Αν και δεν είναι επιβεβαιωμένο επιστημονικά, λέγεται όμως πως τα σκυλιά αντιλαμβάνονται πως ένα μωρό «έρχεται» πριν ακόμη και από τους ιδιοκτήτες τους, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως γνωρίζουν και τι μπορεί να σημαίνει πρακτικά, γι’ αυτά, αυτή η άφιξη.

Όρια ασφαλείας

Ένα μωρό μπορεί να μεγαλώσει παρέα με έναν σκύλο, μάλιστα ενδείκνυται η συνύπαρξη, από την οποία, τόσο σε ψυχολογικό, όσο και σε σωματικό επίπεδο, επωφελούνται και τα δύο. Η ασφάλεια όμως προέχει. Από νωρίς λοιπόν δημιουργείς διαχωριστικές «ζώνες» – και δεν εννοούμε να γυρίσεις μια μέρα από το μαιευτήριο και να κλείσεις το σκυλί σου στην κουζίνα. Υιοθετείς φυσικά όρια μέσα στο σπίτι που ορίζουν τον χώρο τον δικό σου και αυτόν του σκύλου. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις, για όσο χρειάζεται, ειδικά κάγκελα που αποτρέπουν την πρόσβαση σε συγκεκριμένους χώρους, χωρίς να αποκόβεις εντελώς το σκυλί από το ευρύτερο περιβάλλον του σπιτιού. Και όσο κι αν οι σχέσεις μεταξύ μικρών παιδιών και κατοικίδιων είναι ομολογουμένως ζηλευτές, δεν αφήνεις ποτέ χωρίς επιτήρηση το μωρό με τον σκύλο σου. 

Περίπατοι

Μαθαίνεις από νωρίς τον σκύλο σου να περπατάει το ίδιο χαλαρά (ή γρήγορα) στο πλάι σου. Έτσι, όταν με το καλό βγεις για έναν περίπατο με το μωρό στο καροτσάκι και τον σκύλο στο λουρί, το σκυλί να περπατάει «υποδειγματικά» δίπλα σου. Θα αποφύγεις τον κίνδυνο να παρασυρθείς κάποια στιγμή, και εσύ και το καροτσάκι με το μωρό, από τον ξαφνικά ασυγκράτητο σκύλο σου. 

Κακές «συνήθειες»

Είναι σημαντικό να συνηθίσει ο σκύλος στην ιδέα πως έχεις ένα μωρό στην αγκαλιά ώστε να μην πηδάει –συνήθως άγαρμπα– πάνω σου. Καθώς έχουμε όλοι την τάση να μιλάμε στα κατοικίδιά μας σαν σε μωρά, είναι λογικό το σκυλί να νομίζει πως μιλάς «γλυκά» σε αυτό και να θελήσει να ανταποδώσει την τρυφερότητα (με δραματική ίσως κατάληξη). Από νωρίς του μαθαίνεις να μην πηδάει πάνω σου, επιβραβεύοντας πάντα την καλή του συμπεριφορά με μια πεντανόστιμη λιχουδιά που θα αφήνεις πάντα χαμηλά, στο πάτωμα… 

Ιδιωτικότητα 

Όπως οι άνθρωποι, έτσι και τα σκυλιά (και οι γάτες) χρειάζονται τον δικό τους χώρο (ή χώρους), σημεία που μπορούν να «αποσυρθούν» και να χαλαρώσουν, να κοιμηθούν, να ηρεμήσουν. Για τους σκύλους αρκεί συνήθως ένα ζεστό κρεβάτι-μαξιλάρι σε ήσυχο σημείο του σπιτιού ή μια ζεστή κουβέρτα σε μια πολυθρόνα που θα θεωρεί «δική» του, σε κάθε περίπτωση, κάποιο σημείο εύκολα προσβάσιμο σε αυτό και τόσο μεγάλο ώστε να μην το εμποδίζει να… τεντώνεται. Παρέχοντας από νωρίς τέτοια σημεία, το κατοικίδιο ξέρει πως τη στιγμή που θα χρειαστεί έναν ήσυχο και ασφαλή χώρο, αυτός είναι διαθέσιμος. 

«Αναστρέψιμες» ευαισθησίες

Το κλάμα του μωρού μπορεί να φτάσει και τα 120 ντεσιμπέλ. Για ένα ζώο με οξεία αίσθηση ακοής, το αδιάκοπο κλάμα ενός μωρού μπορεί να προκαλέσει έντονο στρες και ανησυχία. Θα αποδειχθεί άκρως σωτήριο να μάθεις στο κατοικίδιό σου πως αυτός είναι ένας θόρυβος που μπορεί να αγνοήσει. Εύκολα βρίσκεις στο διαδίκτυο ηχογραφημένα κλάματα μωρού, σε διαφορετικές εντάσεις και… μοτίβα, οπότε μπορείς τακτικά να βάζεις τους ήχους αυτούς στον χώρο ώρες που ο σκύλος είναι ήρεμος ή κοιμάται. Στην ιδανική περίπτωση, ο σκύλος θα παρατηρήσει τον ήχο αλλά σύντομα θα τον αγνοήσει. Εάν σηκωθεί να ερευνήσει την «πηγή» μπορείς να του δώσεις μερικές λιχουδιές, δίνοντάς του να καταλάβει πως είναι ασφαλής και όλα είναι εντάξει. Επίσης, μπορείς να έχεις λιχουδιές έτοιμες να του δώσεις μόλις αρχίζει ο ήχος να ακούγεται, ώστε να τον συνδέσει με κάτι… καλό. 

Η ρουτίνα 

Είναι σημαντικό να διατηρήσεις ανεπηρέαστη –όσο μπορείς– τη ρουτίνα του κατοικίδιού σου, ώστε να μην του δημιουργήσεις συνθήκες άγχους και ανησυχίας. Ωστόσο κάτι τέτοιο, ειδικά τις πρώτες μέρες, με ένα νεογέννητο στο σπίτι, φαντάζει εντελώς απίθανο στη χειρότερη, άθλος στην καλύτερη περίπτωση. Και αν δεν μπορείς να το βγάλεις βόλτα τις ώρες που είχε συνηθίσει και για όση ώρα είχε συνηθίσει να περπατάει, ζήτησε τη βοήθεια ενός φίλου ή της οικογένειάς σου. 

Να θυμάσαι

• Ποτέ δεν τιμωρείς τον σκύλο επειδή πλησίασε το μωρό. Αντίθετα, ενθαρρύνεις τέτοιες ήρεμες και «καλοπροαίρετες» αλληλεπιδράσεις μεταξύ τους, ενώ τους μαθαίνεις παράλληλα και εναλλακτικές συνήθειες, όπως να κάθεται στο κρεβάτι μαζί με το παιδί ή δίπλα στην κούνια του. 
• Ακραίες αλλαγές στην καθημερινότητα των κατοικίδιων, όπως μια μετακόμιση σε άλλο σπίτι ή η άφιξη άλλου κατοικίδιου ή νέου μέλους στην οικογένεια, αποτελούν πηγές άγχους και στρες που εμφανίζονται με διάφορες μορφές: γάβγισμα άνευ αφορμής, μείωση της όρεξης για φαγητό ή παιχνίδι, αδικαιολόγητα περισσότερες ώρες ύπνου, καταστροφές επίπλων και αντικειμένων, ακόμη και ακαθαρσίες μέσα στο σπίτι. Μην αφήνεις τίποτε στην τύχη. Το κατοικίδιό σου αξίζει τον ίδιο σεβασμό και φροντίδα γιατί δεν παύει να είναι κι αυτό μέλος της ίδιας –ευτυχισμένης– οικογένειας… 

Πηγή: athensvoice.gr