Ο Σπύρος Χαλβαντζής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1992. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, μεταπτυχιακός φοιτητής Φιλοσοφίας του Παντείου Πανεπιστημίου και μελετά τον Γερμανικό Ιδεαλισμό και τη Φαινομενολογία. Οι «Οροσειρές του εαυτού» αποτελούν την πρώτη του ποιητική συλλογή, η οποία κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.

Μιλήστε μας για τις «Οροσειρές του εαυτού»…

Οι «Οροσειρές του εαυτού», θα έλεγα ότι αποτελούν ένα βιβλίο τόσο αυτοβιογραφικό όσο και υπέρ-προσωπικό. Τα ποιητικά πεζογραφήματα που συναντά κανείς διαβάζοντάς το, αναδεικνύουν κομμάτια του εαυτού μου αλλά και κάτι από τον εαυτό όλων μας. Είναι σκέψεις, εικόνες, συναισθήματα που όλοι λίγο έως πολύ έχουμε νιώσει, αλλά πολλές φορές δεν τολμάμε να επεξεργαστούμε και να φέρουμε στο φως. Γι’ αυτό, λοιπόν, πιστεύω ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να έρθουμε σε επαφή με την έκθεση αυτών των συναισθημάτων και εικόνων.

Πώς αναζητάτε την έμπνευσή σας μες στα χρόνια της κρίσης;

Η έμπνευση έρχεται απροσδόκητα. Δεν την αναζητώ, αλλά εκείνη με συναντά κάπου. Σε ένα μέρος όπου θα βρεθώ, σε ένα βιβλίο που θα διαβάσω, σε μια κουβέντα που θα κάνω με έναν φίλο μου. Και ειδικά στα χρόνια της κρίσης που συζητάμε. Είναι πολύ εύκολο θεωρώ, στη σύγχρονη εποχή, να εμπνευστείς από κάτι ή κάποιον. Η ποίηση είναι από μόνη της επιτακτική ανάγκη στην ψυχή του καθενός σε στιγμές καταστροφής και κρίσης.

Ποια είναι η σχέση σας με τη λογοτεχνία;

Η λογοτεχνία για μένα είναι ένα καταφύγιο, μια λύτρωση. Με ηρεμεί και ταυτόχρονα με βοηθά να εξαγνίζομαι ψυχικά.

Μπορεί ένα καλό βιβλίο να «σώσει» την ψυχή μας;

Ναι μπορεί. Και μάλιστα όχι τόσο με τη θρησκευτική έννοια της εξιλέωσης. Ένα καλό βιβλίο «γεμίζει» έναν αναγνώστη που το διαβάζει. Αν ένα βιβλίο δεν σε οδηγεί αμέσως στο γράψιμο ή στη συζήτηση, δεν είναι καλό βιβλίο.

Τα επόμενα εκδοτικά σχέδιά σας;

Ετοιμάζω αυτή τη στιγμή μια ακόμη συλλογή ποιημάτων. Ποιήματα που ξεφεύγουν πλέον από τη φόρμα του πεζογραφήματος.