Το αγγλικό περιοδικό “Sport” σε ένα από τα ξεχωριστά αφιερώματά του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, έκανε μια πρωτότυπη καταγραφή των 100 κορυφαίων στιγμών με την διαδικασία της αντίστροφης μέτρησης.

Ads

Δεν είναι τυχαίο που οι Ολυμπιακοί Αγώνες θεωρούνται (και είναι) το κορυφαίο αθλητικό ραντεβού του πλανήτη.

Δεν είναι απλά κάποιοι αγώνες. Είναι προσωπικές ιστορίες, που περιέχουν γέλιο, δράμα, χαρά και γενικότερα γλυκόπικρα συναισθήματα. Επίσης πάθος, αυταπάρνηση, δοκιμασία στα όρια της ανθρώπινης αντοχής αλλά ακόμα και…απάτη.

Γενικά περιέχουν όλα αυτά που περικλείονται στον άνθρωπο, είτε είναι αδυναμίες είτε προτερήματα και βγαίνουν στον υπερθετικό βαθμό σε αυτή την κολοσσιαία διοργάνωση.

Το αγγλικό περιοδικό “Sport” σε ένα από τα ξεχωριστά αφιερώματά του για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που θα φιλοξενήσει (για 3η φορά) το Λονδίνο, έκανε μια πρωτότυπη καταγραφή των 100 κορυφαίων στιγμών με την διαδικασία της αντίστροφης μέτρησης.

Στο κείμενο διακρίνεται ξεκάθαρα το φλεγματικό αγγλικό χιούμορ, ενώ είναι φανερή η διάθεση προβολής λίγο περισσότερο κάποιων αγγλικών θεμάτων. 

Από το  Sport24.gr.

Στο πρώτο από τα πέντε μέρη του αφιερώματος, ξεκινά η αντίστροφή μέτρηση με τις 20 πρώτες κορυφαίες στιγμές στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

100. “Ο άνθρωπος ρουκέτα” – Λος Άντζελες 1984

 
Μπορεί σήμερα να μην είναι το ίδιο εντυπωσιακό. Όμως πίσω στο 1984 η θέα αυτού του “ιπτάμενου ανθρώπου” να προσγειώνεται στο Ολυμπιακό Στάδιο του Λος Αντζελες σηματοδοτώντας την έναρξη των 23ων Ολυμπιακών Αγώνων ήταν απίστευτα θεαματικό. Σίγουρα μια από τις καλύτερες στιγμές στην ιστορία.

99. Ο “ιπτάμενος” Τζέιμς – Αθήνα 1896

 
Ο Τζέιμς Κόνολι ήταν ο πρώτος πρωταθλητής στην ιστορία των μοντέρνων Ολυμπιακών Αγώνων. Τον είχαν διώξει από το Χάρβαρντ και τον απέφευγαν στις συναναστροφές τους οι άλλοι Αμερικανοί αθλητές, επειδή ήταν πολύ φτωχός.

Ήρθε στην Αθήνα με ένα ατμόπλοιο, αλλά επειδή είχε κάνει λάθος στο ημερολόγιο αντί να έρθει 12 μέρες πριν για προετοιμασία έφτασε μόλις μια μέρα πριν τον αγώνα.  Μάλιστα είχαν αλλάξει και οι κανονισμοί, κάτι που δυσκόλευε το έργο του.

Και όμως παρ’ όλα αυτά ήρεμος μπροστά σε 140.000 θεατές παρακολουθούσε τους αντιπάλους του στην πρώτη τους προσπάθεια με μια δόση περιφρόνησης! Όταν ήρθε η σειρά του έκανε ένα άλμα πολύ μεγάλο και κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο (αυτό έδιναν το 1896 για την πρώτη θέση).

Το Χάρβαρντ προσπάθησε να απολογηθεί προσφέροντάς του ένα τιμητικό διδακτορικό αλλά ο Κόνολι τους πρότεινε να πάνε να κάνουν ένα…άλμα.
 

98.  Σούπερ Παππούς – Αμβέρσα 1920

 
Ο Όσκαρ Σγουόν ήταν ήδη 72 ετών όταν κέρδισε το ασημένιο μετάλλιο στη σκοποβολή στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920.

Ένας Σουηδός συνταξιούχος να τρέχει με ένα όπλο σαν τρελός; Και όμως, πρόκειται για ένα ρεκόρ, το οποίο παραμένει ακόμα, ενώ είναι απίθανο να σπάσει σύντομα στο μέλλον.
 

97. Η αρχή της χρυσής συλλογής – Πεκίνο 2008

 
Το χρυσό της Νικόλ Κούκ στην ποδηλασία δρόμου δεν ήταν αυτό που πανηγυρίστηκε περισσότερο στην ομάδα της Μεγάλης Βρετανίας, από τα 19 που πήραν συνολικά στο Πεκίνο. Αλλά ήταν το πρώτο και πιο σημαντικό εφόσον επιτεύχθηκε εν μέσω νεροποντής, σε δύσκολες συνθήκες και την ώρα που οι Βρετανοί είχαν αρχίσει να αγχώνονται. Αυτό το χρυσό αποφόρτισε από την πίεση τους υπόλοιπους και άνοιξε το δρόμο για τις επόμενες επιτυχίες.
 

96.  Έξι σε μια μέρα – Σέντ Λούις 1904

 
Έξι μετάλλια σε μια μέρα είναι πολλά για κάθε γυμναστή. Αλλά αποτελούν ξεχωριστό επίτευγμα για κάποιον που αγωνίζεται με ξύλινο πόδι! Ο Αμερικανός, γεννημένος στην Γερμανία, Τζόρτζ Έισερ είχε χάσει το αριστερό κάτω άκρο του σε ατύχημα με τρένο αλλά παρ΄όλα αυτά με προσθετικό ξύλινο μέλος κατάφερε να κατακτήσει χρυσά μετάλλια στο δίζυγο, στο άλμα και στην αναρρίχηση επί κάλου. Επίσης την ίδια μέρα πήρε δύο ασημένια στο σύνθετο ατομικό και στον πλάγιο ίππο και ένα χάλκινο στο μονόζυγο!
 

95. Είσαι επαγγελματίας; Έξω! – Στοκχόλμη 1912

 
Ο μισο-Γάλλος, μισο-Ιρλανδός και εν μέρει Αμερικανός Τζίμ Θόρπ κέρδισε χρυσά μετάλλια στο πένταθλο και στο δέκαθλο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012. Έπειτα επέστρεψε στην πατρίδα όπου τον υποδέχτηκαν σαν ήρωα. Δυστυχώς όμως για αυτόν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή του αφαίρεσε τελικά και τα δύο μετάλλια καθώς είχε αποδεχθεί πληρωμή παίζοντας μπέιζμπολ στην ημιεπαγγελματική κατηγορία.

Η εκστρατεία που έγινε για να του επιστραφούν τα μετάλλια του, πέτυχε αλλά μετά θάνατον. Μπορεί να έφυγε από τη ζωή, αλλά δεν ξεχάστηκε ποτέ.
 

94. Ο άνθρωπος της φωτιάς – Βαρκελώνη 1992

 
Όταν η Ολυμπιακή φλόγα παραδόθηκε από τον τελευταίο λαμπαδηδρόμο στον παραολυμπιονίκη τοξοβόλο Αντόνιο Ριμπόλο, ο στόχος ήταν απλός αλλά παρ’ όλα αυτά γεμάτος κίνδυνο.

Έπρεπε να πετάξει ένα φλεγόμενο βέλος αρκετά μέτρα ψηλά, ώστε να περάσει πάνω από τον Ολυμπιακό βωμό και να ανάψει την Ολυμπιακή φλόγα για την έναρξη των αγώνων της Βαρκελώνης. Ευτυχώς ο Ριμπόλο ήταν εξαιρετικά προσεκτικός (και η φλόγα άναψε με τηλεχειριστήριο) αλλιώς θα ήταν πολύ ψηλότερα σε αυτή τη λίστα…

93. Μόλις 13 – Πεκίνο 2008

Η παραολυμπιονίκης Ελι Σίμονς κέρδισε χρυσό στα 100 και 400 μέτρα ελεύθερο σε ηλικία μόλις 13 ετών στους Παραολυμπιακούς του Πεκίνου το 2008. Είχε τον τίτλο της νεώτερης Βρετανίδας κολυμβήτριας και δικαίως έχει μια θέση στη λίστα.

92.  Το κορυφαίο σημείο – Σίδνεϊ 2000

Το χρυσό μετάλλιο του Τζέισον Κουίλι στο 1χλμ ατομικής χρονομέτρησης, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ, μπορεί να μην έμοιαζε ιδιαίτερα σημαντικό τότε, αλλά ουσιαστικά μας έκανε όλους να πιστέψουμε ότι αν τα κατάφερνε ο ίδιος, τότε και εμείς μπορούμε. Είναι σίγουρο πως ενέπνευσε και πολλούς άλλους. Το πρόβλημα στην όρασή του τον κατέταξε πλέον στους Παραολυμπιονίκες και θα συμμετάσχει στους Παραολυμπιακούς του Λονδίνου.

91. Ξυπόλητος Μπεκίλα

 
Το χρυσό του Αμπέμπε Μπεκίλα στο μαραθώνιο του 1960 ήταν ένα από τα πολλά κατορθώματα των Ολυμπιακών. Όμως ήταν Ο πρώτος Αιθίοπας που κέρδισε χρυσό, ο πρώτος που νίκησε ξυπόλητος, στον πρώτο μαραθώνιο που έγινε κάτω από σκοτάδι καθώς διεξήχθη το βράδυ!

Ίσως να άξιζε για πιο ψηλά στη λίστα, αλλά δεν ήταν τόσο αξιοσημείωτη η επίδοσή του.

90.  Μαραθώνια πονηριά  Νο 1 – Παρίσι 1900

Ο Γάλλος Μισέλ Μπεατό, ήταν υπάλληλος σε φούρνο κάνοντας διανομή ψωμιού, όταν κέρδισε το χρυσό στο Μαραθώνιο το 1900  αλλά ήξερε να κόβει δρόμο σε όλα τα σοκάκια του Παρισιού.  Ακόμα και αν οι κατηγορίες αποδείχθηκαν εσφαλμένες το 2003, και στην πραγματικότητα ήταν ένας ταπεινός επιπλοποιός, η ιστορία του είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες.

89. Δύο πρίγκιπες – Αθήνα 1896
 

 
Ο νικητής του πρώτου Ολυμπιακού Μαραθώνιου,  ο μοναδικός Σπύρος Λούης, Έλληνας βοσκός, γνώρισε την αποθέωση και στα τελευταία μέτρα πριν τον τερματισμό ακολουθήθηκε από τον διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο και τον πρίγκιπα Γεώργιο και οι φήμες λένε ότι σταμάτησαν λίγο πριν το φινάλε και για ένα ποτάκι. Συμβουλή προς τους πρίγκιπες Ουίλιαμ και Χάρι: “Χαλαρώστε και εσείς με ένα ποτό”…

88.  Φιλία 24 καρατίων
 

 
Ο Τζέσε Οουενς, ο άνθρωπος που τσάκισε τη θεωρία του Αδόλφου Χίτλερ περί Αρίας φυλής, χρώσταγε το θρίαμβό του στο μήκος στον Λούτζ Λόνγκ. Έναν άνθρωπο που έμοιαζε να έχει βγει από πόστερ του Χίτλερ, αλλά ο χαρακτήρας του ήταν εντελώς διαφορετικός. Μετά από δύο αποτυχημένα άλματα ο Όουεν βρισκόταν κοντά στον αποκλεισμό, όταν ο Λονγκ του πρότεινε να ξεκινά το άλμα πολύ πιο πίσω. Ο Όουενς έφτασε έτσι στο χρυσό. Ο Γερμανός ήταν ο πρώτος που του έδωσε συγχαρητήρια.

“Μπορείς να λιώσεις όλα τα μετάλλια και τα κύπελλα που έχω και πάλι δεν θα έχουν την ίδια αξία για την 24 καρατίων φιλία μας. Σίγουρα ο Χίτλερ θα τρελάθηκε όταν μας είδε να αγκαλιαζόμαστε” είχε πει ο Τζέσε Όουενς.

87. Ανόμοια σύγκριση – Λονδίνο 1908

 
Συγκρίνετε την υπερβολική και φαντασμαγορική τελετή έναρξης αυτού του καλοκαιριού με αυτή που είχε γίνει στο Λονδίνο το 1908. Οι αθλητές μετρούνταν σε μονοψήφιο νούμερο και το κόστος μόλις σε διψήφιο, Μπορείτε να μας πείτε και στραβόξυλα αλλά εμείς το προτιμούμε.
 

86. Χρυσό κορίτσι – Αθήνα 2004
 

 
Το να κερδίζεις το 8ο χρυσό μετάλλιο στο Καγιάκ σε διάρκεια 24 ετών αποτελεί εγγύηση για μια θέση στη λίστα και η Μπίρτζιτ Φίσερ θα ήταν στο τοπ-10 αν ήταν αγγλίδα και όχι Γερμανίδα. Δυστυχώς όμως δεν είναι Αγγλίδα και έτσι δεν μπήκε και στις πρώτες 10 επιλογές…

85.  Καλύτερα να μασάς… – Πεκίνο 2008
 

 
Την ώρα που ακόμα και στην τελετή παράδοσης της Ολυμπιακής Σημαίας στους Άγγλους από τους Κινέζους το 2008, ο Λόρδος Σεμπάστιαν Κόε συνέχιζε το δύσκολο έργο του να προβάλλει το Λονδίνο, δεχόταν…χτυπήματα εκ των έσω.

Ο εκκεντρικός Δήμαρχος του Λονδίνου Μπόρις Τζόνσον παίρνοντας το μικρόφωνο διηγήθηκε και πάλι στους παρόντες μια ανακριβή ιστορία όσο αφορά το πινγκ πόνγκ. Είπε ότι τον 17ο αιώνα το συγκεκριμένο άθλημα ανακαλύφθηκε στα τραπεζάκια όπου έτρωγαν τα γεύματα τους στην ύπαιθρο οι Άγγλοι και ονομαζόταν Γουίφ-Γαφ.

Ο Κόε στο βάθος φαινόταν να χαμογελά, αλλά την ίδια ώρα ήθελε να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί.

84. Κούρσα θανάτου – Μόναχο 1972
 

 
Το να κερδίσεις το χρυσό στο πένταθλο, νικώντας το φαβορί των διοργανωτών είναι κάτι σημαντικό. Όμως η επιτυχία της Μαίρη Πίτερς ίσως δεν θα ήταν στη λίστα αν δεν κατάφερνε ουσιαστικά να ενώσει ένα ολόκληρο έθνος. Ζώντας στο Μπέλφαστ όπου την θεωρούσαν Προτεστάντισσα από τη στιγμή που ανακοινώθηκε πως θα ταξίδευε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ως μέλος της αποστολής της Μεγάλης Βρετανίας, άρχισαν οι απειλές για τα μέλη της οικογένειάς της και για την ίδια !

Η ίδια δεν το έβαλε κάτω αγωνίστηκε και κέρδισε για όλη τη Βρετανία.

83. Η προσμονή ενός έθνους – Πεκίνο 2008
 

 
Φανταστείτε εάν η Αυστραλέζα Κάθυ Φρίμαν είχε αποτύχει να πάρει χρυσό μετάλλιο στο Σίδνεϊ το 2000 και είχε λυγίσει κάτω από το βάρος των προσδοκιών ενός ολόκληρου έθνους. Αυτό δεν είναι τίποτε μπροστά σε αυτό που συνέβη στον κορυφαίο Κινέζο εμποδιστή Λιού Ξιάνγκ μπροστά στο κοινό του το 2008. Ο τραυματισμός του λίγο πριν τον προκριματικό δημιούργησε σοκ και έκανε ένα ολόκληρο έθνος να δακρύσει. Πάνω από 1 δισεκατομμύριο κόσμος περίμενε με την ανάσα κομμένη αυτό το χρυσό μετάλλιο που δεν ήρθε ποτέ.

82. Ένα ποτηράκι μόνο – Μελβούρνη 1956
 

 
Οποιαδήποτε ιστορία τελειώνει με την ανάμνηση “Ήμουν τύφλα στο βάθρο” δικαιούται αυτόματα θέση στη λίστα. Ο Κρίς Μπράσερ άφησε το σημάδι του στους αγώνες έστω και σαν τρίτη επιλογή των Βρετανών στα 3000 μέτρα στίπλ.

Εξέπληξε με το χρυσό που κατέκτησε, αλλά ακυρώθηκε με την κατηγορία πως είχε παρεμποδίσει τον χάλκινο Νορβηγό ολυμπιονίκη. Όταν του ανακοίνωσαν πως δικαιώθηκε στην έφεση που έκανε η Μεγάλη Βρετανία, ήταν αδύνατον να ανέβει στο βάθρο. Είχε πιει τόσο πολύ για να…ξεχάσει που είχε γίνει στουπί και έτσι η τελετή απονομής αναβλήθηκε για την επόμενη μέρα!

81.  Το μεγαλύτερο χρυσό – Ρώμη 1960
 

 
Ο Κάσιους Κλέι είχε νικήσει τέσσερις πυγμάχους στην Ιταλία το 1960 στο δρόμο προς το χρυσό μετάλλιο. Μπορεί να μην ήταν κάτι το αξιοσημείωτο οι αντίπαλοί του, αλλά αυτή ήταν μια εισαγωγή για την καριέρα του μεγάλου Μοχάμετ Άλι. Ο οποίος αργότερα πέταξε το μετάλλιο του στον ποταμό Οχάιο.