Η βία κυλάει μαζί τον ποταμό Rio Grande στις δύο πόλεις: Laredo του Τέξας και Nuevo Laredo της Tamaulipas. Η μεξικανική κοινότητα γεννήθηκε εκεί κατά τον Μεξικανο-Αμερικανικό πόλεμο. Όταν η συνθήκη για ειρήνη άφηνε την ισπανική αποικιακή πόλη Laredo στην αμερικανική πλευρά του ποταμού, οι Μεξικανοί πατριώτες αποστρατοπέδευσαν από την νότια όχθη και, σύμφωνα με το θρύλο, πήραν μαζί τους θαμμένους νεκρούς τους.

Σήμερα, η πόλη Nuevo Laredo αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ δυο ισχυρών καρτέλ ναρκωτικών του Μεξικό και κάθε μέρα προστίθεται νέο αίμα στη λίστα των θυμάτων του ανταγωνισμού. Πέρσι το καλοκαίρι έπεσε νεκρός ο επικεφαλής της Αστυνομίας, λίγες μόλις ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του. Αυτό προκάλεσε την έλευση του μεξικανικού στρατού.

Η συνεχιζόμενη σφαγή πολλών αστυνομικών και πολιτών είχε ως αποτέλεσμα να κλείσει το αμερικανικό προξενείο για λίγο τον περασμένο Αύγουστο. Αυτό το χειμώνα, μια ομάδα αγνώστων επισκέφτηκε μια τοπική εφημερίδα και άδειασαν δεκάδες γεμιστήρες ενώ έριξαν και μια χειροβομβίδα. Ένας δημοσιογράφος «εισέπραξε» πέντε σφαίρες. Ο αρχισυντάκτης ανακοίνωσε αμέσως νέα πολιτική: η εφημερίδα του, μια από τις λίγες μεξικανικές εκδόσεις που δημοσιεύουν ειδήσεις για τα καρτέλ ναρκωτικών, δεν θα αναφερόταν πια σε ειδήσεις σχετικές με τα καρτέλ. Μια αμερικανική εφημερίδα χρειάστηκε να αποσύρει τον ανταποκριτή της αφού δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του.

Δεκάδες Αμερικανοί πολίτες από τη γειτονική πόλη Laredo που επισκέφτηκαν την Nuevo Laredo εξαφανίστηκαν. Μέσα στον Ιανουάριο καταγράφηκαν τουλάχιστον 20 δολοφονίες σχετικές με τα καρτέλ.

Η φυλάκιση, όπως και ο νόμος, είναι λίγο διαφορετική στο Μεξικό. Επιτρέπονται οι συζυγικές επισκέψεις, παιδιά μικρότερα των 6 ετών μπορεί να μείνουν στη φυλακή με τη μητέρα τους, και άντρες και γυναίκες πωλούν αντικείμενα και τους εαυτούς τους προκειμένου να καταφέρουν να επιβιώσουν. Στις μεξικανικές φυλακές συχνά δεν προσφέρεται συσσίτιο. Τα ναρκωτικά είναι κοινή υπόθεση, όπως είναι και οι συμμορίες. Τα λεφτά μπορούν να αγοράσουν τα πάντα. Οι κατάδικοι διοικούν τις φυλακές και οι φύλακες κάνουν ότι τους υπαγορεύουν οι κυρίαρχοι φυλακισμένοι. Άνθρωποι σκοτώνονται. Και όλα αυτά, μπροστά στα νήπια που εκτίουν μαζί με την μητέρα τους την ποινή της. Όταν τα νήπια φτάσουν τα έξι τους χρόνια, τα διώχνουν από τη φυλακή. Και κανείς δεν ξέρει τι απογίνονται με ένα τέτοιο ξεκίνημα που λαμβάνουν στη ζωή.

Πριν από 20 χρόνια, εκτελέστηκε ένας 27χρονος άντρας από ανταγωνιστές του, ύστερα από μια καριέρα με 50-60 δολοφονίες – την πρώτη την είχε διαπράξει σε ηλικία 13 ετών και βρέθηκε χωμένος σε μια φυλακή ενηλίκων. «Κοιτάω τις φωτογραφίες και αναρωτιέμαι τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά. Αλλά η αλήθεια είναι, ότι δεν αναρωτιέμαι στ’ αλήθεια», λέει η φωτογράφος Penny De Los Santos που τράβηξε τις φωτογραφίες.

Πηγή: Mother Jones