Την Πέμπτη 5 Ιουνίου, στις 20.00, η διεύθυνση του ξενοδοχείου Radisson BLU PARK HOTEL, ATHENS στo πλαίσιo του αφιερώματος «ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» παρουσιάζει έργα δύο μεγάλων Δασκάλων και τέως Πρυτάνεων της ΑΣΚΤ, του Δημοσθένη Κοκκινίδη και του Χρόνη Μπότσογλου. Τα έργα του Δημοσθένη Κοκκινίδη προέρχονται από τη σειρά Διαμαρτυρίες (1974 -1981) ενώ του Χρόνη Μπότσογλου από την σειρά Αναφορές, την πιο πρόσφατη ενότητα που έχει δημιουργήσει ο καλλιτέχνης από το 2004 – 2013.

Το Radisson Blu Park Hotel, Athens, συνεχίζει να παρουσιάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα το έργο καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό την προβολή της Ελληνικής τέχνης τόσο στο εγχώριο κοινό όσο και στο ξένο που επισκέπτεται την χώρα μας. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο, «Πολιτισμός-Τουρισμός», επιλέχθηκαν οι Δημοσθένης Κοκκινίδης και Χρόνης Μπότσογλου, δύο από τους μεγαλύτερους έλληνες καλλιτέχνες του 2ου μισού του 20ού αιώνα και δύο από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους της γενιάς του ‘60 και του ’70 στην Ελλάδα.

Επίκεντρο της έρευνας του Δημοσθένη Κοκκινίδη υπήρξαν οι διανθρώπινες σχέσεις, οι σχέσεις με τη φύση και η σχέση με τον εαυτό του, ενώ η θεματολογία του προέρχεται από τον κοινωνικοπολιτικό χώρο (1958-1981), τον φυσικό χώρο (1981-1992) και τέλος τον υπαρξιακό -μεταφυσικό χώρο (1992-2000). Πυκνοδομημένο φιλοσοφικό δοκίμιο κάθε του έργο. Πραγματώνει την αφήγηση μιας ιστορίας με τις χειρονομίες, τις κινήσεις ή τις στάσεις των μορφών. Η κατανομή τους πλοηγεί το μάτι του θεατή και ολοκληρώνει την παραγωγή του νοήματος. Δεν είναι η αναζήτηση της τεχνοτροπίας, αλλά η έκφραση του μυστηρίου της ύπαρξής μας που αποκαλύπτεται μέσα από κάθε έργο του.

Η ενότητα Διαμαρτυρίες του Δημοσθένη Κοκκινίδη εμπνευσμένη από τις συνεχείς διαδηλώσεις κοινωνικού και πολιτικού ριζοσπαστισμού που κατέκλυζαν την Αθήνα από τη μεταπολίτευση και μετά, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ατομική έκθεση το 1981. Πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο άνθρωπος, είτε αυτός λειτουργεί ατομικά – με τη μορφή του ομιλητή μπροστά σε ένα μικρόφωνο- είτε συλλογικά – ομάδες ανθρώπων που προσπαθούν να οριοθετηθούν μέσα στη χαρακτηριστική τριλογία του μπλε, κόκκινου και κίτρινου φόντου που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης.

Η ημιαφαιρετική γραφή σε επίπεδη χρωματική επιφάνεια και ρυθμική καθαρότητα που χρησιμοποιεί ο Κοκκινίδης στις Διαμαρτυρίες  κερδίζει συνεχώς έδαφος στο έργο του. Γεωμετρικά σχήματα, οξυγώνια με πολύχρωμες ραβδώσεις κατακερματίζουν την ανθρώπινη μορφή. Οι φιγούρες, άλλοτε μοναχικές, άϋλες, αντικριστές ή εναγκαλισμένες εκρήγνυνται με τάση να διαλυθούν μέσα στο ίδιο τους το χρώμα. Τα σύμβολα της πολιτικής διαμαρτυρίας, όπως πανό, κοντάρια, μικρόφωνα, μεγάφωνα, χτίζουν έναν καλά ορθογωνισμένο και ορθολογικά οργανωμένο ζωγραφικό χώρο, όπου κυριαρχούν ως επί το πλείστον η ευθεία και ο κατακόρυφος άξονας δόμησης. Οι Διαμαρτυρίες είναι τα έργα που προετοιμάζουν το έδαφος για την εκφραστική και θεματική αλλαγή που θα επακολουθήσει στις επόμενες ενότητες των έργων του.

Ο Χρόνης Μπότσογλου ανήκει στην ομάδα των Ελλήνων νεορεαλιστών. Το έργο του αναπτύχθηκε στη μεταπολεμική Ελληνική καλλιτεχνική πραγματικότητα από τη δεκαετία του ’60 και μετά, ενώ η καλλιτεχνική του δραστηριότητα διακρίνεται από τη συνεχή και σταθερή αναζήτηση πάνω στην ανθρώπινη μορφή και ιδιαίτερα το γυμνό σώμα. Η αβεβαιότητα, η τρωτότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, ο κύκλος της ζωής και του θανάτου, ο φόβος της φθοράς, ο ρόλος της μνήμης, αλλά και η σχέση του έργου του με το ίδιο το παρελθόν και την ιστορία της τέχνης, αποτελούν κάποιους από τους καλλιτεχνικούς του προβληματισμούς.

Η ενότητα Αναφορές (2002-2013) καταγίνεται με τη δημιουργία «φανταστικών πορτρέτων» έξι καλλιτεχνών, του Βίνσεντ Βαν Γκογκ, του Γιαννούλη Χαλεπά, του Χαίμ Σουτίν, του Αλμπέρτο Τζιακομέτι, του Φράνσις Μπέικον και του Γιώργου Μπουζιάνη, οι οποίοι άσκησαν, όπως αναφέρει ο ίδιος, καθοριστική επίδραση στην καλλιτεχνική του σκέψη και το έργο του. Με αυτό τον τρόπο κάνει επίκληση και επιδιώκει ένα είδος πνευματικής επικοινωνίας/φανταστικής συνομιλίας με αυτούς τους έξι καλλιτεχνικούς μύθους. Με άξονα πάντα το ανθρώπινο σώμα που διατρέχει το σύνολο σχεδόν της καλλιτεχνικής του διαδρομής κάνει ένα μεγάλο ταξίδι στη μνήμη, τον χρόνο, την φθορά και τον θάνατο. Το μεταφυσικό στοιχείο λειτουργεί παράλληλα με τη ρεαλιστική παράσταση. Ο Χρόνης Μπότσογλου, δίχως περιττά ή φλύαρα στοιχεία και με έναν ιδιότυπο εξπρεσιονισμό που χρησιμοποιεί, δημιουργεί έργα γεμάτα συγκινησιακή φόρτιση, συμβολισμούς, αλλά και συναισθηματικές και χρωματικές εντάσεις.

Η Τελετή (2004-2013) που παρουσιάζεται στην έκθεση και αποτελεί τμήμα της ευρύτερης ενότητας είναι ένα πολύπτυχο έργο που απεικονίζει τους έξι καλλιτέχνες να εκτείνουν τα χέρια τους πάνω στο τραπέζι. Η κατάθεση των χεριών αποτελεί μια μυστική τελετή και δηλώνει το κλείσιμο του βιολογικού τους κύκλου, την κατάθεση της πνευματικής τους κληρονομιάς. Ο Μπότσογλου αυτοπροσωπογραφείται  μέσα από αυτές τις φανταστικές αναπαραστάσεις  και η ζωγραφική του έχει περισσότερο ενδοσκοπικό και αυτοκριτικό χαρακτήρα, καθώς στρέφεται και ανατροφοδοτείται από την ιστορία της.

ΣΥΝΤΟΜΑ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ:

Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1929. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1952-1958)με δάσκαλο τον Γιάννη Μόραλη και για ένα χρόνο στη Σχολή Αρχιτεκτόνων με τον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα. Από τη δεκαετία του 1960 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας Τέχνης Α´» (1961-1967 ) και της «Ομάδα για την επικοινωνία και την εκπαίδευση στην Τέχνη». Μαζί με τη σύζυγό του, ζωγράφο Πέπη Σβορώνου, έγιναν γνωστοί τις δεκαετίες του εξήντα και του εβδομήντα στις μητροπόλεις της Ευρώπης και της Αμερικής ως σχεδιαστές εφαρμογής της ζωγραφικής στο ύφασμα.  Το 1976 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όπου δίδαξε μέχρι το 1997. Κατά το διάστημα 1978-1980 διετέλεσε αντιπρύτανης και τη διετία 1980-1982 πρύτανης του Ιδρύματος. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (1975). Στο διάστημα 1981-1983 ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου. Το 1995 εξελέγη μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης του οποίου είναι σήμερα αντιπρόεδρος. Είναι από το 1997 μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας της Σχολής Μωραΐτη. Οι δημοσιεύσεις και ομιλίες του εστιάζονται σε θέματα διδακτικής και θεωρίας της τέχνης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Ο Χρόνης Μπότσογλου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Σπούδασε ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1960-1965) με καθηγητή τον Γιάννη Μόραλη. Το 1970 συνέχισε τις σπουδές του με υποτροφία για δύο χρόνια στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts του Παρισιού. Το 1989 εξελέγη καθηγητής ζωγραφικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Εκτός από τη ζωγραφική ασχολείται με τη γλυπτική και τη χαρακτική. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε περισσότερες από τριάντα ατομικές εκθέσεις και πάνω από εκατό ομαδικές στις πιο σημαντικές πόλεις της Ελλάδας. Έχει επίσης εκθέσει τα έργα του και στο εξωτερικό (Γαλλία, Βραζιλία, Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Σουηδία, Ιρλανδία, Γιουγκοσλαβία, Κύπρο, Ισπανία και Ισραήλ). Από το 1964 συμμετέχει σε διάφορες καλλιτεχνικές ομάδες με πολιτικό χαρακτήρα («Ομάδα Τέχνης Α» 1960-1967, «Κέντρο Εικαστικών Τεχνών» 1974-1976, «Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη» 1976-1981). Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1971-1973). Επιπλέον, έχει εκδώσει τα βιβλία «Ημερολόγια ταξίδια» (1994), «Ψευτοδοκίμια» (2000) και «Το χρώμα της σπουδής» (2005) με κείμενά του σχετικά με την τέχνη. Το 1998 εξέδωσε την ποιητική συλλογή με τίτλο «Σπουδή στο μαύρο».