Η Ευαγγελία Μινάρδου-Αδάμου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Τήνο. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο τμήμα Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών. Δίδαξε επί σειρά ετών σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στη γενέτειρά της. Εδώ και αρκετά χρόνια κατοικεί στα Τρίκαλα Θεσσαλίας, τόπο καταγωγής του συζύγου της, όπου και διδάσκει σε Γυμνάσιο. Αγαπά και σέβεται αυτήν την πόλη, σαν δεύτερη πατρίδα. Έχει έναν γιο και μία κόρη, τον Παναγιώτη και τη Μαριλία.

Μολονότι ασχολείται με τη συγγραφή πολλά χρόνια, η παρούσα συλλογή διηγημάτων Γκρο πλάνο είναι το πρώτο της βιβλίο (κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν). Το συμπεριλαμβανόμενο διήγημα με τίτλο «Αν ποτέ συμβεί κάτι ανάλογο σε μένα;» έχει δημοσιευτεί στο τρικαλινό περιοδικό «Κηρήθρες» (τεύχος 5ο), και απέσπασε τιμητική διάκριση στον 5ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος της Ένωσης Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.

Το νησί είναι η σταθερή έδρα της καρδιάς της. Καθόλου τυχαία, λοιπόν, «πρωταγωνιστεί» σε πολλές από τις ιστορίες αυτού του βιβλίου.

Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Το γεγονός πως, όταν γράφω, αισθάνομαι ευτυχισμένη, νιώθω δημιουργική και πραγματώνω τη  βαθύτατη ανάγκη μου να καταθέτω στο χαρτί όσα γεννά η σύζευξη φαντασίας και πραγματικότητας.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς  να καταφέρετε να εκφράσετε τη σκέψη σας πάνω στο χαρτί;

Αγαπώ πολύ τις λέξεις, με μαγεύει η δύναμη του λόγου, τον θεωρώ πολύτιμο οπλοστάσιο. Θεωρώ πως το δύσκολο δεν είναι να γράψει κάποιος σκέψεις στο χαρτί.  Το δύσκολο είναι αυτό να το κάνει με τρόπο που να σέβεται και να δικαιώνει τον τίτλο του συγγραφέα και όχι να τον καπηλεύεται. Η διαδικασία της γραφής είναι ευτυχία αλλά και αγώνας, απαιτεί σεβασμό σε αυτό που κάνεις, καθώς και στον αναγνώστη που θα σε διαβάσει, και προϋποθέτει μεράκι, αφοσίωση, δουλειά.

Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Διαβάζω πολύ. Αγαπώ την παγκόσμια και την ελληνική κλασική λογοτεχνία, αλλά και τη σύγχρονη. Επιπλέον, μου αρέσει το θέατρο, ο κινηματογράφος, η μουσική. Νομίζω, λοιπόν, ότι είμαι «πολυσυλλεκτική», χωρίς να έχω μόνιμες και σταθερές επιρροές στο έργο μου. Έτσι, θα μπορούσε να εντοπίσει κανείς επιρροές – πηγές έμπνευσης από την ελληνική μυθολογία, τον Όμηρο, τον Παπαδιαμάντη, τον Βιζυηνό και τον Τσέχωφ, μέχρι το Νέο Κύμα,  στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου αλλά και ταινίες του ασπρόμαυρου ελληνικού κινηματογράφου.

Ποια θεματολογία κρατεί τον κυρίαρχο ρόλο στα έργα σας;

Στο πρώτο μου βιβλίο, το « ΓΚΡΟ ΠΛΑΝΟ », από τις εκδόσεις  “βακχικόν”, η θεματολογία έχει ένα ευρύ πλαίσιο, με συνεκτικό στοιχείο την αναζήτηση προσωπικής ταυτότητας, την απουσία και την απώλεια, σε ποικίλες τους εκφάνσεις.  Οι ανθρώπινες σχέσεις, τα αδιέξοδα, οι ελπίδες και τα όνειρα που ματαιώνονται ή πραγματώνονται, οι δύσκολες επιλογές, ο πολύμορφος πόνος των ανθρώπων, ο πολυδύναμος μητρικός ρόλος, ο έρωτας, ο θάνατος αλλά και η αθανασία,  η ζωοδότρα θάλασσα, το λυτρωτικό φως του Αιγαίου και τα γαλανά νησιά του, είναι μόνο μερικά από τα θέματα που εντοπίζονται στις ιστορίες μου.

Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.

Ο τίτλος του είναι ΓΚΡΟ ΠΛΑΝΟ, δανεισμένος από την ορολογία του κινηματογράφου. Πρόκειται για τριάντα επτά διηγήματα, που προτιμώ να ονομάζω ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΟΝΤΙΝΗΣ ΕΣΤΙΑΣΗΣ.  Κι αυτό γιατί οι ιστορίες μου είναι «κοντινές λήψεις», εστιάζουν σε πρόσωπα και καταστάσεις κοντινά μας, που συναντάμε καθημερινά στη ζωή μας. Κάποιοι ήρωες, βέβαια, κάθε άλλο παρά συνηθισμένες προσωπικότητες είναι. Σε κάθε περίπτωση, όμως, στόχος είναι η εστίαση να πλησιάζει όλο και πιο κοντά στην ψυχή, στην αλήθεια του ήρωα, στην ταυτότητα που έχει ή εναγωνίως αναζητά. Και στις αλήθειες της ζωής, με το σκοτεινό αλλά και το φωτεινό  της πρόσωπο.

Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Νομίζω, γεννιέσαι και γίνεσαι.  Γεννιέσαι με τη σπίθα, με την ανάγκη να γράφεις, με το μεράκι και το πάθος που σε οδηγεί σε αυτόν τον δρόμο. Όμως, πώς ακριβώς θα είναι αυτός ο δρόμος και πώς εσύ θα τον βαδίσεις, είναι μια άλλη ιστορία. Απαιτεί αφοσίωση, πίστη σε αυτό που κάνεις, αλλά και διάθεση να εργάζεσαι και να εξελίσσεσαι. Είναι πολύ υψηλή της Ποιήσεως η σκάλα, όπως λέει  ο αγαπημένος μου Καβάφης!

Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας τι θα ήταν αυτό;

Αγαπώ πολύ τη λογοτεχνία και θέλω  να κάνω κι εγώ με σοβαρότητα τη δική μου «κατάθεση» στον χώρο της. Δε θα ήθελα να αλλάξω κάτι. Η λογοτεχνία είναι ζωντανός οργανισμός, δημιούργημα του ανθρώπινου πνεύματος, αλλάζει και εξελίσσεται συνεχώς, όπως το πνεύμα, όπως όλες οι τέχνες.

Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Δουλεύω ήδη τη δεύτερη συλλογή διηγημάτων μου. Η θεματική της νομίζω ότι είναι ιδιαίτερη. Είναι όμως πολύ νωρίς ακόμη για να πούμε κάτι πάνω σε αυτό.