Η πρωτοβουλία της Κρυσταλίας Πατούλη να συγκεντρώσει υπό τη μορφή συνεντεύξεων και άρθρων τις απόψεις 180 προσώπων από το χώρο των Γραμμάτων, των Επιστημών και των Τεχνών σχετικά με την κρίση που ταλανίζει τη χώρα μας εδώ και πέντε χρόνια και να τις εκδώσει, με πολύ κόπο, αποτελεί αναμφίβολα σημαντική πολιτική πράξη. 

Ads

Η Έρευνα για την κρίση (2010-2014) με τα αποτελέσματά της, συμβάλλει τα μέγιστα στην προώθηση του διαλόγου μεταξύ των πολιτών της χώρας μας, οι οποίοι, δυστυχώς, «σέρνονται και φέρονται», κοινώς χειραγωγούνται  με χυδαίο τρόπο από τα ΜΜΕ, τα οποία, κυρίως στο χώρο των τηλεοπτικών μέσων, καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να αποκρύψουν την αλήθεια, εξυπηρετώντας με το λόγο τους, αν είναι καν λόγος, αλλότρια συμφέροντα, ευτελίζοντας στη συνείδηση μεγάλου μέρους της κοινής γνώμης, κάθε έννοια αντικειμενικής πληροφόρησης.

Η ελληνική γλώσσα δολοφονείται καθημερινά, επιβεβαιώνοντας πολλαπλά το πολιτιστικό κατάντιο της χώρας μας. Στόχος των ΜΜΕ ο αποπροσανατολισμός των πολιτών, η καλλιέργεια εμφυλιοπολεμικού κλίματος από παλαιούς και νέους θιασώτες του ναζισμού, οι οποίοι ξημεροβραδιάζονται στα τηλεοπτικά κανάλια,  η διάχυση του φόβου, με απώτερο σκοπό την εξοικείωση των πολιτών με την καταστροφή και το θάνατο.

       Στην εκστρατεία εκφοβισμού του ελληνικού λαού συμμετέχουν και οι άσπονδοι εταίροι μας στην Ε.Ε., οι οποίοι τολμούν να υπεισέρχονται στα εσωτερικά της χώρας μας, πιστεύοντας, με την ακόμη ισχύουσα αποικιοκρατική τους αντίληψη,  πως οι Έλληνες πολίτες θα ενδώσουν στα ανίερα κελεύσματά τους.
 
Οργή προξενεί το γεγονός ότι ο νυν πρόεδρος της Ε.Ε., ο πολύς Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ο άνθρωπος που μετέτρεψε τη χώρα του, το Λουξεμβούργο, σε παράδεισο των φοροδιαφυγάδων, καλεί τους Έλληνες πολίτες, να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές «οικείους» πολιτικούς, κοινώς τους υπηρέτες της Τρόϊκα, χωρίς την παραμικρή αντίδραση της κυβέρνησης !

Ads

Επιτρέψτε μου, ως κάθετα αντίθετος με κάθε έννοια εθνικισμού και πατριδοκαπηλίας, να ερωτήσω τον κ. Γιουνκέρ αλλά και πολλούς άλλους δήθεν πολιτικούς άνδρες της Ευρώπης, όπως π.χ. ο πρωθυπουργός της Φιλανδίας, ποιά τέλος πάντων ήταν και είναι η συμβολή των λαών τους στον ευρωπαϊκό πολιτισμό ; Είναι καιρός πλέον να καταλάβουν οι εταίροι μας πως δεχόμαστε ως Έλληνες πολίτες την τεκμηριωμένη κριτική όχι όμως και την απαράδεκτη συμπεριφορά τους.
 
      Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή τις τοποθετήσεις των ερωτηθέντων, διαπιστώνοντας πως η κριτική που πολλοί ασκούν είναι ενδοσυστημική, καθότι είναι της άποψης πως τα αίτια της κρίσης που διέρχεται η χώρα μας είναι πρωτίστως πολιτικά, συνέπεια των δομικών κλπ. αδυναμιών που ταλανίζουν εδώ και δεκαετίες την οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου.

Θεωρώ πως η κρίση είναι πρωτίστως οικονομική και αφορά το σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου. Ας μην λησμονούμε πως δεν ξέσπασε πρώτα στην Ελλάδα αλλά στις ΗΠΑ, για να παρασύρει το σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου, με εξαίρεση ίσως τη γερμανική οικονομία, καθώς οι κυβερνήσεις της χώρας, φρόντισαν έγκαιρα, μέσω της εφαρμογής προγραμμάτων λιτότητας αλλά και επενδύσεων να θωρακίσουν ως ένα βαθμό την πραγματική οικονομία, γνωστού όντος, ότι η Γερμανία ζει από τις εξαγωγές βιομηχανικών προϊόντων και με την έννοια αυτή, ακολουθεί το δικό της δρόμο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα αντιμετωπίσει  και αυτή προβλήματα και μάλιστα πολύ σύντομα.
 
Για όσους πιστεύουν πως η Γερμανία αποτελεί οικονομικό παράδεισο ευημερίας, ας γνωρίζουν ότι, με βάση τα επίσημα στατιστικά δεδομένα της χώρας, κοντά το 19,2% του πληθυσμού της, τουτέστιν περίπου 23 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως αυτό ορίζεται με βάση τα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα αυτής της χώρας.
 
        Η οικονομική κρίση εμφανίστηκε καταρχήν στα τέλη της δεκαετίας του ’60 υπό τη μορφή της πτωτικής τάσης του ποσοστού στην πραγματική οικονομία, την οποία και προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν οι βιομηχανικές χώρες με :

α) την μετάβαση από την συμβατική στην ηλεκτρονική τεχνολογία παραγωγής και οργάνωσης της οικονομίας (αυτοματοποίηση),

β) τη διαφοροποίηση της παραγωγής (πολλά διαφορετικά μοντέλα του ίδιου βιομηχανικού προϊόντος )

και γ) με τη μείωση του χρόνου ζωής των προϊόντων.
 
Καθώς η πτωτική τάση του ποσοστού κέρδους συνέχισε να υφίσταται, η κυβέρνηση Νίξον κατάργησε  στις 15 Αυγούστου 1971 τη Συμφωνία του Μπρέτον Γουντς (1944), η οποία όριζε το δολάριο ως βασικό νόμισμα συναλλαγών, συνδεδεμένο με τα αποθέματα σε χρυσό της Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, πράξη που είχε σαν αποτέλεσμα ην πλήρη απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος από τις όποιες δεσμεύσεις, γεγονός που σήμανε την απαρχή της περιώνυμης παγκοσμιοποίησης, με κύριο χαρακτηριστικό τη μετατόπιση του επενδυτικού ενδιαφέροντος από την πραγματική οικονομία στον χρηματοπιστωτικό τομέα, με στόχο την εξασφάλιση γρήγορου και μεγάλου κέρδους, καθώς και τη μετακίνηση των παραγωγικών μονάδων έντασης εργασίας από τις βιομηχανικές περιοχές της Δύσης σε χώρες του Τρίτου Κόσμου με φθηνό εργατικό δυναμικό, ενώ η παραγωγή τεχνογνωσίας συνέχισε να παραμένει στα μητροπολιτικά κέντρα της Δύσης.
 
      Όταν τελικά κατέρρευσε το χρηματοπιστωτικό σύστημα με πρώτη και καλύτερη την Γκόλντμαν Σαξ στις ΗΠΑ, η  κρίση εξαπλώθηκε σε όλη τη Δύση. Θύματα υπήρξαν κυρίως οι οικονομίες χωρών με εσωτερικά δομικά προβλήματα όπως π.χ. η Ελλάδα.

Επιγραμματικά θα αναφέρω τα βασικά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας και συγκεκριμένα :

α) το πελατειακό σύστημα που συνοδεύει την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και πολιτιστική ζωή της χώρας,

β) η ανυπαρξία οικονομικής πολιτικής,

γ) το πρωθυπουργοκεντρικό πολιτικό σύστημα ημιφεουδαρχικού χαρακτήρα, καθώς επικρατεί από τη μεταπολεμική περίοδο και εντεύθεν η οικογενειοκρατία και ο νεποτισμός,

δ) η έλλειψη κομματικά ανεξάρτητης κοινωνικά στρατευμένης διανόησης και

στ’) ο ατομικισμός ημών  Ελλήνων πολιτών, καθότι λειτουργούμε συνήθως με βάση την αντίληψη «έξω από την αυλή μου, ας είναι και η αδερφή μου», που τείνει να γίνει κυρίαρχο σλόγκαν της ελληνικής κοινωνίας.
 
        Τι μέλει γενέσθαι :
 
α) τιμωρία όλων των ενόχων και πάνω απ΄ όλα όλων εκείνων που βγάζουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, δεν πληρώνουν φόρους και αντιμετωπίζουν τη χώρα ως προτεκτοράτο (επιστροφή κεφαλαίων, αν όχι, δήμευση περιουσιών και στέρηση της ιθαγένειας),
 
β ) επαναθέσμιση της ελληνικής κοινωνίας, διαλύοντας όλα τα κυκλώματα νομής της εξουσίας,
 
γ) αναδιοργάνωση του εκπαιδευτικού μας συστήματος με βάση την έννοια της παιδείας με την  αρχαιοελληνική σημασία του όρου και
 
δ) σταθερή εξωτερική πολιτική με βάση τα συμφέροντα της χώρας, απαλλαγμένη από κάθε είδους ξένη  ποδηγέτηση.
 
Το μέλλον της Ελλάδας είναι εντός της Ευρώπης. Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη των λαών και των πολιτών, μαζί με τη Γερμανία, όχι όμως μια γερμανική Ευρώπη.
 
Ζήσης Δ. Παπαδημητρίου
Ομότιμος Καθηγητής Γενικής και Πολιτικής Κοινωνιολογίας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ
 
image
11/03/15 – PASSPORTart / Συζήτηση – παρουσίαση για τα αποτελέσματα της «Έρευνας για την κρίση (2010-2014)»
 
Οι Εκδόσεις Κέδρος και το PASSPORTart  σας προσκαλούν στην συζήτηση – παρουσίαση του βιβλίου της δημοσιογράφου και συμβούλου ανθρωπίνων σχέσεων Κρυσταλίας Πατούλη:

«Η Έρευνα  για την κρίση (2010-2014)»,

την Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015 στις 7:30  μ.μ

Για τα αποτελέσματα της Έρευνας που συμμετείχαν 180 άνθρωποι των Γραμμάτων, των Επιστημών και των Τεχνών, σε πάνω από 280 άρθρα και συνεντεύξεις, θα μιλήσει η συγγραφέας και οι:

Αλκίνοος Ιωαννίδης, τραγουδοποιός
Χριστόφορος Κάσδαγλης, συγγραφέας – δημοσιογράφος
Περικλής Κοροβέσης, συγγραφέας – δημοσιογράφος
Φοίβος Οικονομίδης, ιστορικός – δημοσιογράφος
Την συζήτηση θα συντονίζει ο Γιώργος Κτενάς, δημοσιογράφος – συγγραφέας

Info:
PASSPORTart, Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015, 7:30μμ, Ανδρούτσου 151 – Πειραιάς, τηλ. 210 4130153.  Είσοδος  ελεύθερη.

Περισσότερα για την έρευνα : https://afigisizois.wordpress.com/2012/12/31/τι-πρέπει-να-κάνουμε/

image