Ο Ολυμπιακός ήταν καταιγιστικός στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ (2-1), κατακτώντας και μαθηματικά το 45ο πρωτάθλημα της ιστορίας του.

Ο τίτλος ήταν επί της ουσίας στο τσεπάκι του από την πρώτη αγωνιστική των πλέι οφς, όταν πέρασε νικηφόρα από την Τούμπα. Αυτό που απέμενε να δούμε από εκεί και πέρα ήταν κατ’ ουσία τυπική διαδικασία. Όταν όμως επιστρέφεις στον θρόνο έπειτα από δύο χρόνια, είναι δεδομένο πως θες να το κάνεις… με στυλ. Αυτό ακριβώς συνέβη στο ΟΑΚΑ με αντίπαλο την Ένωση.

Με τον ρυθμό που είχαν οι “ερυθρόλευκοι” στο πρώτο ημίχρονο, την ένταση που έβγαζαν και τις συνεργασίες που έστηναν… με κλειστά τα μάτια, η ΑΕΚ περιορίστηκε σε ρόλο θεατή μέσα στο ίδιο της το σπίτι.

Ήταν από την αρχή μια ταχύτητα πιο αργή σε κάθε της αντίδραση και παρότι ο προπονητής της διέγνωσε έγκαιρα τα προβλήματα αλλάζοντας τον σχηματισμό σε 3-5-2 με την είσοδο του Οικονόμου (31′), οι παίκτες του Μάρτινς προσαρμόστηκαν ακαριαία.

Μέχρι εκείνη την ώρα μετρούσαν τέσσερις καθαρές ευκαιρίες (ανάμεσά τους, δύο δοκάρια). Εν τέλει πήγαν στα αποδυτήρια με προβάδισμα δύο τερμάτων, αφού “χτύπησαν” ισάριθμα φορές μέσα σε μόλις επτά λεπτά.

Το πρώτο γκολ ήρθε στο 38′ από τα πόδια του συνήθη υπόπτου, Ελ Αραμπί. Σέντρα ακριβείας από τον Μασούρα, τρομερή “με τη μία” εκτέλεση στην αντίθετη γωνία και ο δρόμος μόλις είχε ανοίξει για τους “ερυθρόλευκους”, που δεν έμειναν ωστόσο εκεί.

Δευτερόλεπτα πριν το φινάλε του ημιχρόνου, ο “σκουπίζω τα πάντα στο κέντρο” Ανδρέας Μπουχαλάκης έκλεψε για μια ακόμα φορά τη μπάλα και μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα εκείνη βρισκόταν ξανά στην εστία του Τσιντώτα.

Η τελική πάσα από τον Φορτούνη και το γκολ από τον Καμαρά, σε μια φάση που αποτέλεσε το κερασάκι στην τούρτα μιας σπουδαίας εμφάνισης στο πρώτο ημίχρονο.

Με τα πράγματα να έχουν πάρει τον δρόμο τους, ήταν καθαρά θέμα εγωισμού για την ΑΕΚ να αντιδράσει.

Έβγαλαν πράγματι νεύρο οι παίκτες του Καρέρα και το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την ενστικτώδη χαλάρωση του Ολυμπιακού, οδήγησε το παιχνίδι σε ελαφρώς διαφορετική ρότα.

Η ΑΕΚ είχε ένα εκρηκτικό πεντάλεπτο λίγο μετά το 60′, κατάφερε σε αυτό το διάστημα να χάσει δύο ευκαιρίες προτού μειώσει σε 2-1 με τον Αραούχο (66′), όμως πρέπει να είμαστε ειλικρινείς.

Με βάση το κίνητρο του αντιπάλου, τις δικές της ελλείψεις στη μεσαία γραμμή, αλλά και τις περιορισμένες λύσεις από τον πάγκο, αυτό ήταν μάλλον το καλύτερο που μπορούσε να πετύχει.

Πηγή: Novasports.gr