«Σταματήστε τον πόλεμο στη Συρία», είναι το σαφές μήνυμα που στέλνει στη διεθνή κοινότητα, ο Μαΐντ Εντίν Γκαζάλ, μέσω του Αθηναϊκού Πρακτορείου.

Ίσως ο Σύριος πρωταθλητής στο άλμα εις ύψος να μην είναι γνωστός στην Ελλάδα. Αλλά ανήκει στην «ελίτ» του παγκόσμιου αθλητισμού.

Η ιδιαιτερότητα αυτού του αθλητή, όμως, είναι το γεγονός, ότι κάνει πρωταθλητισμό εξακολουθώντας να ζει και να προπονείται στην Δαμασκό, σε όλη την διάρκεια του πολέμου.

Τον Μάρτιο του 2011, όταν ξέσπασε ο πόλεμοςστην Συρία, ο 24χρονος, τότε, Γκαζάλ, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Δαμασκό, ενώ παράλληλα ασχολείται με το αγαπημένο του αγώνισμα, το άλμα εις ύψος.

Ο πόλεμος κλιμακώθηκε, πήρε διεθνείς διαστάσεις, αλλά ο Γκαζάλ δεν έφυγε από την Δαμασκό, όπου ξεκίνησε να εργάζεται ως καθηγητής φυσικής αγωγής, ενώ βελτίωνε διαρκώς τις επιδόσεις του, με αποτέλεσμα να βρίσκεται στους κορυφαίους αθλητές του πλανήτη.

‘Εξι χρόνια μετά, ο Γκαζάλ υπερασπίζεται την επιλογή του και παρά το γεγονός ότι θα μπορούσε να ζει και να γυμνάζεται σε πολύ καλύτερες συνθήκες σε οποιαδήποτε χώρα του εξωτερικού, παραμένει κάτοικος Δαμασκού.

Και δεν σταματά εκεί.

Παρά τις σχεδόν ανύπαρκτες υλικές προϋποθέσεις, παρά την έλλειψη των στοιχειωδών αγαθών, παρά το γεγονός ότι ζει σε μία χώρα που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, βελτιώνεται διαρκώς στον αγωνιστικό χώρο.

Το 2016 περνά στο Πεκίνο τα 2.36μ στον ανοικτό στίβο και στην Ντόχα τα 2.28 μ στον κλειστό. Πλέον ο 30χρονος (γεννημένος στις 21 Απριλίου 1987 στην Δαμασκό) Γκαζάλ είναι μέλος της παγκόσμιας «αφρόκρεμας» του άλματος εις ύψος.

Κάπως έτσι φτάνουμε και στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ανοικτού στίβου του Λονδίνου, όπου στις 13 Αυγούστου 2017, με άλμα στα 2 μέτρα και 29 εκατοστά, κατακτά το χάλκινο μετάλλιο, στην κορυφαία στιγμή της καριέρας του.

«Ναι…Ζω, εργάζομαι και προπονούμαι στην Δαμασκό», δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο Γκαζάλ και προσθέτει: «Αυτήν τη χρονική στιγμή τα πράγματα είναι καλά… Αποδεκτά θα έλεγα. Ασφαλώς και υπάρχουν δυσκολίες, που αφορούν κυρίως στην εξασφάλιση ταξιδιωτικών εγγράφων για προπονητικά κέντρα και διοργανώσεις στο εξωτερικό. Τελούμε υπό αποκλεισμό και δεν μπορούμε να ταξιδέψουμε από τον αερολιμένα της Δαμασκού. Κατά συνέπεια, βρίσκουμε άλλους τρόπους από γειτονικές χώρες. Όσον αφορά τις προϋποθέσεις και τις υποδομές για τους αθλητές, είναι περιορισμένες λόγω του πολέμου. Υπάρχουν περισσότερα σημαντικά ζητήματα για την χώρα, από τον αθλητισμό, που χρειάζονται οικονομική ενίσχυση».

Ερ: Πριν από περίπου 20 ημέρες πήρατε στα χέρια σας το χάλκινο μετάλλιο από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του Λονδίνου… Τι σημαίνει αυτό το μετάλλιο για εσάς και πως αισθανθήκατε όταν είδατε την σημαία της Συρίας να κυματίζει στον ιστό;

Απ: «Είναι ένα απερίγραπτο συναίσθημα. Αγγίζει τα όρια της φαντασίας. Είναι η πραγματοποίησης ενός ονείρου, η επιβράβευση και η δικαίωση. Όταν έβλεπα την σημαία της χώρας μου να κυματίζει, γέμισα υπερηφάνεια. Είναι πολύ σημαντικό για την κατάσταση που βιώνει η πατρίδα μου. Είχαμε όλοι ανάγκη να αισθανθούμε αυτήν την χαρά».

Ερ: Περιμένατε αυτήν τη διάκριση; Σε ποιον είναι αφιερωμένο αυτό το μετάλλιο;

Απ: «Ναι, το περίμενα…. Όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, το περασμένο καλοκαίρι. Όμως κάποια πράγματα, είναι πάνω από την θέληση μου. Το αφιερώνω στους προπονητές μου, στην οικογένεια μου και σε όλους τους Σύρους. Στους διοικούντες και στον λαό της πατρίδας μου»…

Ερ: Σήμερα, ο Γκαζάλ, έχει επιστρέψει σε κανονικούς ρυθμούς… Πως είναι η ζωή, η καθημερινότητα, πως περνά ένα 24ωρο ο «χάλκινος» παγκόσμιος πρωταθλητής;

Απ: «Ανέκαθεν ζούσα μέσα στον αθλητισμό. Ο αθλητισμός είναι τρόπος ζωής. Είμαι καθηγητής φυσικής κατάστασης και ζω μία φυσιολογική ζωή. Ταξιδεύω στο εξωτερικό για προπονητικά καμπ και αγώνες. Τα πάντα στην ζωή μου, σχετίζονται με τον αθλητισμό. Γυμνάζομαι, συμμετέχω σε αγώνες και παρακολουθώ οτιδήποτε σχετικό»…

Ερ: Και ο επόμενος στόχος;

Απ: «Χωρίς αμφιβολία, θέλω να προετοιμασθώ όσο γίνεται καλύτερα, έτσι ώστε να είμαι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, στο προσεχές παγκόσμιο πρωτάθλημα και φυσικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, το 2020».

Μοιραία η συζήτηση, επέστρεψε από εκεί που άρχισε. Από την αφορμή αυτής της επικοινωνίας. Η Συρία είναι μία από τις ομορφότερες χώρες της ευρύτερης περιοχής. Και σε πολλά σημεία η καταστροφή είναι τεράστια. Πριν από λίγες ημέρες – και μετά από πέντε χρόνια – άνοιξε στην πόλη Χομς ένα αρτοποιείο. Το γεγονός αυτό ήταν σε όλα τα δελτία ειδήσεων των σημαντικότερων μέσων μαζικής ενημέρωσης.

«Η χώρα μου έχει χάσει πάρα πολλές εγκαταστάσεις. Από τα απλά και καθημερινά, μέχρι τα πιο σύνθετα. Τόσο σε επίπεδο υποδομών, όσο και γενικότερα. Τώρα όμως, η κατάσταση βελτιώνεται και υπάρχει σταδιακή ανοικοδόμηση σε κάθε τομέα»…

Ερ: Ενας πρόχειρος απολογισμός καταδεικνύει πως από τον πόλεμο στη Συρία έχουν χάσει την ζωή τους περίπου 330.000 άνθρωποι. Και περίπου 1.000.000 έχουν γίνει πρόσφυγες. Θα μπορέσουν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι να γυρίσουν κάποια ημέρα;

Απ: «Ναι! Εχουν επιστρέψει αρκετοί και περιμένω στο μέλλον να γίνουν περισσότεροι».

Ερ: Η μεγάλη πλειονότητα των προσφύγων έρχεται στην Ελλάδα… Πριν από μερικές δεκάδες χρόνια, οι Έλληνες ήταν αυτοί που έφευγαν μετανάστες για την Συρία… Ποια είναι η άποψη σας για τη χώρα μας; Τι λέει ένας Σύριος πολίτης του κόσμου για την Ελλάδα;

Απ: «Η Ελλάδα είναι μία καταπληκτική χώρα. Μία μεγάλη χώρα. Αντιμετωπίζει μία δύσκολη περίοδο, όμως θα επιστρέψει σε καλύτερο επίπεδο από αυτό που ήταν», δηλώνει ο Γκαζάλ, που δεν παραλείπει να μιλήσει και για την Κατερίνα Στεφανίδη: «Είναι μία σπουδαία Ολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια. Γράφει Ιστορία… Είναι μία καταπληκτική φίλη και της εύχομαι καλή τύχη στην καριέρα της».

Ερ: Ποιο είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει ο Μαΐντ Εντίν Γκαζάλ στους «ισχυρούς» του πλανήτη;

Απ: «Σταματήστε τον πόλεμο στην Συρία».

Τέλος, ο Σύριος πρωταθλητής, θέλησε να απευθυνθεί στους νέους του κόσμου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Να αγαπάτε ο ένας τον άλλον. Και να ασχολείστε με τον αθλητισμό. Είναι η μόνη δράση που μπορεί να επιλύσει κάθε πρόβλημα στον πλανήτη»…