«Κάτω» από το πιο διάσημο πορτρέτο όλων των εποχών, τη Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι, κρύβεται μία «άλλη γυναίκα».

Ο ισχυρισμός του Γάλλου ειδικού Πασκάλ Κοτ, είναι αποτέλεσμα δεκαετούς έρευνας με τη μέθοδο ανάλυσης της ανάκλασης του φωτός.

Ο Κοτ πιστεύει ότι, ο πίνακας «εμπεριέχει» μία φιγούρα που δεν διαθέτει ούτε το βλέμμα, ούτε το λεπτό, αινιγματικό χαμόγελο της Μόνα Λίζα. 

Η Μόνα Λίζα -που δημιουργήθηκε μεταξύ 1503 και 1506- ανήκει βεβαίως, στο Μουσείο του Λούβρου.

Είναι ο πιο ακριβός πίνακας ζωγραφικής στον κόσμο, τα ασφάλιστρα του προσαρμόζονται ανάλογα με τον πληθωρισμό και αυτή τη στιγμή, αγγίζουν τα 782 εκατ. δολάρια.

Το Μουσείο αρνήθηκε να σχολιάσει τους ισχυρισμούς του Κοτ.

Ο Κοτ απέκτησε πρόσβαση στο έργο από το Λούβρο, το 2004, ενώ πρωτοστατούσε στην εισαγωγή μιας τεχνικής που ονομάζεται «Μέθοδος ενίσχυσης επιπέδων» για την ανάλυση εικόνων και η οποία λειτουργεί «προβάλλοντας μια σειρά από έντονα φώτα» πάνω σε αυτές.

Αυτά ακριβώς τα φώτα του επέτρεψαν να «ανασκευάσει» το τι συμβαίνει μεταξύ των στρωμάτων των χρωμάτων.

«Όταν τελείωσα την ανοικοδόμηση της Λίζα Γκεραρντίνι, ήμουν μπροστά στο πορτρέτο το οποίο απεικόνιζε μια εντελώς διαφορετική γυναίκα από την Μόνα Λίζα σήμερα. Δεν είναι η ίδια γυναίκα».

Οι ισχυρισμοί του Κοτ είναι εξαιρετικά αμφιλεγόμενοι, ωστόσο, και διχάζουν τους εμπειρογνώμονες.

«Δεν νομίζω ότι υπάρχουν αυτά τα διακριτικά στάδια που αντιπροσωπεύουν διαφορετικά πορτρέτα. Εγώ το βλέπω περισσότερο ή λιγότερο σαν συνεχή διαδικασία εξέλιξης. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος ότι η Μόνα Λίζα είναι Λίζα» δήλωσε ο Μάρτιν Κεμπ, ομότιμος καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.

Ο ιστορικός τέχνης Άντριου Γκράχαμ -Ντίξον, ο οποίος έχει κάνει ένα καινούργιο ντοκιμαντέρ για το BBC με τίτλο «Τα μυστικά της Μόνα Λίζα», ανέφερε ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει στην αλλαγή του ονόματος του πίνακα.

«Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτό είναι σίγουρα μια από τις ιστορίες του αιώνα» δήλωσε στο BBC.

«Πιθανότατα να υπάρξει κάποια απροθυμία από τη διοίκηση του Λούβρου στο ενδεχόμενο αλλαγής του τίτλου του έργου, διότι για αυτό μιλάμε – αντίο Μόνα Λίζα, πρόκειται για κάποια άλλη…» κατέληξε. 

«Τώρα μπορούμε να αναλύσουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο εσωτερικό των στρωμάτων του χρώματος και μπορούμε να ξεφλουδίσουμε σαν ένα κρεμμύδι όλα τα στρώματα του έργου», είπε από την πλευρά του ο Κοτ. «Επίσης, μπορούμε να προσεγγίσουμε ξανά τα στοιχεία που αφορούν τη χρονολογία δημιουργίας του πίνακα.

«Τα αποτελέσματα καταρρίπτουν πολλούς μύθους και ίσως αλλάξουν την αντίληψη μας για το αριστούργημα του Λεονάρντο για πάντα».