Το βουνό συναντά τη θάλασσα και η γεωργία τον τουρισμό σε έναν πλούσιο τόπο, που μπορεί όχι μόνο να προσφέρει τη δροσιά του υγρού στοιχείου το καλοκαίρι, αλλά δίνει ταυτόχρονα και τη δυνατότητα εναλλακτικών δραστηριοτήτων σε καθαρά ορεινό περιβάλλον.
 
«Η Ιεράπετρα είναι το μοναδικό μέρος στην Ελλάδα που μέσα σε μισή ώρα μπορείς να βρεθείς στο βουνό, σε αλπικό τοπίο, αλλά και που μέσα επίσης σε μισή ώρα μπορείς να βρεθείς σε εξωτικές παραλίες με τροπικά νερά. Γι’ αυτό και όλοι οι Ιεραπετρίτες έχουν από ένα 4Χ4 και από ένα φουσκωτό». Δήλωση φίλου Ιεραπετρίτη που όσο και αν κάνει φανερή την αγάπη του για τον τόπο καταγωγής του, με όλη την υποκειμενικότητα και την μεροληψία που αυτή συνεπάγεται, κρύβει κάποιες αλήθειες.
 
Ορεινές εκπλήξεις
Η πρόκληση δεδομένη και παίρνουμε σε πρώτη φάση τα βουνά, στα δυτικά της πόλης, για να ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς της περιοχής. Πρώτος σταθμός η Ανατολή, κάπου στα 700 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας, ένα όμορφο χωριό, με ενδιαφέροντες παραδοσιακούς ξενώνες, αλλά και ξενοδοχείο 5 αστέρων. Η απόλυτη ηρεμία συναντά την μοναδική θέα προς το Λιβυκό πέλαγος, με τη φημισμένη νήσο Χρυσή να διακρίνεται ως μακρόστενος… λεκές στη θάλασσα. Κάτω στην ακτή, το βλέμμα εντοπίζει εύκολα τη μοιραία συνάντηση δύο μεγάλων θαλασσών: της γνωστής γαλάζιας, υδάτινης και της λευκής, πλαστικής των θερμοκηπίων. Τα τελευταία δεν είναι ότι καλύτερο υπάρχει για την αισθητική του ταξιδιώτη, αλλά αποτελεί πηγή πλούτου για τους ντόπιους που αξιοποιούν το κλίμα για να πετύχουν την αύξηση των όγκων παραγωγής της ντομάτας που φημίζεται η Ιεράπετρα, αλλά και των άλλων κηπευτικών.

Ads

Το ενδιαφέρον είναι ότι η πατέντα των θερμοκηπίων δεν είναι και τόσο παλιά όσο θα φανταζόταν κανείς, αλλά αποτελεί «δώρο» ενός Ολλανδού γεωπόνου προς τους Ιεραπετρίτες. Πρόκειται για τον Πωλ Κούπερς, που βρέθηκε στην περιοχή το 1965, έκανε το καλό, αλλά λίγο μετά, το 1968, σκοτώθηκε σε τροχαίο χωρίς να δει το μέγεθος της επιτυχίας που θα είχε η ιδέα του.

Οι ορεινές περιπλανήσεις προς τα βορειοδυτικά της Ιεράπετρας μας οδηγούν πιο ψηλά από τα 700 περίπου μέτρα του υψομέτρου της Ανατολής, μέσα από όμορφες διαδρομές, αρχικά προς Χρηστό και μετά προς Σελάκανο, μια απομονωμένη περιοχή, δύσβατη με ενδιαφέρον φυσικό περιβάλλον και με μία ποιοτική μονάδα μπανγκαλόουζ που άρχισε να λειτουργεί φέτος. Εδώ ξεχνάς ότι είσαι σε νησί, το περιβάλλον είναι ξεκάθαρα ορεινό και προσφέρεται για τους λάτρεις της φυσιολατρικής ηρεμίας.
 
Στη δροσιά των ακτών
Αν και η δροσιά του βουνού το καλοκαίρι είναι ευχάριστη, η δροσιά της θάλασσας δεν παύει να είναι ελκυστική και μετά από σχετική κατάβαση βρισκόμαστε να κινούμαστε στον παραλιακό άξονα που οδηγεί από την Ιεράπετρα προς τα δυτικά. Οι παραλίες ξεκινούν πρακτικά μέσα από την πόλη και φτάνουν, με τα σχετικά διαλείμματα, μέχρι το Μύρτο, που θεωρείται από τις καλύτερες παραλίες αυτής της πλευράς και συγκεντρώνει αρκετό κόσμο, με ότι καλό ή κακό αυτό συνεπάγεται (ταβέρνες, ομπρέλες και ξαπλώστρες κ.λπ.). Ο δρόμος συνεχίζει (με ένα κομμάτι χωματόδρομο) για λίγα χιλιόμετρα μέχρι τα Τέρτσα, που επισήμως ανήκουν στο νομό Ηρακλείου, και δίνουν τη δυνατότητα πιο ήρεμης κολύμβησης.

Ακόμα περισσότερες επιλογές για μπάνιο συναντάμε στον παραλιακό οδικό άξονα που οδηγεί στην Σητεία. Καθώς λοιπόν κινείσαι προς τα ανατολικά, στο δεξί σου χέρι εναλλάσσονται παραλίες μικρού, μεγάλου και πολύ μεγάλου μήκους, με βότσαλα κάθε μεγέθους, που κάποιες φορές αγγίζουν τα όρια της άμμου. Αυτές διακόπτονται κάθε τόσο από απόκρημνα βράχια, ενώ αριστερά, από την Ιεράπετρα μέχρι το Μακρυγιαλό, σε μια απόσταση περίπου 26 χιλιομέτρων (μισή ώρα), σε συντροφεύουν τα γεμάτα ελαιώνες –και δευτερευόντως πεύκα- λασιθιώτικα βουνά. Η εικόνα των κολπίσκων που βλέπεις «στο πιάτο», στο ύψος της Αγίας Φωτιάς, με τα βράχια – ιδιόμορφα γλυπτά να κρέμονται από πάνω τους, είναι αναμφισβήτητα εντυπωσιακή και αξίζει να κάνεις μια στάση για να απολαύσεις το θέαμα με την ησυχία σου. Το πόσο μακριά θα φτάσεις είναι ζήτημα προτεραιοτήτων, αφού οι παραλίες μετά τον «τουριστικό» Μακρυγυαλό είναι πιο απόμερες και ήσυχες, ενώ άλλες πιο «οργανωμένες» (όπως τα Φέρμα) και συγκεντρώνουν πολύ περισσότερο κόσμο. Κάποια στιγμή, καθώς κινείσαι ανατολικά προς το ακρωτήριο Γούδουρας, θα δεις μπροστά σου, να κρέμεται στο βράχο πάνω από το δρόμο τη μονή Καψά.

Ads

Η μελέτη του χάρτη θα μας δείξει ότι εκτός από τον κεντρικό επαρχιακό δρόμο, που συνδέει την Ιεράπετρα με τη Σητεία και σε μεγάλο του μέρος είναι παραλιακός, μπορεί κανείς να κινηθεί από τη μία πόλη στην άλλη μέσα από τα βουνά, αναζητώντας την περιπέτεια, τις διαφορετικές εικόνες, αλλά και την κρητική αυθεντικότητα. Ή μπορεί επιλεκτικά να ακολουθήσει κάποιον από τους δρόμους που ξεκινούν από την παραλία και καταλήγουν σε ορεινά χωριά, μακριά από την τουριστική κίνηση. Εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς η διαδρομή προς Σχινοκάψαλα και Ορεινό ενώ τραβώντας τον ανήφορο προς τους Πεύκους απολαμβάνουμε την εκπληκτική θέα προς το Μακρυγιαλό και το Γούδουρα. Με αυτά τα βουνά σχετίζονται αναπόφευκτα τα πολυάριθμα φαράγγια της περιοχής, με πρώτο και καλύτερο αυτό του διάσημου και επιβλητικού Χα, που συναντά κανείς όπως έρχεται Αγ. Νικόλαο.

Τέλος, μέσα στην πόλη της Ιεράπετρας, τα αξιοθέατα είναι συγκεκριμένα: από τη μια το καλοδιατηρημένο ενετικό κάστρο (ο αποκαλούμενος από τους ντόπιους «Καλές») που δεσπόζει στην είσοδο του λιμανιού και από την άλλη το παλιό τζαμί με την κρήνη, η μικρή αλλά ενδιαφέρουσα αρχαιολογική συλλογή, οι παλιές εκκλησίες που συναντάς ακριβώς απέναντι από το κάστρο και στην παλιά πόλη, και το σπίτι του Ναπολέοντα, το σπίτι που λέγεται ότι έμεινε για ένα βράδυ ο μεγάλος αυτοκράτορας όταν πέρασε από την Κρήτη.
 
Η Χρυσή
Αναμφισβήτητα όμως το πιο δυνατό χαρτί της Ιεράπετρας είναι το μικρό και επίπεδο νησάκι ακριβώς απέναντι από την πόλη, με τους υπεραιωνόβιους κέδρους τα κρυστάλλινα νερά και τη χρυσή άμμο, από την οποία άλλωστε πήρε και το όνομά του: νήσος Χρυσή η επίσημη ονομασία θα ακούσετε όμως πολύ συχνά να το αποκαλούν και Γαϊδουρονήσι. Δεν νοείται να μην περπατήσεις στους σχηματισμένους από λευκόχρυση άμμο λοφίσκους του, να μη δεις τους κέδρους να παίζουν το ρόλο του γλύπτη με τα μοναδικά σχήματα που παίρνουν, δεν νοείται να μη δεις με τα μάτια σου τα μοναδικά, τροπικά χρώματα που παίρνει η θάλασσα καθώς πλησιάζεις στην ακτή του. Όλα τούτα σε αυτό το μικροσκοπικό νησί του οποίου το μέγιστο υψόμετρο είναι τα 31 μέτρα και η συνολική του έκταση δεν ξεπερνά τα 5 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Ένα νησί που πριν από 70.000 χρόνια ήταν ακόμα βυθισμένο στο νερό και είναι γεμάτο απολιθώματα, γεγονός όχι άσχετο με τα μικροσκοπικά κοχύλια που βρίσκεις σε πολλά σημεία ανακατεμένα με την άμμο. Είναι από τα μέρη που απλώς δεν νοείται να μην επισκεφθείς όταν βρεθείς στην Ιεράπετρα.

Δείτε το πλήρες άρθρο με τις φωτογραφίες κάνοντας κλικ εδώ