Στην γλώσσα των ντόπιων, η εποχή που ο ξηρός σκονισμένος άνεμος της Σαχάρας ανακουφίζει από τη δυσφορία του υγρού τροπικού κλίματος της Δυτικής Αφρικής, ονομάζεται Χαρματάν. Σύμφωνα με τους τουριστικούς οδηγούς αποτελεί την ιδανική περίοδο για ένα ταξίδι στην περιοχή, κι αυτή την εποχή επιλέγει η 62χρονη Άννα για να επισκεφθεί την Μπουρκίνα Φάσο παρότι ο καιρός είναι το τελευταίο πράγμα που την απασχολεί. Αφήνει πίσω της, στη Λουμπλιάνα, έναν διαταραγμένο γιο, έναν αποξενωμένο θετό πατέρα, έναν προ πολλού διαλυμένο γάμο και τα θραύσματα μιας ζωής που της προσέφερε ελάχιστη ικανοποίηση.

Στην Ουαγκαντουγκού, που οι κάτοικοι της την αποκαλούν Ουάγκα, θα γνωρίσει τον Ισμαήλ, έναν κατά πολύ νεότερο της άντρα ο οποίος έχει ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στους γεμάτους κινδύνους δρόμους της πόλης. Αυτό που γεννιέται ανάμεσα στην Άννα και τον Ισμαήλ δεν είναι ακριβώς ένας μεγάλος έρωτας, αλλά ένα δυνατό πάθος τροφοδοτούμενο από την αμοιβαία μοναξιά, τα τραυματικά βιώματα και των δυο και κυρίως την έντονη επιθυμία τους να αφηγηθούν τις προσωπικές τους ιστορίες. Ή ίσως δεν είναι παρά μια φαντασίωση δημιουργημένη στο μυαλό μιας ψυχικά άρρωστης γυναίκας.

Εξοικειωμένη με τα τοπία και την πολιτισμική παράδοση της Μπουρκίνα Φάσο, καθώς και κάτοχος μεταπτυχιακού πάνω στο σύγχρονο νιγηριανό μυθιστόρημα, η Σλοβένα συγγραφέας Γκαμπριέλα Μπάμπνικ ενσωματώνει στην αφήγηση της στοιχεία από τον μαγικό ρεαλισμό της Δυτικής Αφρικής κι αφήνει τον αναγνώστη να κρίνει ο ίδιος τι ανήκει στη σφαίρα του «πραγματικού» και τι στον κόσμο της φαντασίας.

Αναμνήσεις από το παρελθόν της Άννας και του Ισμαήλ εναλλάσσονται με στιγμιότυπα από τη γνωριμία τους, ενώ η σχέση τους εξελίσσεται στον χρόνο χωρίς ποτέ να μαθαίνουμε τι μεσολαβεί ανάμεσα στις διαφορετικές της ενότητες. Παράλληλα, η συγγραφέας βρίσκει ευκαιρίες για να μας ταξιδέψει νοητά στη Μπουρκίνα Φάσο, να μας μυήσει στις γεύσεις και τα χρώματα της, να μας σοκάρει με την ένδεια και τη βία που έχουν αναχθεί σε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας για ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού, να μας μιλήσει για την πολυτάραχη σύγχρονη ιστορία της χώρας, αλλά και να μας θυμίσει πως υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι να βλέπεις τον κόσμο- κι ότι κανένας δεν είναι πιο «έγκυρος» από τους υπόλοιπους.

Γεννημένη το 1979 στη Γερμανία, η Γκαμπριέλα Μπάμπνικ σπούδασε συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Λουμπλιάνας και έζησε για ένα διάστημα στη Νιγηρία πριν επιστρέψει στη Σλοβενία για να ολοκληρώσει τις σπουδές της. Έκτοτε, συνεχίζει να επισκέπτεται συστηματικά την Αφρική και ιδιαίτερα την Μπουρκίνα Φάσο, ενώ τα τελευταία χρόνια μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ Λουμπλιάνας και Ουαγκαντουγκού. Βραβευμένο με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUPL) του 2013 και υποψήφιο για δύο ακόμα διακρίσεις το «Ξηρή Εποχή. Ο ασυνήθιστος έρωτας του Χαρματάν» αποτελεί το τρίτο από τα πέντε της μυθιστορήματα. Μέχρι σήμερα, το βιβλίο έχει μεταφραστεί σε 15 γλώσσες και συγκαταλέγεται στα πλέον μεταφρασμένα έργα που έχουν διακριθεί μέσω του EUPL.

Η συγγραφέας έχει δημοσιεύσει, επίσης, διηγήματα, λογοτεχνική και κινηματογραφική κριτική καθώς και έργα για το ραδιόφωνο, έχει μεταφράσει βιβλία Αφρικανών πεζογράφων και είναι ενεργό μέλος και τέως αντιπρόεδρος της Ένωσης Σλοβένων Συγγραφέων.