Από τις 11 Μαρτίου, ο 60χρονος Λάζαρος Παπαδόπουλος και η 40χρονη σύντροφός του Φρειδερίκη Τόκα πραγματοποιούν απεργία πείνας στην κεντρική πλατεία της Καβάλας, ζητώντας μια θέση εργασίας. Η ευαισθησία των αρχών της πόλης στο αίτημά τους, ωστόσο, εξαντλήθηκε στη δίωξή τους για… παράνομο κάμπινγκ!

Ads

Και οι δύο απεργοί πείνας παραμένουν άνεργοι επί χρόνια. Τα χρέη μαζεύονται, χρωστούν ενοίκια 7 μηνών και λίγο πριν αποφασίσουν να προχωρήσουν στην κινητοποίησή τους, τους γνωστοποιήθηκε πως ο σπιτονοικοκύρης τους κάνει έξωση. Η κατάσταση αυτή τους οδήγησε στην πλατεία Ελευθερίας της πόλης, όπου έστησαν τη σκηνή τους για να προφυλαχθούν από το κρύο, η οποία κατασχέθηκε από την αστυνομία.

Τη Δευτέρα, 21 Μαρτίου και ενώ η σύντροφος του κ. Παπαδόπουλου βρισκόταν στο νοσοκομείο για εξετάσεις, κατόπιν εντολής εισαγγελέα, η αστυνομία συνέλαβε τον κ. Παπαδόπουλο και η δημοτική αστυνομία ξέστησε τη δεύτερη σκηνή που τους είχε προσφερθεί από πολίτες. Παραπέμφθηκαν με τη διαδικασία του αυτόφωρου κατηγορούμενοι για καταπάτηση κοινόχρηστου χώρου και το δικαστήριο ορίστηκε για την Τετάρτη. Τελικά, η δίκη δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της πανελλαδικής αποχής των δικηγόρων, με αποτέλεσμα να αναβληθεί για τις 17 Νοεμβρίου.

«Όταν ο Λάζαρος Παπαδόπουλος συνελήφθη βρισκόταν εκτός σκηνής. Ακόμη, τη σκηνή δεν την είχε στήσει ο ίδιος, αλλά ορισμένοι αλληλέγγυοι πολίτες. Δεύτερον, ο νόμος αναφέρεται σε αντίσκηνο, δηλαδή εγκατεστημένη σκηνή, ενώ στην περίπτωση αυτή μιλάμε για αντιανέμιο. Τρίτον και πιο σημαντικό, ο ίδιος ο νόμος προβλέπει ότι σε περίπτωση που τίθεται θέμα υγείας ή κινδύνου της ζωής ατόμου ή συγγενικών του προσώπων, τότε μπορεί να στηθεί σκηνή σε κοινόχρηστο ή αρχαιολογικό χώρο», τονίζει στο tvxs.gr ο κ. Πάνος Λεονταράκης, μέλος της Πρωτοβουλίας Ανέργων – Εργαζόμενων «Δικαίωμα». «Άρα, η ίδια η απόφαση της εισαγγελίας ήταν από μόνη της παράνομη», προσθέτει.

Ο κ. Λεονταράκης υπογραμμίζει, ωστόσο, και την πολιτική πτυχή της υπόθεσης, την οποία χαρακτηρίζει και πιο ουσιαστική. «Από πλευράς αστυνομίας και κυρίως από την πλευρά της δημοτικής αρχής της πόλης και προσωπικά του δημάρχου Κωστή Σιμιτσή πρόκειται για μεγάλη προσπάθεια τρομοκρατίας και κατασυκοφάντησης των δύο απεργών πείνας. Προσωπική μας εκτίμηση είναι ότι αυτό πηγάζει από ένα φόβο για οποιαδήποτε διαμαρτυρία. Δηλαδή φοβούνται την κορύφωση, το άνοιγμα ενός αγώνα», εξηγεί.

Οι ίδιοι οι απεργοί πείνας πάντως, παρά τις εξελίξεις, συνεχίζουν την κινητοποίησή τους, δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να κάνουν πίσω. Σκηνή δεν διαθέτουν πλέον, με αποτέλεσμα να κοιμούνται τις κερκίδες του διαμορφωμένου ανοιχτού θεάτρου της πλατείας. Σύμφωνα με τον κ. Λεονταράκη, «αν γινόταν σήμερα το δικαστήριο, θα αθωώνονταν πανηγυρικά, γιατί η ίδια η κατηγορία δεν στέκει, αλλά υπάρχει και το κοινωνικοπολιτικό κομμάτι που είναι το πιο σημαντικό. Ήδη ο δήμος έχει εκτεθεί αρκετά στα μάτια της τοπικής κοινωνίας και ο όλος χειρισμός του θέματος ήταν σχεδόν φασιστικός. Πλήθος πολιτών πάντως στέκεται στο πλευρό τους και στο δικαστήριο την Τετάρτη, κόσμος συγκεντρώθηκε προς συμπαράσταση των απεργών πείνας».

Στο νομό Καβάλας, η επίσημη ανεργία ανέρχεται σε 16.000 άτομα, αριθμός που μεταφράζεται σε περίπου 20% του πληθυσμού. Σε όλη τη χώρα, βάσει των τελευταίων στοιχείων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η ανεργία ανήλθε το τέταρτο τρίμηνο του 2010 στο 13%. Η κατάσταση έχει ενταθεί τα τελευταία 2 χρόνια στην Καβάλα, όπως σημειώνει ο κ. Λεονταράκης, περίοδος κατά την οποία «έχουν καταγραφεί πολλές απολύσεις εργαζομένων από μεγάλες επιχειρήσεις και βιοτεχνίες που έκλεισαν στη γύρω περιοχή. Παράλληλα, όπως και σε όλη την Ελλάδα, μεμονωμένες απολύσεις που είναι επίσης πολλές. Οι απολυμένοι έχουν προχωρήσει το τελευταίο διάστημα σε αρκετές κινητοποιήσεις, με αποκορύφωμα το δυναμικό συλλαλητήριο των ανέργων που πραγματοποιήθηκε πριν από περίπου ένα μήνα στην Καβάλα».

Παρακολουθήστε, μια συνέντευξη των δύο απεργών πείνας στο Μέλος Χωρίς Σύνορα, j4nus