Η Άτη Σολέρτη (κατά κόσμον Σοφία Αργυροπούλου) γεννήθηκε στην Πάτρα το 1983 και σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Γνωρίζει καλά πέντε ξένες γλώσσες κι έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές Εβένινη δίνη (εκδόσεις Περί Τεχνών 2007) και Ερημία παθών (εκδόσεις Vakxikon.gr 2012, β’ έκδοση 2015), καθώς και τη νουβέλα Δαίμονας χωρίς ταυτότητα (εκδόσεις Vakxikon.gr 2015).

Έχει ανθολογήσει και μεταφράσει την Ανθολογία σύγχρονης ισπανόφωνης ποίησης (εκδόσεις Vakxikon.gr 2013) και αυτήν την περίοδο ετοιμάζει την Ανθολογία κουβανέζικης ποίησης, που θα κυκλοφορήσει από τις ίδιες εκδόσεις. 

Ποιήματά της έχουν φιλοξενηθεί σε διάφορους λογοτεχνικούς ιστότοπους και κάποια από αυτά έχουν μεταφραστεί στην ισπανική γλώσσα από τον Μάριο Ντομίνγκεζ Πάρρα.

Η ίδια επίσης ασχολείται με τη μετάφραση σύγχρονης ισπανικής ποίησης. Συνεργάζεται με τα λογοτεχνικά περιοδικά Vakxikon.gr και El Perseguidor (με έδρα την Τενερίφη). Διατηρεί το μπλογκ: atisolerti.blogspot.com

Μιλήστε μας για το τελευταίο σας βιβλίο…

To βιβλίο που εξέδωσα τελευταίο παραδόξως αποτελεί την πρώτη μου απόπειρα γραφής και φέρει τον τίτλο Δαίμονας χωρίς Ταυτότητα. Γράφτηκε πριν από 13 χρόνια και έχει να κάνει με τον διφυή εαυτό, τον δαίμονα, που κρύβει μέσα του κάθε ον που θέλει να χαρακτηρίζεται άνθρωπος. Η συνείδηση στο καλό και στο κακό είναι μεγάλη υπόθεση και δυστυχώς δεν αντέχουν πολλοί στο άκουσμα της φωνής της.

Πως αναζητάτε την έμπνευση μες στα χρόνια της κρίσης;

Δεν την αναζητώ. Η έμπνευση συνήθως έρχεται και σε βρίσκει, κι ας ακούγεται κλισέ. Τα χρόνια της κρίσης, το μόνο που έκαναν πιστεύω είναι να λειτουργήσουν ως μεγεθυντικός φακός μιας ήδη επικρατούσας κατάστασης που έτρεφε εθελοτυφλούντες.

Ποια είναι η σχέση σας με τη λογοτεχνία;

Η σχέση μου με τη λογοτεχνία είναι αυτή δασκάλου-μαθητή, καθοδηγητή – καθοδηγούμενου. Δύσκολη, απαιτητική, λυτρωτική σε κάθε τέλος.

Μπορεί ένα καλό βιβλίο να «σώσει» την ψυχή μας;

Σίγουρα. Αρκεί να έχουμε ανοιχτές τις «πύλες της αντίληψης» και καλή σχέση με τον εαυτό μας. Πρέπει δηλαδή να αφήνουμε το έργο να αποτελέσει το μέσο ενός υπεύθυνου καθρεφτίσματος κάθε εαυτού. Εκεί έγκειται η κατανόηση που φέρει τη «σωτηρία».

Τα επόμενα σχέδιά σας;

Επόμενα σχέδια υπάρχουν και για έκδοση επόμενων βιβλίων μου αλλά και βιβλίων από μετάφραση και ελπίζω να βρεθούν τα κατάλληλα μέσα για να πραγματοποιηθούν.