Νέα πρωτότυπη δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη, αυτή τη φορά για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. «Η εξέγερση του 73 ήταν μια ηρωική πράξη κόντρα στους κομματικούς μηχανισμούς της εποχής»!
Ποιοι όμως ήταν οι κομματικοί μηχανισμοί της εποχής; Ας τους πάρουμε με τη σειρά. Η δεξιά, υπό τον Κανελλόπουλο τότε, ήταν αντίθετη με το καθεστώς, αλλά συμφωνούσε με τις εκλογές που είχε σχεδιάσει ο Παπαδόπουλος με τον Μαρκεζίνη. Το ίδιο και ο Γ. Μαύρος του κέντρου. Το ΠΑΚ του Ανδρέα ήταν απόλυτα αντίθετο με τις επερχόμενες εκλογές, όπως και το ΚΚΕ, ενώ σκεπτικιστική στάση είχε το ΚΚΕ εσωτερικού. Όλες οι αριστερές οργανώσεις ήταν επίσης αντίθετες με τις εκλογές.

Το φοιτητικό κίνημα εκείνη την εποχή απηχούσε τις ιδέες κυρίως της αριστεράς και του ΠΑΚ. Οι δεξιοί και οι κεντρώοι φοιτητές δεν συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις- όπως εξάλλου συμβαίνει και σήμερα. Απλώς διάβαζαν, καλή ώρα…

Επομένως, οι εξεγερθέντες δεν έπραξαν κόντρα στους κομματικούς μηχανισμούς, αλλά ήταν στην πλειοψηφία τους ενταγμένοι στους πιο σκληρούς κομματικούς μηχανισμούς της αριστεράς. Εξάλλου άλλοι κομματικοί μηχανισμοί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν. Η ΕΡΕ είχε διαλυθεί, όπως και η Ένωση Κέντρου. Τα μόνα κόμματα που υπήρχαν ήταν της αριστεράς και το ΠΑΚ. Σ΄αυτά που ανήκαν δηλαδή οι εξεγερθέντες.

Επομένως η δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη είναι τόσο λανθασμένη, που μας βάζει σε σκέψεις, μη τυχόν και δεν έχει ακριβώς αντιληφθεί περί ποίου πράγματος ομιλεί. Να το ξαναπούμε: οι φοιτητές που εξεγέρθηκαν δεν τα έβαλαν με τους κομματικούς μηχανισμούς της εποχής, αλλά με την κυβέρνηση της Χούντας.

Αντίθετα, εάν ο Σταύρος Θεοδωράκης έψαχνε πιο προσεκτικά, θα έβρισκε κάποιους να συμφωνούν μαζί του: τους χουντικούς που μίλαγαν για κομματοκρατία, ώστε να δικαιολογήσουν το πραξικόπημα και τον ίδιο τον Παπαδόπουλο που ζητούσε  από τον ανώτατο άρχοντα της εποχής «λύσιν εντός των συνταγματικών πλαισιών της ανευθυνότητός του για να βγάλει την χώραν από το αδιέξοδον», εννοώντας τον Βασιλιά Κωνσταντίνο, στις παραμονές του 1967.

Εκεί στο Ποτάμι θα πρέπει μάλλον να προσλάβουν και κανένα που να ξέρει, στοιχειωδώς έστω, τα πρόσφατα ιστορικά γεγονότα.