Ακολουθώντας την πρακτική των αγγλοσαξονικών κρατών, όπου στις 25 Νοεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, οι άντρες φορούν μια λευκή κορδέλα, και το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης θα εκφράσει με παρόμοιο τρόπο την αλληλεγγύη του στις γυναίκες-θύματα βίας.

Την ίδια ημέρα, διοργανώνεται στο ΑΠΘ εκδήλωση με τίτλο «Ένα διαρκές έγκλημα χωρίς τιμωρία», στο επίκεντρο της οποίας θα βρεθούν τα αίτια, οι μορφές και οι διαστάσεις του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα το οποίο πλήττει τις γυναίκες αλλά παράλληλα και τα παιδιά, τις οικογένειες και τελικά είναι ένα πρόβλημα που αναγάγεται στο επίπεδο της κοινωνίας.

Στην Ελλάδα σήμερα, οι πρακτικές συσσωρεύουν και μεγεθύνουν το πρόβλημα. Η βία κατά των γυναικών δεν είναι θέμα ιδιωτικό. Αποτελεί μορφή αθέατης εγκληματικότητας – βιασμός, ξυλοδαρμός, απειλές και λεκτική κακοποίηση – που συντελείται στο χώρο όπου κάθε άνθρωπος πρέπει να αισθάνεται σιγουριά και ασφάλεια, στο σπίτι του. Το ελληνικό θεσμικό πλαίσιο για την ενδοοικογενειακή βία υστερεί καθώς προσφέρει μηδαμινή προστασία και ασφάλεια στα θύματα από τις διωκτικές αρχές. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2002, η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται η κύρια αιτία θανάτου και αναπηρίας των γυναικών. Για το λόγο αυτό, η βία εντός της οικογένειας, σύμφωνα με τις γυναικείες ΜΚΟ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως ιδιωτικό πρόβλημα, αντίθετα πρέπει να ιδωθεί ως φαινόμενο που αφορά την κοινωνία.

Μία στις τρεις γυναίκες στην Ελλάδα θύμα κακοποίησης

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία, η μία στις τρεις γυναίκες έχει υπάρξει θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Σεξουαλική ή ηθική παρενόχληση και εκφοβισμό έχει υποστεί, σύμφωνα με έρευνα του Α.Π.Θ και στοιχεία του Συνηγόρου του Πολίτη, πάνω από το 50% των Ελληνίδων στον εργασιακό χώρο. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι ειδικοί διότι το μεγαλύτερο ποσοστό είτε δεν αναγνωρίζει ότι η συμπεριφορά που υφίσταται συνιστά καταχρηστική, βίαιη συμπεριφορά, είτε αυτοενοχοποιείται.

Επίσης, στην Ελλάδα μεγάλο πρόβλημα αποτελεί το χάσμα μεταξύ των επίσημων και των ανεπίσημων στοιχείων. «Το μήνυμα διαδίδεται. Η βία κατά των γυναικών δεν έχει θέση σε μία κοινωνία. Η ατιμωρησία για τους δράστες δεν είναι πλέον ανεκτή. Σε αυτή τη Διεθνή Ημέρα, καλώ όλους – τις κυβερνήσεις, την κοινωνία των πολιτών, τις επιχειρήσεις, τους απλούς πολίτες – να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών», τονίζει σε μήνυμά του με αφορμή τη σημερινή ημέρα ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν.

Η βία μπορεί να είναι λεκτική με βρισιές, προσβολές, χρήση υποτιμητικής γλώσσας ή με απειλητική συμπεριφορά, δηλαδή χτυπήματα σε έπιπλα, απειλητικές χειρονομίες, πέταγμα ή καταστροφή αντικειμένων και αποκορύφωμα τη σωματική βία. Άγχος, κατάθλιψη, επιθετικότητα, αϋπνία, μελαγχολία και απάθεια, γνωστικές επιπτώσεις όπως προβλήματα συγκέντρωσης, ανασφάλεια και έλλειψη πρωτοβουλιών, μείωση ικανοποίησης στην εργασία, επικίνδυνη συμπεριφορά και ροπή προς ατυχήματα, επιβλαβείς συνήθειες, όπως αύξηση καπνίσματος και κατανάλωσης αλκοόλ, κακή διατροφή, έλλειψη συγκέντρωσης και μείωση αυτοπεποίθησης, προσωπική απόσυρση και κοινωνική απομόνωση, αρνητικές επιπτώσεις στην οικογενειακή και ιδιωτική ζωή, ανυπόφορη πίεση στις σχέσεις, είναι οι επιπτώσεις του εκφοβισμού και της παρενόχλησης στην ψυχική υγεία. Η αναγνώριση του προβλήματος είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για την πρόληψη και την αντιμετώπισή του.