Τις τελευταίες μέρες του καλοκαιριού του 2017, ο Paul Nicklen και η Cristina Mittermeier της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Sea Legacy, τράβηξαν ένα άκρως ενοχλητικό βίντεο, που θα έβλεπε τα φώτα της δημοσιότητας το Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Στο βίντεο απεικονιζόταν μία σκελετωμένη πολική αρκούδα, που προσπαθούσε να κρατηθεί στη ζωή, και προκάλεσε τις αντιδράσεις του κοινού και της επιστημονικής κοινότητας αναφορικά με τις καταστροφικές συνέπειες που φαίνεται να έχει και προς το ζωικό βασίλειο η κλιματική αλλαγή.

Σήμερα, επιστήμονες από όλο τον κόσμο δημοσιεύουν αναφορές τους σε σχέση με το ανησυχητικό φαινόμενο. Σύμφωνα με αυτές, το λιώσιμο των πάγων υποδεικνύει ότι σύντομα πρόκειται να δούμε ακόμα περισσότερες πολικές αρκούδες να υποσιτίζονται (αν και η αρκούδα του βίντεο προκύπτει ότι μπορεί και να ήταν απλά άρρωστη), μη μπορώντας να βρουν τροφή στο φυσικό τους περιβάλλον. Μια από τις έρευνες, μάλιστα, ανέφερε πως τα μεγάλα σαρκοβόρα ζώα χρειάζονται 60% περισσότερη τροφή από όση θεωρούσαμε απαραίτητη για την επιβίωσή τους μέχρι πρόσφατα, καθώς παρά το ότι δεν κινούνται πολύ, καίνε μέχρι και 12.325 θερμίδες την ημέρα. Οι πολικές αρκούδες φαίνεται πως μοιάζουν αρκετά με τα μεγάλα αιλουροειδή σαρκοβόρα, όπως τα λιοντάρια και οι τίγρεις, που διαθέτουν μεταβολισμούς υψηλής ενέργειας.

Σύμφωνα με το βιολόγο με ειδίκευση στην άγρια φύση, Anthony Pagano, οι πολικές αρκούδες τρέφονται σχεδόν αποκλειστικά από το κρέας φώκιας. Για να μην καταναλώνουν πολλή ενέργεια, κυνηγούν σχεδόν ακίνητες, περιμένοντας με τις ώρες τα θηράματά τους πάνω από τις τρύπες που δημιουργούν αυτά στους πάγους για να βγαίνουν στην επιφάνεια και να αναπνέουν. Έτσι το λιώσιμο των πάγων καθιστά αυτού του είδους το κυνήγι εξαιρετικά δύσκολο.

Τι ακριβώς συμβαίνει

Η κλιματική αλλαγή θερμαίνει την Αρκτική πιο γρήγορα από οπουδήποτε αλλού, με αποτέλεσμα οι πάγοι της να συρρικνώνονται κατά 14% ανά δεκαετία. Στα  τέλη της άνοιξης, οι πάγοι λιώνουν και δημιουργούνται ξανά το φθινόπωρο. Αυτό αναγκάζει τις πολικές αρκούδες να περπατούν ή να κολυμπούν για μεγάλες αποστάσεις ώστε να βρουν κάποια επιφάνεια πάγου, απαραίτητη για τον τρόπο με τον οποίο κυνηγούν. Η προαναφερθείσα όμως φύση του μεταβολισμού τους, επειδή ακριβώς του κάνει να χάνουν πολύ εύκολα βάρος, καθιστά επικίνδυνη για την υγεία τους τη συνεχή κίνηση.
Επιπλέον, όταν οι πολικές αρκούδες μετακινούνται για την εύρεση της τροφής τους, υπάρχουν και στιγμές που δεν βρίσκουν ούτε μια φώκια-θήραμα. Πρόσφατες έρευνες, κατά τις οποίες πολικές αρκούδες παρακολουθήθηκαν με GPS, υπέδειξαν ότι κάποιες από αυτές έχασαν μέχρι και το 10% της μυικής τους μάζας λόγω της διαδικασίας του κυνηγιού φώκιας και της μη επιτυχούς εύρεσης τροφής κατά τη διάρκειά της.

Είναι οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής μεγαλύτερες από όσο πιστεύαμε;

Αν αυτά τα αποτελέσματα συνεχίσουν να υφίστανται, η απώλεια των πάγων της θάλασσας σίγουρα θα είναι υπεύθυνη για τη μείωση του πληθυσμού των πολικών αρκούδων. Σύμφωνα με έρευνα του Steven Amstrup, πρώην ερευνητή του Γραφείου Γεωλογικών Ερευνών των ΗΠΑ, η πρόγνωση για την κατάσταση στο μέλλον υποδεικνύει ότι, μέχρι το 2050, υπάρχει περίπτωση ο πληθυσμός της πολικής αρκούδας να έχει μειωθεί κατά παραπάνω από 60%. Θα υπάρχουν δηλαδή λιγότερες από 10.000 αρκούδες στο φυσικό τους περιβάλλον. 

Οι εκτιμήσεις μέχρι τώρα υποστηρίζουν ότι υπάρχουν 20.000 έως 30.000 πολικές αρκούδες σε 19 διαφορετικές ομάδες ή πληθυσμούς, διασκορπισμένους στην κορυφή των ΗΠΑ, του Καναδά, της Γροιλανδίας, της Νορβηγίας και της Ρωσίας. Τέσσερις από αυτούς τους πληθυσμούς υπολογίζεται ότι μειώνονται. Οι αρκούδες στην περιοχή της θάλασσας Μποφόρ είναι μεταξύ αυτών που έχουν μελετηθεί περισσότερο και ο αριθμός τους έχει μειωθεί κατά 40% τα τελευταία δέκα χρόνια. Πέντε μόλις πληθυσμοί θεωρούνται σταθεροί αριθμητικά και οι υπόλοιποι δεν έχουν μελετηθεί αρκετά για να είμαστε σε θέση να προβλέψουμε το μέλλον τους. Οι πολικές αρκούδες θεωρούνται είδος προς εξαφάνιση στις Η.Π.Α. και αναφέρονται από την Διεθνή Ένωση Προστασίας της Φύσης ως «ευάλωτες».