Η Μαίρη Παππά, σε συνεργασία με τη χορογράφο Μελίνα Αργυρίου και τον χορευτή Γιάννη Μήτσο, παρουσιάζει τη χοροθεατρική παράσταση «Η Σκελετογυναίκα», για δυο μόνο παραστάσεις στο κινηματοθέατρο «Τριανόν» στις 16 και 17 Δεκεμβρίου.

«Πρέπει να προλάβω να ζήσω. Πρέπει να προλάβω, δε γίνεται να πεθάνω. Εξαφανίζω κάθε πειστήριο πόνου, πρέπει να προλάβω. Και όμως δεν προλαβαίνω, πάλι πεθαίνω. Πρέπει να πεθάνω; Φοβάμαι να πεθάνω. Με βοηθάς να πεθάνω; Πεθαίνω. Στο βυθό του θανάτου μου, κάτι κινείται- σαλεύει η ζωή ξανά, πάλλεται, χορεύει ενστικτωδώς τα βήματα της αναγέννησης. Με βοηθάς να ζήσω; Μου τραγουδάς το τραγούδι της ζωής μας;»

Εγκλωβισμένοι σε έναν απάνθρωπο τρόπο ζωής, όπου ο θάνατος δεν επιτρέπεται να έχει θέση, γυναίκες και άνδρες αγωνιούν να προλάβουν, να συμβαδίσουν με την “πρόοδο”, να απολαύσουν, να πνίξουν κάθε τι που γεννά την αμφιβολία η θυμίζει αδυναμία.

Και γίνονται όλο και πιο αφύσικοι, πιο παράλογοι, πιο βίαιοι και αναπαράγουν έναν τρομακτικό, κατακερματισμένο κόσμο πολέμων και καταστροφών- γεμάτο θάνατο, χωρίς παλμό.

Εγκλωβισμένη και η Σκελετογυναίκα στην καταδίκη της εξορίας της, συμβολίζοντας όλα αυτά που φοβόμαστε να αντικρίσουμε, υπάρχει, χωρίς τίποτα να περιμένει, υπάρχει κάτω από όλα τα στρώματα της επίφασης της ζωής, στον πιο σκοτεινό βυθό υπάρχει, μέχρι να φωτιστεί από το φως της συνείδησης, που θα ανάψει αυτός που , καταδυόμενος στο άγνωστο, θα την αποδεχτεί, θα βιώσει τη μεταμορφωτική φύση της και στον πυρήνα της παλιάς πληγής θα ζήσει το μυστήριο της σοφίας και της αγάπης.

Το έργο

Ο σκελετός μιας γυναίκας ζει χρόνια στα βάθη της θάλασσας, εκεί όπου την είχε ρίξει ο πατέρας της και «κανείς δε θυμάται πια γιατί».

Πλέει εκεί, παγωμένος στο χρόνο, μέχρι τη στιγμή που θα πιαστεί στο αγκίστρι ενός ανυποψίαστου ψαρά.

Η καταδίωξη, η σύγκρουση και η διαπραγμάτευση που θα ακολουθήσουν, θα επαναφέρουν τη φυσική τάξη των πραγμάτων, θα αποκαταστήσουν την ενοχή και θα επιφέρουν τη μεταμόρφωση στη ζωή του ψαρά και της Σκελετογυναίκας.

Βασισμένη σε ένα αρχαίο μύθο του Βορρά, η διασκευή που έγινε, αναδεικνύει τα θέματα της κακοποίησης, της διαφορετικότητας και της αποδοχής της.

Διανύοντας μια περίοδο, όπου κυριαρχεί η τυφλή, αλόγιστη βία, «Η Σκελετογυναίκα» μοιάζει να συμβολίζει την ενσάρκωση όλων των φόβων, που ο σύγχρονος άνθρωπος αρνείται να αντικρύσει.

Όλων εκείνων των φόβων, οι οποίοι παγώνουν τη δυνατότητα της επιλογής της αυθεντικής ροής της ζωής.

Ο μύθος φωτίζει την επιτακτική ανάγκη της αλλαγής στάσης και προτείνει τη δυναμική της συμφιλίωσης με τον πόνο και τη θλίψη, ως παράγωγα της κατάχρησης της δύναμης και της αποκάλυψης της αληθινής δύναμης που έγκειται στην ισορροπία και την αγάπη.

Την αγάπη ως μόνο μέσο υπέρβασης της φθαρτότητας.

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Μαίρη Παππά
Χορογραφια: Μελίνα Αργυρίου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Χρήστος Οικονομίδης
Σκηνικά – Κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα

Χορεύουν: Μελίνα Αργυρίου, Γιάννης Μήτσος

Αφηγείται η Μαίρη Παππά