Η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι τέτοια που επέτρεψε σχεδόν το μηδενισμό κάποιων ρύπων που εκπέμπουν τα σύγχρονα αυτοκίνητα, με ταυτόχρονη σημαντική μείωση της κατανάλωσης αλλά και των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

Καθώς το αυτοκίνητο βάλλεται από χρόνια ως μέγας υπεύθυνος για τη ρύπανση του περιβάλλοντος, χρήσιμο είναι να δούμε πόσο έχει βελτιωθεί το οικολογικό του προφίλ τα τελευταία χρόνια με τη βοήθεια φυσικά της εξέλιξης της τεχνολογίας.

Ξεκινάμε με το κάποτε αθώο διοξείδιο του άνθρακα CO2 που ενώ από μόνο του δεν προκαλεί βλάβη στην υγεία, κατέληξε να είναι βασικός οικολογικός δείκτης, λόγω της συμβολής του στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Όπως βλέπουμε και στο σχετικό γράφημα, έχοντας αφήσει πίσω μας τα 185 g/km του 1995 προχωρούμε ακάθεκτοι προς το στόχο των 95 g/km που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για το 2021, έχοντας προηγουμένως, το 2015, περάσει από τα 118,1 g/km που ήταν σημαντικά χαμηλότερα από τα 130 g/km που είχε θέσει ως όριο η ΕΕ για τη χρονιά αυτή. Η επίδοση αυτή αντιστοιχούσε σε μείωση κατά 22 g CO2/km (16%).

Σημειώνουμε στο σημείο αυτό ότι οι αναφερόμενες εκπομπές του CO2 είναι ο μέσος όρος όλων των νέων αυτοκινήτων που πουλήθηκαν την αντίστοιχη χρονιά. Σημειώνουμε επίσης ότι ο στόχος του 2015 αντιστοιχούσε σε κατανάλωση βενζίνης 5,6 lit./100 km και σε 4,9 lit./100 km για diesel.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις της ΕΕ τα αυτοκίνητα είναι υπεύθυνα για το 12% των εκπομπών CO2 στο έδαφος της Ένωσης και στο σημείο αυτό δεν μπορεί κανείς να μη σημειώσει την υπερβολή που υπάρχει σε σχέση με τις απαιτήσεις της νομοθεσίας και το ειδικό βάρος των αυτοκινήτων στην υπόθεση της κλιματικής αλλαγής. Χωρίς πάλι αυτό να σημαίνει πως υποστηρίζουμε ότι πρέπει να αφήσουμε τα αυτοκίνητα στην… ησυχία τους και να μην φροντίσουμε για τη βελτίωση των χαρακτηριστικών τους.

Ωστόσο δεν είναι μόνο το CO2 που βλέπουμε να μειώνεται σχεδόν κατά 50% τα τελευταία 25 χρόνια. Ακόμα πιο εντυπωσιακά είναι τα ποσοστά μείωσης δύο άλλων ρύπων – αποδεδειγμένα βλαβερών για τη δημόσια υγεία: των οξειδίων του αζώτου (NOx) και των σωματιδίων (PM) για τα οποία ένοχοι θεωρούνται κυρίως οι κινητήρες diesel. Εδώ, λοιπόν, τα επίσημα στοιχεία δείχνουν μείωση κατά 92,0 % στην πρώτη περίπτωση και κατά 96,4 % στη δεύτερη. Εδώ έχουμε να κάνουμε σχεδόν με μηδενισμό των μεγεθών, κάτι που έγινε εφικτό χάρη στην αξιοποίηση της τεχνολογίας των καταλυτών επιλεκτικής οξείδωσης (Selective Catalytic Reduction – SCR) με χρήση ουρίας (AdBlue) στην περίπτωση των NOx και χάρη στις παγίδες μικροσωματιδίων – αιθάλης (Diesel Particulate Filter – DPF).

Η μείωση, τώρα, των εκπομπών του CO2, που πηγαίνει χέρι – χέρι με τη μείωση της κατανάλωσης, επετεύχθη με τη συνδυασμένη χρήση μιας σειράς τεχνολογιών όπως η υπερτροφοδότηση (turbo), ο μεταβλητός χρονισμός, η εξέλιξη των συστημάτων τροφοδοσίας, τα συστήματα stop & start, η μείωση του βάρους των αυτοκινήτων κ.ά.

Οι αυξανόμενες απαιτήσεις από τα αυτοκίνητα στον τομέα της ρύπανσης δημιουργούν οπωσδήποτε κάποια ερωτηματικά υπό το φως της προόδου την οποία πολύ σύντομα περιγράψαμε. Για αυτό και στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε…

 
ΙΧ αυτοκίνητα και ελαφρά φορτηγά ευθύνονται για το 13% των εκπομπών CO2 στην ΕΕ. Προσέξτε τα ποσοστά της παραγωγής Ενέργειας (30%) και της Βιομηχανίας (19%)