Ο Κώστας Γουρνάς άρχισε να γράφει στη φυλακή. Εκεί όπου βρίσκεται τα τελευταία οκτώ χρόνια, μετά τη σύλληψή του το 2010 και την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης για τη συμμετοχή, στην πρώτη περίοδο  της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας». Εμφανίστηκε με το  σπονδυλωτό μυθιστόρημα «Η βαρύτητα στο ή» (Εκδόσεις των Συναδέλφων) και πριν καλά καλά το αφομοιώσουμε, εξέδωσε πρόσφατα το «Ω γλυκύ μου έαρ» του οποίου η παρουσίαση γίνεται το Σάββατο στις 6.00 μ.μ. στη Νομική Σχολή Αθηνών, μία διοργάνωση του Ταμείου Αλληλεγγύης Φυλακισμένων και Διωκομενων Αγωνιστών.

Και τα δύο μυθιστορήματα έχουν αναφορά στο μέλλον γιατί «… στη φυλακή σκέφτεσαι αναγκαστικά σε χρόνο μέλλοντα» όπως είπε ο ίδιος στο Τvxs.gr ο οποίος όπως φαίνεται, μέσα σε σκληρές και αντίξοες συνθήκες , ανακάλυψε πτυχές του δημιουργικού εαυτού του που δεν γνώριζε. 

Στο δεύτερο αυτό έργο του, ο Γουρνάς κάνει ένα σάλτο μορτάλε , από την   ελαφρώς αμήχανη (παρά το ενδιαφέρον της) δομή του πρώτου βιβλίου , σε μια γραφή μεστή και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα υφολογικά. «Δεν είχα διαβάσει  αρκετά λογοτεχνία πριν έρθω εδώ. Με ενδιέφεραν περισσότερο ιστορικά βιβλία και πολιτικά δοκίμια» παραδέχεται. Ίσως αυτό να διέσωσε ένα πηγαίο ταλέντο , ίσως όμως και η ώθηση να ήρθε από τα κλασικά αριστουργήματα που άρχισε να διαβάζει μέσα στη φυλακή όπως «Ο γέρος και η θάλασσα» του Χέμινγουέι. Σε κάθε περίπτωση , το σύμπαν που συνθέτει στο «Ω γλυκύ μου έαρ» είναι ένα γοητευτικό και πολυεπίπεδο μέσα στην απλότητά του μυθιστόρημα. Έντονα πολιτικό χωρίς να είναι μανιφέστο και υπαρξιακό , χωρίς να πελαγοδρομεί σε γενικότητες.

Ο αναγνώστης ακολουθεί ένα road trip – επιτάφιο, όπως το ονομάζει ο συγγραφέας.  Ο Αλέξανδρος και ο Φραγμός, δύο άνδρες  αναρχικοί , που φέρουν αναφορές διαφορετικών γενεών , επιστρέφουν  στην Αθήνα από έναν Ελληνοτουρκικό πόλεμο μεσαίας έντασης στον οποίο αγωνίστηκαν. Η σχέση που δημιουργείται ανάμεσά τους καθώς διασχίζουν τη Θράκη και τη Μακεδονία, μοιραία βάζει τον αναγνώστη να διαλογιστεί πάνω στη ρήση του Ηράκλειτου «Πόλεμος πάντων μὲν πατήρ ἐστι, πάντων δὲ βασιλεύς» καθώς οι ήρωες μεταφέρονται από έναν πόλεμο ρεαλιστικό σε έναν άλλο βαθιά υπαρξιακό.

Οι δύο συναγωνιστές , μπαίνουν σε έναν ζόρικο χορό ιδεολογικών αντιθέσεων ,  οι οποίες φέρνουν στην επιφάνεια τα πιο ουσιαστικά υπαρξιακά διλήμματα και ερωτήματα για τη ζωή τον θάνατο την αρρώστια την πολιτική , τη συντροφικότητα, την πίστη, την αγάπη , την ουσία των πραγμάτων. Κάθε που οι δύο άνδρες διαφωνούν, ο αναγνώστης εξαναγκάζεται να σκύψει στην αλήθεια του καθενός, και ιδιαίτερα στην απέναντι αλήθεια,  που ο ίδιος δεν υπερασπίστηκε.  Ανάμεσα τους οι μυρωδιές της Θράκης και της Μακεδονίας και σάουντρακ πότε τον Θανάση Παπακωνσταντίνου , πότε τον Μητροπάνο.

Οι δύο άνδρες, ενώ εξαντλούνται συνεχώς πατώντας ο ένας στην πληγή του άλλου πότε άτσαλα, πότε στοχευμένα, δεν υποχωρούν από τη σχέση που τους δονεί συθέμελα , γιατί έχουν παρά το χάσμα των γενεών ένα κοινό σημείο: Τη γενναιότητα να μην υποχωρήσουν,  αν δεν μετακινηθούν συναισθηματικά και διανοητικά προς μία  θέση  με πιο πανοραμική θέα στη ζωή,  την εσωτερική και την εξωτερική. Με αυτό τον τρόπο ο Γουρνάς , από του οποίου την πένα δεν γλιτώνει την κριτική ούτε ο ίδιος του ο χώρος, δίνει τη δική του απάντηση στο τι σημαίνει αγωνιστής, απλώνοντας τα όρια της δράσης του καθένα , από τα χαρακώματα του πολέμου και την πολιτική,  έως τη μάχη με τον ίδιο τον εαυτό και  τη  βέβαιη φθορά , που υποσυνείδητα μας διαφεντεύει. Θα έλεγε κανείς πως το «Ω γλυκύ μου έαρ» είναι ένας ύμνος στη ζωή και τη φιλία . Σε μια ζωή  που η ουσία της αναδύεται μέσα από την οσμή του θανάτου , της θυσίας και μέσα από τα ματωμένα νύχια όσων τη διεκδικούν.

Στην παρουσίαση το βιβλίο θα σχολιάσουν οι:  Τάσος Θεοφίλου, Αθηνά Τσάκαλου, Νικόλας Ματαράγκας και ο συγγραφέας.
Σάββατο 3/3 στις 18.00 στο Αυτοδιαχειριζόμενο Κυλικείο της Νομικής Σχολής Αθηνών (ΝΟΠΕ-ΕΚΠΑ),Πεζόδρομος Μασσαλίας & Σόλωνος