Η σκληρή διαμάχη που έχει ξεσπάσει στους κόλπους του ευρωπαϊκού μπάσκετ μεταξύ της Euroleague και της FΙΒΑ δεν είναι (όπως πιθανώς να θεωρούν πολλοί) σημερινή υπόθεση. Οι απαρχές της μας πηγαίνουν πίσω στο μακρινό πια 2000, όταν οι κορυφαίοι ευρωπαϊκοί σύλλογοι επέλεξαν να αυτονομηθούν αποσύροντας τη διοργάνωση της Ευρωλίγκα (είχε συσταθεί εταιρεία που τη διαχειριζόταν) από την αιγίδα του ευρωπαϊκού τμήματος Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μπάσκετ.

Ads

Ο λόγος; Προφανώς οικονομικός, καθώς οι πλέον εμπορικές ομάδες αισθάνονταν «ριγμένες» από τη διανομή των κερδών, όπως αυτή καθοριζόταν από την Παγκόσμια Ομοσπονδία. Η απάντηση της Fiba Europe ήρθε μέσω της δημιουργίας μιας καινούργιας διοργάνωσης, της Σουπρολίγκα, με την οποία φιλοδοξούσε να διατηρήσει τα πρωτεία απέναντι στους «αντάρτες». Η ρήξη αυτή είχε ως αποτέλεσμα κατά τη χρονιά 2000-2001 να αναδειχτούν δυο ομάδες πρωταθλήτριες Ευρώπης: η Κίντερ Μπολόνια ως νικήτρια της Ευρωλίγκας και η Μακάμπι Τελ Αβίβ ως κάτοχος της Σουπρολίγκας.

Η εν λόγω παραδοξότητα δεν κράτησε πολύ. Λίγο καιρό αργότερα επήλθε συμφωνία μεταξύ των διοικήσεων της Fiba και της Euroleague, με την πρώτη να υποχωρεί καταργώντας τη Σουπρολίγκα, φυσικά με το αζημίωτο. Στα χρόνια που μεσολάβησαν η διοργάνωση της Ευρωλίγκας αναπτύχθηκε, απέκτησε μεγάλο χορηγό (την Turkish Airlines), ενώ δημιουργήθηκαν κι άλλες διοργανώσεις. Παράλληλα η Euroleague φρόντιζε να τηρεί τις λεπτές ισορροπίες απέναντι στη Fiba Europe, η οποία εξακολουθούσε να έχει υπό την εποπτεία της τα εθνικά πρωταθλήματα.

Διαβάστε επίσης:

Όλα αυτά μέχρι πριν από δυο χρόνια, όταν η Euroleague αποφάσισε, σε συνεργασία με την πολυεθνική εταιρεία IMG, να αλλάξει τη δομή της διοργάνωσης. Φρόντισε λοιπόν να «δέσει» μέσω δεκαετών συμβολαίων τις έντεκα πλέον εμπορικές ευρωπαϊκές ομάδες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται τόσο ο Ολυμπιακός όσο κι ο Παναθηναϊκός. Κάπου εκεί φαίνεται πως έσπασε και η εκεχειρία μεταξύ της Euroleague και της Fiba. Οι καλά γνωρίζοντες εκτιμούν πως ο πραγματικός λόγος έγκειται στις νέες οικονομικές απαιτήσεις που ήγειρε η πλευρά της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας μπροστά στα νέα δεδομένα.

Ads

Το ρήγμα αποδείχτηκε μεγάλο κι οι συνέπειες φάνηκαν πολύ γρήγορα, ακόμη και στη χώρα μας. Ως βασικό σημείο τριβής αναδείχτηκε το πρόγραμμα των προκριματικών των εθνικών ομάδων ενόψει του Παγκόσμιου κυπέλλου, το οποίο ορίστηκε (Νοέμβριο 2017 και Φεβρουάριο 2018) μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου, με αποτέλεσμα να συμπίπτει με το καλεντάρι αγώνων της Euroleague.

Το αδιέξοδο είναι προφανές: οι δημοφιλείς ευρωπαϊκές ομάδες από τη μια επικαλούνταν το απαιτητικό πρόγραμμα αγώνων της Euroleague, ενώ η Παγκόσμια Ομοσπονδία με τη σειρά της τόνιζε την ανάγκη να φέρει σε πέρας τον δικό της προγραμματισμό ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κάπου στη μέση βρέθηκαν δεκάδες διεθνείς παίχτες, οι οποίοι βρέθηκαν προ ενός ακόμη διλήμματος. Στη σημερινή όμως εποχή του άκρως επαγγελματικού κι εμπορευματοποιημένου αθλητισμού είναι προφανές ποια επιλογή ήταν αναγκασμένοι να κάνουν. Κι αν δεν ήξεραν, μπορούσαν να ρωτήσουν τους συναδέλφους τους στο NBA για να τους διαφωτίσουν. Γιατί, ας μη γελιόμαστε, στο μυαλό των ιθυνόντων της Euroleague αυτό είναι το πρότυπο.

Κάπως έτσι λοιπόν οι πρώτες αψιμαχίες δείχνουν πως το μέτωπο δε θα εκτονωθεί εύκολα. Κι αν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και το καλεντάρι της Euroleague δεν μπορεί να βρεθεί σημείο επαφής, είναι εύκολο να φανταστεί κανείς τι θα συμβεί στο εγγύς μέλλον, όταν προκύψουν πιο «χοντρά» οικονομικά ζητήματα.

«Χάος και κομφούζιο, που δεν πρέπει να συνεχιστεί»

«Πρόκειται για ένα παιχνίδι ανταγωνισμού εξουσίας στον χώρο του μπάσκετ» επισημαίνει μιλώντας στο tvxs ο έμπειρος δημοσιογράφος και διευθυντής της εφημερίδας «Φως», Γιάννης Φιλέρης, προσθέτοντας πως «το χάσμα μεταξύ των ομάδων μεγαλώνει, την ώρα που πολλά επικαθορίζονται από το οικονομικό συμφέρον μιας ελίτ». Ο κ. Φιλέρης αναφέρει πως «το παιχνίδι για τη Fiba χάθηκε το 2000, όταν επέτρεψε σε κάποιες δυνατές ομάδες να αυτονομηθούν. Από εκεί και πέρα δεν μπορεί να ελέγξει τίποτα απολύτως, καθώς στη διοργάνωση κάνουν κουμάντο αποκλειστικά και μόνο τα κλαμπ».

Σε ό,τι αφορά το ζήτημα με τη διαμάχη για το πρόγραμμα των προκριματικών και το καλεντάρι της Euroleague ο κ. Φιλέρης τονίζει: «Η αλήθεια είναι πως το μπάσκετ δεν έχει παράδοση προκριματικών αγώνων. Βέβαια, εδώ υπάρχει ένα ακόμη παράδοξο, το οποίο έχει να κάνει με τους παίκτες που αγωνίζονται στο NBA. Αυτοί ούτως ή άλλως αποκλείονται, κάτι που προκαλεί μεγάλη αλλοίωση στη σύνθεση κάποιων εθνικών ομάδων, όπως της Γαλλίας, οι οποίες απαρτίζονται σχεδόν αποκλειστικά από NBAers». Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Φιλέρης σημειώνει πως «το χάος και το κομφούζιο που παρατηρείται δεν μπορεί να συνεχιστεί. Είναι εξωφρενικό να διεξάγονται ταυτόχρονα αγώνες του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Ελλάδος. Οφείλει να βρεθεί λύση και να υπάρξει καλύτερος προγραμματισμός».

Από την άλλη, αναγνωρίζει πως έστω κι έτσι «δίνονται ευκαιρίες σε νέους παίκτες να αναδειχτούν στις Εθνικές Ομάδες». Πηγαίνει μάλιστα ένα βήμα παρακάτω επισημαίνοντας: «Θα πρέπει να αντιληφθούμε πως το παραγωγικό μοντέλο έχει αλλάξει. Παλιά οι εθνικές ομάδες αναδείκνυαν παίκτες. Πλέον στις περισσότερες περιπτώσεις τα μεγάλα ταλέντα θα τα πάρουν πολύ φτηνά οι ομάδες του NBA. Σε αυτό τον τομέα θα πρέπει να υπάρξει συνασπισμός μεταξύ Fiba Euroleague, προκειμένου να αντιμετωπιστεί το συγκεκριμένο φαινόμενο».
«Να προστατευθεί το δικαίωμα των παικτών να παίξουν και για το σύλλογό και για την εθνική ομάδα»

Βασιλειάδης: Η πρόταση της FIBA μπορεί να είναι η λύση

Στο ζήτημα αναφέρθηκε με δήλωσή του στο tvxs κι ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γιώργος Βασιλειάδης. Σε αυτήν επαναλαμβάνει την ανάγκη «να ξεπεραστεί η διαμάχη σχετικά με τον καταρτισμό του αγωνιστικού προγράμματος», ενώ επισημαίνει  ότι «η τελευταία πρόταση της FIBA θα μπορούσε να είναι η βάση για τη λύση». Σημειώνει δε πως  «είναι πολύ σημαντικό να προστατευθεί το δικαίωμα των παικτών να παίξουν και για το σύλλογό τους και για την εθνική ομάδα τους, χωρίς να υποχρεώνονται να επιλέξουν. Πρόκειται για δίλημμα που πρέπει να αποφευχθεί να επαναληφθεί με κάθε τρόπο στο μέλλον».