Η 9η Νοεμβρίου 1989 σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής, το τέλος και την αποτυχία ενός ολόκληρου κόσμου. Δεν σηματοδοτεί όμως το τέλος ενός πλαισίου αρχών και αξιών που βάναυσα στρεβλώθηκαν, υπονομεύτηκαν, κακοποιήθηκαν και βεβηλώθηκαν στην πορεία ενός ολόκληρου αιώνα. Όσοι έσπευσαν να προαναγγείλουν το τέλος της ιστορίας διαψεύστηκαν παταγωδώς.

‏ Σήμερα οι κοινωνίες, ακόμα και στον λεγόμενο ανεπτυγμένο, πολιτισμένο και πλούσιο Βορρά, στην ίδια την ΕΕ, έρχονται αντιμέτωπες με την δικτατορία των αγορών, με την ασυδοσία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Δεν είναι μόνο η Αριστερά στις διάφορες εκφάνσεις της που αρκεί αυτού του τύπου την κριτική στις αγορές, χριστιανοδημοκρατικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα ομολογούν την ομηρία της πολιτικής και της δημοκρατίας δυτικού τύπου από τις αγορές και τα funds. Στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου βιώνουν οι λαοί ένα άνευ προηγουμένου τσαλάκωμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, των εργασιακών δικαιωμάτων, των κοινωνικών ελευθεριών και των θεσμικών κατακτήσεων που που σφράγισαν τον λεγόμενο “σύντομο 20ο αιώνα” . Η παντοδυναμία των ελεύθερων αγορών που θα ρύθμιζαν τις κοινωνίες και τις ανάγκες τους απέτυχαν παταγωδώς να δημιουργήσουν έναν κόσμο πιο ειρηνικό, πιο ασφαλή, πιο δημιουργικό. Οι αγορές και η επιβολή τους στις δημοκρατίες συσσώρευσαν πλούτο και πολιτική ισχύ στα χέρια λίγων πανίσχυρων πολλές φορές ανεξέλεγκτων κέντρων. Αρκεί το ξεφύλλισμα και μόνο μιας οποιασδήποτε συντηρητικής εφημερίδας για να αποδειχτεί ο παραπάνω ισχυρισμός.

‏ Το αίτημα και η εξειδίκευση του με συγκεκριμένες προτάσεις εφαρμόσιμες στο σήμερα για κοινωνίες με περισσότερη ισότητα, δικαιοσύνη, συνοχή είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Η δημοκρατία (όχι ως επίφαση), η ελευθερία (όχι η επίπλαστη) και η κοινωνική συνοχή – αλληλεγγύη είναι η μόνη βάση πάνω στην όποια μπορούν να προχωρήσουν και να προοδεύουν οι κοινωνίες χωρίς να μετατρέπονται σε ζούγκλες.

‏* Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ