Την τελευταία του παράσταση έδωσε χθες στο παρκέ ο τεράστιος Κόμπι Μπράιαντ. Ο Αμερικανός σούπερ σταρ του NBA, στο τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του, ήταν ο κλασικός εαυτός του βάζοντας για πλάκα… 60 πόντους. 

Σε 42:09 λεπτά συμμετοχής είχε 60 πόντους (!) με 10/12 βολές, 16/29 δίποντα και 6/21 τρίποντα, 4 ριμπάουντ, 4 ασίστ, 1 κλέψιμο, 1 τάπα και 2 λάθη, ενώ ήταν αυτός που οδήγησε στην ανατροπή του – 10 στην τέταρτη περίοδο, όταν και έβαλε 23 πόντους! 

Απολαύστε τον: 

Μετά την 20ετη καριέρα του, αποσύρεται με πέντε δαχτυλίδια πρωταθλητή, δύο χρυσά ολυμπιακά μετάλλια, δύο βραβεία MVP τελικών, ένα κανονικής περιόδου και τέσσερα σε All Star Game. 

Επίσης είναι τρίτος κορυφαίος σκόρερ όλων των εποχών (33.643), δύο φορές στην κανονική περίοδο, ένδεκα φορές μέλος της καλύτερης πεντάδας και εννιά φορές της κορυφαίας αμυντικής πεντάδας, ενώ υπήρξε νικητής του διαγωνισμού καρφωμάτων και σύντομα θα βρει τη θέση του στο «Hall of Fame», μαζί με τα υπόλοιπα «ιερά τέρατα» του παγκόσμιου μπάσκετ.

Εμφανώς συγκινημένος, ο Μπράιαντ αποχαιρέτησε τους φιλάθλους του Λος Άντζελες: 

«Δεν μπορώ να πιστέψω πώς πέρασαν 20 χρόνια τόσο γρήγορα. Είναι τρελό! Εκτιμώ τη διαδρομή που κάναμε όλοι μαζί. Το πιο σημαντικό είναι ότι μεγαλώσαμε μαζί. Ήμουν και είμαι Λέικερ μέχρι θανάτου! Από μικρός ήξερα τα πάντα για κάθε παίκτη της ομάδας και δεν μπορώ να ζητήσω κάτι παραπάνω από τα 20 χρόνια μου στην ομάδα. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξή σας, για το κίνητρο και την έμπνευση που μου δώσατε. Δεν έχω κάτι άλλο να πω. Mamba out!».

Δυο βίντεο – αφιερώματα στον Κόμπι:

Οι τρεις επιστολές

Στο αντίο του Κόμπι Μπράιαντ θα μείνουν στην ιστορία τρεις επιστολές. Η πρώτη ήταν η δική του, η δεύτερη του μεγάλου Μάτζικ Τζόνσον και η τρίτη ενός απλού οπαδού των Σέλτικς που αποχαιρέτησε τον άνθρωπο που μίσησε γιατί τον «πλήγωνε» στο γήπεδο.
   
Στην δική του επιστολή ο Κόμπι αναφέρει:

«Όταν συναντηθήκαμε για πρώτη φορά ήμουν απλά ένα παιδί. Κάποιοι από εσάς με δεχθήκατε. Κάποιοι από εσάς δεν το έκαναν. Αλλά όλοι σας με βοηθήσατε να γίνω ο παίκτης και ο άνθρωπος που βρίσκεται απόψε μπροστά σας. Μου δώσατε αυτοπεποίθηση για να βγάλω με καλό τρόπο τον θυμό μου. Η αμφιβολία σας μου έδωσε αποφασιστικότητα για να σας διαψεύσω. Είδατε τους φόβους μου να γίνονται δύναμη. Η απόρριψή σας με δίδαξε κουράγιο. Είτε με βλέπετε ως ήρωα είτε ως εχθρό, να ξέρετε ότι έβαλα κάθε συναίσθημα μου, κάθε κομμάτι πάθους και ολόκληρο τον εαυτό μου στο να είμαι Λέικερς. Όσα κάνατε για μένα είναι μεγαλύτερα από οτιδήποτε έχω κάνει για σας. Το τιμώ παίζοντας σήμερα και για το υπόλοιπο της σεζόν. Η αγάπη μου γι’ αυτή την πόλη, αυτή την ομάδα και για κάθε έναν από εσάς δεν θα σβήσει ποτέ. Σας ευχαριστώ γι’ αυτό το απίστευτο ταξίδι».

Ο Μάτζικ Τζόνσον στην δική του επιστολή που δημοσιεύτηκε στο «The Playbook» γράφει:

«Αγαπητέ Κόμπι,

Για 20 χρόνια σε έβλεπα να κυριαρχείς στο μπάσκετ. Από το “Great Western Forum” στο πιο διάσημο σε όλο τον κόσμο “Staples Center”, αφιέρωσες τη ζωή σου στο να γίνεις ένας από τους καλύτερους παίκτες που έχει δει ποτέ το μπάσκετ. Μέσα από την αφοσίωσή σου στην επιτυχία, την τρομερή όρεξη για δουλειά και την νοοτροπία του νικητή, κάθε χρόνο τελειοποιούσες τις ικανότητές σου πάνω από το αναμενόμενο.

Είσαι ένα παράδειγμα για τους συμπαίκτες σου και τους φίλους του μπάσκετ σε όλο τον κόσμο μέσω των εκπληκτικών επιτευγμάτων σου στο παρκέ και των εκτεταμένων φιλανθρωπικών προσπαθειών σου εκτός παρκέ. Ως ένας πέντε φορές πρωταθλητής του ΝΒΑ, 18 φορές NBA All Star, MVP του ΝΒΑ και δύο φορές ΜVP των τελικών, οδήγησες την ομάδα σου δίνοντας το παράδειγμα και έδειξες πώς φτάνεις την επιτυχία. 

Ως ένα μέλος των All NBA – Teams 15 φορές και 12 φορές μέλος των All – Defensive Teams, συνέχισες να δίνεις πολλά, αλλά δεν σταμάτησες εκεί. Έκανες τη 2η καλύτερη επίδοση στο σκοράρισμα στο ΝΒΑ με 81 πόντους σε ένα ματς και έγινες ο 3ος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ, γράφοντας για πάντα το όνομά σου στην ιστορία του ΝΒΑ. 

Κάθε βράδυ που έπαιζες, ανυπομονούσα να σε δω, γνωρίζοντας πως θα μπορούσα να παρακολουθήσω ένα απίστευτο σουτ ή μια κίνηση, που δεν είχα δει ποτέ ξανά στο παρκέ. Θαύμασα τις δεξιότητές σου και λάτρεψα την ενέργεια που έφερες στο παιχνίδι, φορώντας αυτή την μωβ – χρυσή φανέλα. Δεν απογοήτευσες ποτέ την πόλη, τους φίλους των Λέικερς και τους φίλους του μπάσκετ σε όλο τον κόσμο. 

Το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να κερδίζεις παιχνίδια και πρωταθλήματα και γι’ αυτό τόσο πολλοί άνθρωποι σε αγάπησαν. Θα μπεις σε μια θρυλική λίστα των καλύτερων παικτών των Λέικερς και των Hall Of Famers. Οι φανέλες τους κρέμονται με περηφάνια στην οροφή του “Staples Center” και σύντομα η δική σου θα λάμπει δίπλα σε αυτές: από τους Gail Goodrich, Jerry West, Elgin Baylor και τον Wilt Chamberlain μέχρι τους Kareem Abdul Jabbar, Jamaal Wilkes, James Worthy και τον Shaquille O’Neal. Λίγοι άνθρωποι άλλαξαν το μπάσκετ, αλλά εσύ θα θεωρείσαι ένας από αυτούς μαζί με τους συμπαίκτες μου στην “Dream Team”, τον Λάρι Μπερντ και τον Μάικλ Τζόρνταν. Απόλαυσα κάθε λεπτό της καριέρας του. Ευχαριστώ για όλες τις φανταστικές αναμνήσεις. Δεν θα υπάρξει ποτέ άλλος Κόμπι Μπράιντ!»

Ένας «αντίπαλος» αποχαιρετά τον Κόμπι: 

«Προς τον Κόμπι Μπράιαντ,

Σε μισώ. Πώς μπορείς να με κατηγορήσεις; Ως οπαδός των Σέλτικς ήμουν εναντίον σου για δύο δεκαετίες. Χάρηκα με τον πόνο σου όταν οι Σέλτικς μου σε νίκησαν στους τελικούς του 2008. Ο Πολ Πιρς το άξιζε πολύ περισσότερο απ’ ό,τι εσύ. Εσύ είχες ήδη τρία δαχτυλίδια εκείνη τη στιγμή.

Αλλά αυτά τα τρία δεν ήταν αρκετά για εσένα. Πήρες την εκδίκησή σου και το πέμπτο σου δαχτυλίδι το 2010, ξεριζώνοντας την καρδιά μου. Ελπίζω να ξέρεις ακόμα πόσο τυχερός ήσουν που ο Κέντρικ Πέρκινς ήταν νοκ-άουτ στο έβδομο ματς των τελικών.
Διάβασα το αποχαιρετιστήριο γράμμα σου και σοκαρίστηκα. Όχι επειδή ανακοίνωσες την απόσυρσή σου από την ενεργό δράση, αφού αυτό το ξέραμε ήδη. Σοκαρίστηκα από τον τρόπο που με έκανε το γράμμα σου να νιώσω.

Στο μυαλό μου, πάντα έβαζα εσένα και τον Ντέρεκ Τζίτερ μαζί. Είστε οι παίκτες, που εμείς οι οπαδοί των Σέλτικς, μισούμε πολύ, αλλά δεν μπορούμε να μην σεβόμαστε. Έχετε παίξει το παιχνίδι με τον σωστό τρόπο: με πάθος, με περηφάνια και με επαγγελματισμό.

Ήσασταν οι πραγματικοί μαθητές του παιχνιδιού που έψαξαν για την τελειότητα δουλεύοντας πιο σκληρά από κάθε άλλον. Γίνατε πραγματικά είδωλα για την εποχή σας, ο καθένας στον χώρο του. Αποδεχθήκατε κάθε πρόκληση. Τα δώσατε όλα. Βάλατε τα σώματά σας σε κίνδυνο. Ξέρατε πώς να νικήσετε. Δείξατε σεβασμό στο σπορ σας και στην αντιπαλότητα με την Βοστώνη.

Στις 30 Δεκεμβρίου θα παίξεις για τελευταία φορά στη Βοστώνη. Αυτή είναι η τελευταία φορά για εμάς, τους οπαδούς των Σέλτικς, ώστε να ωθήσουμε στη νίκη την ομάδα μας απέναντι στον πιο κυρίαρχο παίκτη που έχει γράψει ποτέ ιστορία στους Σέλτικς και τους Λέικερς.

Καθώς φεύγεις, φεύγει και ό,τι έχει μείνει από την αντιπαλότητα που κάποτε κυριαρχούσε στο ΝΒΑ. Ίσως κάποια μέρα να αναζωπυρωθεί με νέα πρόσωπα. Ίσως όχι.

Οπότε, όταν έρθεις στο γήπεδό μας τον επόμενο μήνα, ελπίζω το κοινό να σου κάνει τη ζωή… κόλαση. Ελπίζω να σε ενοχλούν και να σε αποδοκιμάζουν πιο έντονα απ’ ότι έκαναν στα ματς που κρινόταν το πρωτάθλημα. Εύχομαι να χάσεις κάθε βολή.

Εύχομαι να μην ξεχάσεις ποτέ πως είναι να είσαι περιτριγυρισμένος από 17.000 οπαδούς που φωνάζουν, που έχουν πράσινο αίμα και θα έδιναν τα πάντα για να σε δουν να αποτυγχάνεις μια τελευταία φορά. Εύχομαι να νικήσουμε τους Λέικερς άλλη μία φορά.

Και όταν σηκωθείς από την πλάγια γραμμή στην τέταρτη περίοδο και οι Σέλτικς μου είναι μπροστά με 20 πόντους, τότε νομίζω πως κάτι όμορφο θα συμβεί. Όλοι οι άνθρωποι στο ‘Γκάρντεν’ θα σταματήσουν να σε αποδοκιμάζουν. Θα σηκωθούν όρθιοι και θα δείξουν τον σεβασμό τους με το πιο δυνατό, το πιο παθιασμένο standing ovation που έχεις ζήσει ποτέ. Θα φωνάζουμε το όνομά σου. Θα ανοιγοκλείνεις τα μάτια σου. Θα σου λέμε γλυκόπικρους αποχαιρετισμούς.

Λένε πως ποτέ δεν ξέρεις τι έχεις μέχρι να φύγει. Έτσι, πριν φύγεις, θέλω να σου πω ευχαριστώ για το γεγονός ότι είσαι κάτι περισσότερο από ένας παίκτης του μπάσκετ. Για μια ολόκληρη γενιά φίλων του ΝΒΑ, εσύ είσαι το μπάσκετ.

Δεν πιστεύω ότι το λέω αυτό… Αλλά πραγματικά θα μου λείψεις.

Σε αγαπάω (και σε μισώ) για πάντα,

Ένας οπαδός των Σέλτικς που δεν σε εκτιμούσε αρκετά».