Είναι από τα αυτοκίνητα που το παρουσιαστικό τους κάνει εξαρχής πολύ ξεκάθαρες τις δυνατότητές τους. Ακόμα και αν αγνοείς την ιστορία τους – και στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε να κάνουμε με ένα μοντέλο που κοντεύει τα 50 χρόνια παρουσίας στο αυτοκινητικό στερέωμα, έχοντας βεβαίως εκσυγχρονιστεί και εκπολιτιστεί σημαντικά, αλλά χωρίς να χάσει τον αρχικό του χαρακτήρα, που δεν είναι άλλος από την ικανότητά του να προχωρεί σε εδάφη που δεν μπορούσαν, ενδεχομένως και γιατί δεν θα… χωρούσαν, να κινηθούν σημαντικά ακριβότερες off road προτάσεις.

Είναι λοιπόν το Suzuki Jimny που με μήκος μόλις 3.645 mm και πλάτος 1.645 mm έχει το αναμφισβήτητο πλεονέκτημα του μικρού κύκλου στροφής (ακτίνα 4,9 μέτρα), ενώ η αυξημένη στα 210 mm απόσταση από το έδαφος σε συνδυασμό με το μικρό μεταξόνιο του δίνει τη δυνατότητα να υπερπηδά εύκολα και αλώβητο τα εκτός δρόμου εμπόδια. Η off road συνταγή δεν σταματά εδώ, καθώς ουσιαστικό ρόλο στη διαμόρφωση του προφίλ του μικρού Suzuki παίζει το «κλασικό» σύστημα μετάδοσης, με την κίνηση να μεταδίδεται στους πίσω τροχούς υπό νορμάλ συνθήκες, στην άσφαλτο, και την τετρακίνηση να εμπλέκεται με τη βοήθεια ειδικού λεβιέ, ο οποίος εμπλέκει επίσης τις «κοντές» σχέσεις που αυξάνουν θεαματικά την ελκτική δυνατότητα και την ικανότητα ανάβασης σε εδάφη με μεγάλη κλίση.

Με 1.500 κυβικά, 102 ίππους και μια “αυθεντική” off road συνταγή για ανάρτηση και μετάδοση, το Jimny των 16.720 ευρώ δεν σταματά πουθενά.

Ο κινητήρας είναι μια κλασική επιλογή, ατμοσφαιρικός 16βάλβιδος, 1.462 κ.εκ. με 102 ίππους/6.000 rpm, με τη ροπή των 130 Nm να αποδίδεται σχετικά ψηλά, στις 4.000 rpm, ενώ ακόμα πιο κλασική και δοκιμασμένη επιλογή είναι το ανεξάρτητο πλαίσιο τύπου σκάλας, με την ανάρτηση να περιλαμβάνει άκαμπτους άξονες μπρος-πίσω.

Το εσωτερικό είναι θα λέγαμε ότι αυτό που πρέπει να είναι, λιτό αλλά κατασκευασμένο από ανθεκτικά υλικά, με εξοπλισμό που όχι μόνο δεν έχει ελλείψεις, αλλά ακόμα και στην βασική έκδοση (GL) είναι υπερπλήρης έως πλούσιος. Αδύνατο σημείο του Jimny οι περιορισμένοι χώροι για τους πίσω επιβάτες και το πρακτικά ανύπαρκτο πορτμπαγκάζ, γεγονός που σε αναγκάζει να ρίχνεις τις πλάτες των πίσω καθισμάτων, κάθε φορά που θέλεις να μεταφέρεις κάτι, ακόμα και αν πρόκειται για τα ψώνια του σούπερ μάρκετ.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι θα ήταν μεγάλο λάθος να αγοράσετε ένα Jimny για να μετακινείστε καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας, επειδή είναι… όμορφο (γιατί εδώ που τα λέμε, είναι όμορφο) ή επειδή «καβαλάει» εύκολα πεζοδρόμια. Παρά τα σημαντικά βήματα προόδου στον τομέα του πολιτισμού το Jimny είναι, πιο θορυβώδες από τα τυπικά «ασφάλτινα» IX (έστω και αν αυτό το φαινόμενο δεν είναι τόσο έντονο στις χαμηλές ταχύτητες) ενώ και η οδική του συμπεριφορά είναι υποδεέστερη (δεν θα μπορούσε εξάλλου κανείς να περιμένει και θαύματα από τους δύο άξονες), καθώς μεταξύ άλλων δεν ευνοείται από το ψηλό κέντρο βάρους και το περιορισμένο πλάτος (1.645 mm). Είναι επίσης σαφές ότι επηρεάζεται πιο εύκολα από τους πλευρικούς ανέμους, οπότε και στο ταξίδι χρειάζεται κάποια προσοχή.

Από την άλλη μεριά, με τα χαρακτηριστικά που περιγράψαμε γίνεται φανερό ότι έχουμε να κάνουμε με ένα «εργαλείο», επί της ουσίας χωρίς αντίπαλο, κατάλληλο για τον κάτοικο ή τον επαγγελματία ενός νησιού (ή κάποιας άλλης περιοχής της Ελλάδας) που είναι αναγκασμένος εκ των πραγμάτων ή θέλει για τις δραστηριότητές του να κινείται σε «δύσκολο», χωμάτινο οδικό δίκτυο ή ακόμα και εντελώς εκτός δρόμου. Σε αυτές τις συνθήκες το Jimny δείχνει τον καλύτερό του εαυτό, κινείται με χαρακτηριστική άνεση χωρίς να ταλαιπωρεί τους επιβάτες του. Και σε αυτές τις συνθήκες είναι που ο ιδιοκτήτης του θα έχει την αίσθηση ότι τα 16.720 ευρώ που έδωσε για την έκδοση GL με χειροκίνητο κιβώτιο (ή τα €18.670 με αυτόματο 4άρι κιβώτιο) έχουν πιάσει τόπο…

Πηγή: ΕΘΝΟΣ