“Ένα απόγεβμα, εις ένα βαγόνι του ηλεκτρικού τρένου που κατεφθύνετο προς το προάστιον της Κηφισίας, συνέβη το ακόλουθον περιστατικόν από εκείνα άτινα σπανίως λαμβάνουν χώραν εις τα ελληνικά μέσα μαζικής μεταφοράς.

Ads

Ο κόσμος – πράγμα περίεργον – δεν ήτο πατείς με, πατώ σε. Όμως υπήρχον όρθιοι ηλικιωμένοι ενώ εκάθηντο – μετά περισσού θράσους – μερικοί νεαροί και μερικέ νεαραί παίζοντες με smartphones και tablets.

Εις μίαν στάσιν, εισήλθε μία κυρία εις ενδιαφέρουσαν κατάστασιν. Η εγκυμοσύνη της ήτο εμφανώς προχορημένη. Εν τούτοις, ουδείς των νεαρών καθημένων συνεκινήθει ώστε να της προσφέρη την θέσιν του.

Το τρένο συνέχιζε την πορείαν του. Οι επιβάται, βυθισμένοι εις τας σκέψεις των, αδιαφορούσαν δια τους συνταξιδιώτας των.

Ads

Εξέφνης ηκούσθη ως καμπάνα η φωνή του αντιπροσώπου του Θεού, ήτις κατετάραξεν πάντας. Εις ιερέας που είχεν εισέλθη εις το βαγόνι, εφρύαξεν ιδών το θέαμα της ορθίας εγκυμονούσης. Οργισμένος απεφθύνθη εις τους νεαρούς και τας νεαράς λάτρεις της τεχνολογίας και τους κατεκεράβνωσε δια τον παχυδερμισμόν των.

– Δεν ντρέπεστε νέοι άνθρωποι να μην προσφέρετε μίαν θέσιν εις την μέλλουσαν μητέρα;

Δύο νεαροί έσπεφσαν να σηκωθούν ντροπιασμένοι ψελλίζοντες ως δικεολογία ότι δεν είδαν την κυρίαν. Αλλά ο ιερέας συνέχισε την επίθεσίν του εις μίαν κοπέλαν ήτις δεν του έδωσε σημασίαν.

– Εσένα κορίτσι μου δεν σε δίδαξαν να δείχνεις αλληλεγγύη;

Η νεαρά αντεπετέθει θυμωμένη.

– Εγώ δουλέβω από τις επτά το πρωί και γυρίζω βράδυ  στο σπίτι μου.Ξέρετε πόσο κουρασμένη είμαι;

Εις τον καβγάν παρενέβη ηλικιωμένη κυρία που παρετήρησε εις τον λητουργόν του Υψίστου ότι δεν φέρεται σωστά.

– Πάτερ, δεν πρέπει να μιλάτε έτσι στα παιδιά.

Άστραψε και βρόντησε ο ιερωμένος.
– Εγώ είμαι κληρικός κι εκπεδεφτικός. Πώς τολμάτε να μου κάνετε υποδείξεις;

– Κι εγώ είμαι κόρη ιερέα, αντέτεινε η κυρία.

– Παιδί παπά, διαόλου εγγόνι απεφάνθη θριαμβευτικά ο εκπρόσωπος του κλήρου.

– Είστε απαράδεκτος, εξερράγη η ηλικιωμένη.

Εν τω μεταξύ οι υπόλοιποι επιβάται έσπεβδον να πάρουν το μέρος είτε του ιερωμένου είτε της κυρίας.

Μέσα εις την γενικήν αναστάτωσιν, η εγκυμονούσα έφθασεν εις τον προορισμόν της κι εξαφανίσθηκε δίχως να βγάλη άχνα.-“

 

Αναστασία Τσερεντζούλια, φιλόλογος

 

* Το κείμενο είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία, και γράφτηκε στο βιωματικό σεμινάριο Αφήγηση Ζωής, με αναφορά στον Μποστ.