Σε πεδίο μάχης μεταξύ Αφγανών και άλλων μεταναστών που ισχυρίστηκαν πως είναι Παλαιστίνιοι, μετατράπηκε την προηγούμενη εβδομάδα ο σταθμός του ΟΣΕ στην Πάτρα, όπου τραυματίστηκαν έξι άτομα, το ένα σοβαρά. Σύμφωνα όμως με δελτίο τύπου της Διπλωματικής Αντιπροσωπείας Παλαιστίνης «κανείς απολύτως από τους δεκάδες συλληφθέντες στα επεισόδια αυτά, αλλά και από τους εκατοντάδες εμπλεκόμενους, δεν είναι Παλαιστίνιος».

Ads

Πρόκειται για μετανάστες από διάφορες χώρες οι οποίοι ερχόμενοι στην Ελλάδα δηλώνονται ως «Παλαιστίνιοι». Στη συνέχεια προμηθεύονται από τις Ελληνικές Αρχές τα απαραίτητα έγγραφα με την εν λόγω ένδειξη στην εθνικότητα, σύμφωνα με τα ισχύοντα περί αυτοπροσδιορισμού του ατόμου ακαθόριστης υπηκοότητας. Η αντιπροσωπεία από πλευρά της υποστηρίζει ότι έχει επανειλημμένα αναφέρει το ζήτημα στις αρμόδιες Ελληνικές Αρχές, βεβαιώνοντάς τες για τα άτομα που δεν είναι Παλαιστίνιους πολίτες.

Όπως διατείνεται η Διπλωματική Αντιπροσωπεία Παλαιστίνης «οι Παλαιστίνιοι που ζουν στην Ελλάδα στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι φιλήσυχοι και νομοταγείς πολίτες» ενώ «οι μεμονωμένες περιπτώσεις παραβίασης των Ελληνικών νόμων από άτομα Παλαιστινιακής καταγωγής είναι ελάχιστες και σπάνιες, και σε καμία περίπτωση δεν αναλογούν κατά το ελάχιστο στην πληθώρα πρόσφατων δημοσιευμάτων περί παράνομων πράξεων που τελούνται από άτομα που αυθαίρετα δηλώνουν «Παλαιστίνιοι».

«Οι πρόσφυγες δεν είναι το πρόβλημα» επισημαίνει από την πλευρά της η Κίνηση Υπεράσπισης Δικαιωμάτων Προσφύγων και Μεταναστών/στριων. Για την οργάνωση το πρόβλημα συνίσταται στις λανθασμένες τακτικές που ακολουθούνται από την πολιτεία, οι οποίες έχουν αποτύχει καθώς «κινούνται σε λάθος κατεύθυνση».
«Η παρουσία εδώ και τουλάχιστον 15 χρόνια στην πόλη μας των προσφύγων , παρά τις επίμονες και καταδικαστέες προσπάθειες εκδίωξής τους , καταδεικνύει την αναγκαιότητα η Πολιτεία και οι τοπικές αρχές να αντιμετωπίσουν το ζήτημα στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσπάθειας που έστω και εάν δεν επιλύει το ζήτημα της προσφυγιάς θα αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικής συνοχής» επισημαίνει.
Η Κίνηση καταδεικνύει το ζήτημα της πολιτείας να μη δίνει «ούτε ένα ευρώ για τους πρόσφυγες αλλά δισ. για τις τράπεζες», ως αποτέλεσμα της συνυπογραφής της συνθήκης του ΔΟΥΒΛΙΝΟ ΙΙ και καταλήγει ως εξής. «Εάν θέλει η Πολιτεία μια κοινωνία χωρίς προβλήματα συνύπαρξης θα πρέπει να αποφασίσει με ποιους θα πάει. Τον τρόπο να λύσουν τα προβλήματα τον ξέρουν. Το θέλουν όμως;»