Η Μαριλένα Παππά είναι συγγραφέας. Γεννήθηκε στην Αθήνα, τον Φεβρουάριο του 1988. Έχει γράψει βιβλία για παιδιά και για ενήλικες. Η νουβέλα To τελευταίο εμπόδιο αποτελεί το έβδομο βιβλίο της και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν..

Ads

Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Ξεκίνησα να γράφω σε πολύ μικρή ηλικία. Νομίζω ότι τείνουμε να ασχολούμαστε με τα πράγματα μέσα στα οποία νιώθουμε άνεση και οικειότητα και πιστεύουμε ότι είμαστε καλοί μέσα σε αυτά. Υποθέτω ότι στα επτά μου χρόνια ξεκίνησα να γράφω γιατί ένιωθα οικειότητα με τις λέξεις, μου άρεσε να φτιάχνω ιστορίες και μετά να συζητάμε με τις φίλες μου με αφορμή αυτές. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι η συγγραφή ήταν κάτι παραπάνω από κάτι στο οποίο έτυχε να είμαι καλή. Είναι ο τρόπος μου να επικοινωνώ όλα όσα δεν μπορώ να επικοινωνήσω με κανέναν άλλον τρόπο. Η επικοινωνία είναι σίγουρα το κυρίαρχο στοιχείο, αλλά είναι και άλλα επιμέρους:  Όπως η αγωνία να αφήσω κάτι που θα διαρκέσει περισσότερο από μένα, η ματαιοδοξία του να ξεχωρίσω. Όλα αυτά μαζί σε συνδυασμό με το παιδικό μου όνειρο που συνόδευε όλα μου τα καλοκαίρια, που βρισκόταν σε κάθε «εξωσχολικό» βιβλίο που έπιανα στα χέρια μου. Ως μικρή αναγνώστρια σκεφτόμουν συνέχεια πώς θα αποτύπωνα εγώ το ένα ή το άλλο σημείο. Νομίζω ότι έγινα αναγνώστρια γιατί ένιωθα ήδη συγγραφέας.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς είναι να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;

Ads

Επειδή γράφω σχεδόν σε όλη μου τη ζωή, μου μοιάζει σαν κάτι απόλυτα φυσικό.

Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Από έφηβη αγαπάω την ποίηση και το θέατρο. Σε όλα τα βιβλία μου κι ιδιαίτερα στο τελευταίο υπάρχουν πολλά ποιητικά και θεατρικά στοιχεία. Η μικρή έκταση, η περιεκτική αποτύπωση εννοιών, η δημιουργία εικαστικών εικόνων, η εσωτερική αναζήτηση, το μοτίβο της πορείας προς την κάθαρση. Είχα πάντα αυτό το όραμα να κάνω την πεζογραφία να μοιάζει με ποίηση, να θυμίζει θεατρικό έργο. Να μπορεί να μπει και να χωρέσει στην πολυπλοκότητα των ζωών μας έστω για μία ώρα και να τις αλλάξει προς το καλύτερο.

Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;

Με απασχόλησε πολύ η ζωή, ο θάνατος, η διαδοχή της ζωής από τον θάνατο και η διαδοχή του θανάτου από τη ζωή. Και η φθορά. Αυτά τα στοιχεία τα συναντάει κανείς σε όλα μου τα έργα – ακόμα και στα παιδικά μου βιβλία.

Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.

Το τελευταίο εμπόδιο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν είναι ένα μείγμα ποιητικού λόγου και υπερρεαλισμού, με σκηνές βγαλμένες από ελληνικά τοπία. Οι λέξεις έχουν γεύσεις και μνήμες από αλμύρα, γαλάζιους ουρανούς και λευκά βότσαλα. Είναι μία μικρή σύγχρονη αρχαία τραγωδία που διαδραματίζεται στον Κάτω Κόσμο. Εκεί συναντάμε την Αχώ. Είναι Τετάρτη. Και όπως κάθε δεύτερη Τετάρτη, κάθε μήνα εδώ και τριάντα χρόνια, η Αχώ στέκεται δίπλα στο μεγάλο τραπέζι, ανακατεύει το βαρύ χαρμάνι του καφέ και κοιτάζει έξω από το παράθυρο. Προσδοκώντας, περιμένοντας. Για πόσο ακόμα;

Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Δεν έχω ιδέα! Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι εγώ γεννήθηκα κι έγινα κιόλας!

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Η ευκολία, η προχειρότητα, τα βιβλία χωρίς επιμέλεια, το γεγονός ότι η συγγραφή θεωρείται χόμπι, οι εκδοτικοί οίκοι που ζητούν υπέρογκα ποσά από τους συγγραφείς, οι εκδότες που δεν αγαπούν το βιβλίο επί της ουσίας, τα αυγά αντί για αβγά και τα αυτιά αντί για αφτιά.

Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Είναι ακόμα πολύ νωρίς για μένα. Το τελευταίο εμπόδιο ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο και δεν έχω προλάβει να σκεφτώ πολλά ακόμα. Θέλω να αφοσιωθώ σε αυτό το βιβλίο, θέλω να φτάσει σε όσο το δυνατό περισσότερα χέρια, θέλω να συναντηθώ με ανθρώπους σε όλα τα σημεία της Ελλάδας και να μιλήσουμε για τα εμπόδια που βάζουμε εμείς οι ίδιοι στους εαυτούς μας.