 50 καλύτερα διηγήματα που επιλέχθηκαν στον Διαγωνισμό Διηγήματος με θέμα την Αθήνα και το βιβλίο. Ο διαγωνισμός πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από την Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS. Τα μέλη της κριτικής επιτροπής ήταν: η συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, ο ποιητής Κωνσταντίνος Μπούρας και ο συγγραφέας Διονύσης Μαρίνος. Οι συγγραφείς των 50 διηγημάτων, που ξεχώρισε η κριτική επιτροπή, συνδέουν -καθένας με τον δικό του τρόπο- την Αθήνα και το βιβλίο. Από έναν μεγάλο αριθμό συμμετοχών, προέκυψαν εντέλει 50 διηγήματα που τα ενώνει το ίδιο θέμα, αλλά κάθε συγγραφέας το προσεγγίζει με απόλυτα μοναδικό ύφος και τρόπο.

«Η σχέση της πρωτεύουσας με το βιβλίο αποδεικνύεται τελικά οργανική, παρά το γεγονός ότι οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες πολλές φορές προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Στον πρώτο Διαγωνισμό Διηγήματος για την Αθήνα, που διοργάνωσε η Αλυσίδα Πολιτισμού IANOS, ο απρόσμενος αριθμός συμμετοχών καθώς και το αναπάντεχο γεγονός ότι έλαβαν μέρος με ανέκδοτα κείμενά τους δοκιμασμένοι συγγραφείς, αποδεικνύουν ότι και υπάρχει ζέση για τη γραφή, και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα είναι σε μεγάλο βαθμό υποστηρικτική. Το θέμα ήταν «Η Αθήνα και το Βιβλίο», με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας από την UNESCO ως πρωτεύουσα βιβλίου για το 2018. Επομένως, ό,τι δεν συμπεριλάμβανε τους δύο παραπάνω όρους δεν μπορούσε να γίνει δεκτό.»
Δείτε το εδώ

ΓΙΑΛΟΜ ΙΡΒΙΝ
ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ!, Εκδόσεις ΑΓΡΑ

Στη μακρόχρονη καριέρα του ο Ίρβιν Γιάλομ ασχολήθηκε με τη διερεύνηση της ζωής των άλλων. Στο βιβλίο ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ! – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ, την αυτοβιογραφία του, που από καιρό την περιμέναμε, στρέφει το θεραπευτικό βλέμμα του στον εαυτό του, εξετάζει τις σχέσεις που τον διαμόρφωσαν και σκιαγραφεί το πρωτοποριακό του έργο, για το οποίο έγινε διάσημος. Παιδί Ρωσοεβραίων μεταναστών, ο Γιάλομ μεγάλωσε σε μια εργατική γειτονιά της Ουάσινγκτον. Θέλοντας να ξεφύγει από τα όριά της, έβαλε σκοπό να γίνει γιατρός. Η ανέλιξή του ήταν εντυπωσιακή: Ο Γιάλομ μοιράζεται με τους αναγνώστες το ξεκίνημά του στην Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ, εν μέσω των πολιτισμικών ζυμώσεων και ταραχών της δεκαετίας του 1960, τη στροφή του στη συγγραφή λογοτεχνικών έργων, για να διερευνήσει σε μεγαλύτερο βάθος την ανθρώπινη ψυχή, και την εξέλιξή του σε συγγραφέα παγκόσμιου βεληνεκούς.

Στην αυτοβιογραφία του παρακολουθούμε επίσης πώς ο Γιάλομ διαμόρφωσε την πρωτοποριακή του προσέγγιση στην ομαδική ψυχοθεραπεία και πώς εξελίχθηκε στον σημαντικότερο σύγχρονο υπαρξιακό ψυχοθεραπευτή, αντλώντας από τη σοφία μεγάλων στοχαστών όλων των εποχών. Ανακαλύπτουμε από πού εμπνεύστηκε τα βιβλία του που αγαπήθηκαν από το διεθνές αναγνωστικό κοινό, όπως ο Δήμιος του έρωτα και το Όταν έκλαψε ο Νίτσε, όπου η σύνθεση ψυχολογίας και φιλοσοφίας οδήγησε σε μια νέα αποκαλυπτική κατανόηση της ανθρώπινης συνθήκης. Συνυφαίνοντας τις ιστορίες των πιο αξιομνημόνευτων ασθενών του με αφηγήσεις για προσωπικούς του έρωτες, διαβάσματα, περιπέτειες, απογοητεύσεις, οικογενειακές στιγμές και επαγγελματικές επιτυχίες, το βιβλίο ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ Η ΖΩΗ; ΤΟΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ! – ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΥ ανοίγει στους αναγνώστες ένα παράθυρο στην οικογενειακή ζωή του Γιάλομ, στην επιστημονική και ψυχοθεραπευτική πορεία του και στη συγγραφή των βιβλίων που τον καθιέρωσαν.

 
Δείτε το εδώ

ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

 
Παίρνω το λεωφορείο της Γραμμής «10» στη Θεσσαλονίκη, από την αφετηρία Χαριλάου ως το Τέρμα, ως τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, και γράφω ό,τι θυμάμαι, επινοώ και φαντάζομαι από κάθε στάση. Δεκαεννιά στάσεις. Γράφοντας καταλαβαίνω πως το μυαλό είναι ένα ανοιχτό στρατόπεδο αιχμαλώτων. Ή, ένα πριονιστήριο γεμάτο ακρωτηριασμένες, λειψές μνήμες, επινοήσεις, φαντασιώσεις κι εμπειρίες που διαρκώς αλλάζουν νόημα, χάνονται, επανέρχονται, διασταυρώνονται και πάλι διαφεύγουν. Ξέρω, δηλαδή, ότι δεν κοπαδιάζουν οι λαγοί, αλλά εδώ συνημμένως ψάλλονται. Έπειτα, κάθε λεωφορείο που ξεκινάει από μια συγκεκριμένη αφετηρία, κάνει μιαν απαρέγκλιτη διαδρομή και πάει προς ένα σταθερό Τέρμα, ποτέ δεν κάνει όντως το ίδιο δρομολόγιο – κυρίως για τον ίδιο επιβάτη, που βλέπει έξω και εντός του με το μέτωπο κολλημένο στο τζάμι. Κάθε επιβάτης, κάθε φορά, είναι κι ένα διαφορετικό λεωφορείο.
Δείτε το εδώ

ΙΣΙΓΚΟΥΡΟ ΚΑΖΟΥΟ
ΑΧΝΗ ΘΕΑ ΤΩΝ ΛΟΦΩΝ, Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ

Η Ετσούκο, μια μεσήλικη Γιαπωνέζα που ζει στην Αγγλία, προσπαθεί να συμφιλιωθεί με την πρόσφατη αυτοκτονία της κόρης της. Καταφεύγοντας στο παρελθόν, ξαναζεί με ιδιαίτερη ένταση μια ζεστή καλοκαιρινή νύχτα στο Ναγκασάκι, όταν εκείνη και οι φίλες της αγωνίζονταν να συνεχίσουν τη ζωή τους μετά τον πόλεμο. Αλλά καθώς θυμάται την παράξενη φιλία της με τη Σατσίκο, μια πλούσια γυναίκα που έμεινε άστεγη, οι αναμνήσεις της παίρνουν μια δυσάρεστη τροπή…

Δείτε το εδώ

ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΑΛΚΥΟΝΗ
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΥ, Εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ

ΟΙ ήρωες της Αλκυόνης Παπαδάκη, σαν μοναχικοί γλάροι, περπατούν μέσα στη βροχή και ζωγραφίζουν εικόνες στην ψυχή μας.
Ένα λυρικό μυθιστόρημα για την αέναη αναμέτρηση μάνας κόρης και τον προδότη έρωτα, αυτόν που διαλέγουμε εμείς…

Εμείς… που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.
Εμείς… που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς… που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.
Εμείς… που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.

Εμείς… που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς… που δεν ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα… και να ’χε φεγγαράδα… και ν’ αρμενίζαμε…

Δείτε το εδώ

ΞΕΞΑΚΗΣ ΜΑΝΟΛΗΣ
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ. ΤΟΜΟΣ Α’, Εκδόσεις IANOS

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις IANOS ο πρώτος τόμος της τριλογίας του Μανόλη Ξεξάκη «Το Θέατρο της Οικουμένης», Τα θεμέλια της ζωής. Η έννοια της ψυχής, ο προδομένος έρωτας και η κατασκοπεία αποτελούν τη μαγιά αυτού του μυθιστορήματος. Το σκουλήκι της αφήγησης τρυπά το μήλο της ιστορίας από ένα τραγικό γεγονός: το θάνατο της πρώην αγαπημένης του Βασίλη, του ήρωα, στο πάρκο του Λευκού Πύργου. Ένα προικοσύμφωνο του 1923, η Χάρτα του Ρήγα και ο Συντηρητής το θρέφουν. Ένα ταξίδι στην Κρήτη φέρνει στο προσκήνιο παλιές υποθέσεις και μυστικά. Κι όλα αυτά με φόντο την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και τις επιπτώσεις της στις ζωές όλων. Δείτε εδώ περισσότερες πληροφορίες.

Δείτε το εδώ

ΧΩΜΕΝΙΔΗΣ Χ. Α.
Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

 
Εµπνευσµένος από τον έρωτα της Εύας Πάλµερ και του Άγγελου Σικελιανού —µα όχι προσηλωµένος στα αληθινά γεγονότα— ο Φοίνικας είναι το πιο φιλόδοξο έργο του Χωµενίδη. Καλύπτει εβδοµήντα σχεδόν χρόνια, από το 1860 έως το 1927. Κινείται από τα βοσκοτόπια της Πάρνηθας µέχρι τη Νέα Υόρκη των αρχών του 20ού αιώνα κι από το «µαύρο 1897» ίσαµε τους Βαλκανικούς Πολέµους, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τη µεσοπολεµική Αθήνα, το Πήλιο, τους Δελφούς…

Κυρίως όµως ο Φοίνικας δεν αφήνει ανέγγιχτο κανένα από τα µεγάλα, τα διαχρονικά ζητήµατα. Την καταγωγή και την ταυτότητα του καθενός, τον έρωτα, τη γονεϊκότητα, τις ολισθηρές στροφές του βίου, την πίστη και την προδοσία, την αγωνία για ένα νόηµα που θα υπερβαίνει τον θάνατο. Ο φοίνικας, το εµβληµατικό πουλί που αιώνια καίγεται από την ίδια τη φωτιά του και αιώνια ξαναγεννιέται από τις στάχτες του, κυριαρχεί —έστω και αθέατος— από την αρχή του µυθιστορήµατος. Και αποθεώνεται στο τέλος του.
Δείτε το εδώ

ΜΠΑΡΡΟ ΝΙΚΟΛΑ
ΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΙΔΕΑ, Εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ

Η Ροζαλί Λoράν είναι η ονειροπόλα ιδιοκτήτρια ενός µικρού χαρτοπωλείου στο Σαιν Ζερµαίν, την καρδιά του Παρισιού. Αν ήταν στο χέρι της, όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω της θα έστελναν κάρτες. Παρόλο που οι κάρτες µε τις ωραιότερες ευχές είναι η ειδικότητα και η επιτυχία της, τα πράγµατα δεν πηγαίνουν και τόσο καλά όσον αφορά την εκπλήρωση των δικών της ευχών. Κάποια µέρα, ένας ηλικιωµένος κύριος, σκοντάφτοντας µέσα στο µαγαζί της, αναποδογυρίζει το σταντ µε τις κάρτες.

Η Ροζαλί ανακαλύπτει ότι ο άνδρας που προσγειώθηκε ανώµαλα στη ζωή της δεν είναι άλλος από τον αγαπηµένο -και διάσηµο- συγγραφέα των παιδικών της χρόνων, Μαξ Μαρσαί. Όταν εκείνος της προτείνει να εικονογραφήσει το καινούριο του (και µάλλον τελευταίο) βιβλίο, η Ροζαλί δέχεται και µια µοναδική φιλία γεννιέται ανάµεσα στους δύο ιδιόρρυθµους καλλιτέχνες. Οι ευχές τόσων ετών αρχίζουν επιτέλους να γίνονται πραγµατικότητα, µέχρι που ένας αδέξιος Αµερικανός καθηγητής εισβάλλει στο µαγαζί της, κατηγορώντας την ίδια και τον Μαρσαί για λογοκλοπή. Η Ροζαλί αδυνατεί να καταλάβει αν της χτυπάει την πόρτα ο έρωτας ή κάποιος µεγάλος µπελάς.

Δείτε το εδώ