[…] έχω την εντύπωση ότι η Ευρώπη θα διαλυθεί και μάλλον θα βρεθούμε και τυχεροί γιατί δεν θα υπάρχει κανείς να μας ζητήσει τα δανεικά πίσω. Κι αν κάποιος το ζητήσει θα το πατσίσουμε με το κατοχικό δάνειο της Γερμανίας. Μόνο να βρεθεί ένας Κολοκοτρώνης […] ο συνθέτης και ερμηνευτής Λάκης Παπαδόπουλος, μιλά στην Κρυσταλία Πατούλη με βάση το ερώτημα “Ποιές αιτίες μας έφεραν ως εδώ, και κυρίως τί πρέπει να κάνουμε;” της ακτιβιστικής Έρευνας για την Κρίση που δημοσιεύεται στο tvxs.gr από το 2010.

Ads

Απ’ τη στιγμή που γεννιέται ο νεοέλληνας αρχίζει να διαμορφώνει έναν τρόπο σκέψης. Κι αυτός ο τρόπος σκέψης, είναι πολύ ανθρώπινος, είναι χαλαρός, και ταιριάζει με το dna του.  Όλα είναι υπέροχα στην Ελλάδα. Ότι έχει η γης ολόκληρη μπορείς να το δεις στην Ελλάδα!

Έτσι, λοιπόν, μεγαλώσαμε. Ο πατέρας να κάνει κουμπαριές με το βουλευτή για να βάλει το παιδί του στην τράπεζα, να πάρει ένα σπιτάκι, να το δώσει στην κορούλα του για να παντρευτεί, να κάνει τα παιδάκια της. Εκεί γύρω είμαστε. Και δεν τα φάγαμε με τα μεγάλα ψάρια.

Βέβαια υπήρχαν και προνομιούχοι κληρονομικώ δικαίω, ή λόγο θέσης των δικών τους γονιών, βλέπε για παράδειγμα τα γενεαλογικά δένδρα Παπανδρέου – Καραμανλή, που προόριζαν τα παιδιά τους για πολύ ψηλά, για να διοικήσουν αυτό το χαλαρό τόπο.

Αυτοί οι άνετοι ήρθαν στα κεφάλια μας, αδούλευτοι, καλομεγαλωμένοι, εκτός πραγματικότητας και με άνωθεν εντολές να οδηγήσουν την… αποικία!

Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ, και όταν μπήκε και η Κύπρος πριν από κάποια χρόνια, γιατί έτυχε να βρίσκομαι εκεί την ίδια περίοδο, και ήμουν σίγουρος για το τι θα επακολουθήσει.

Γιατί ρε παιδιά; Αν δεν ήταν ο κίνδυνος της Τουρκίας για την ανυπεράσπιστη Κύπρο, δεν χρειαζόταν να μπει ούτε η Ελλάδα στην ΕΟΚ. Αλλά ούτως ή άλλως, απροστάτευτοι ήμασταν και θα είμαστε αν γίνει κανένας πόλεμος… 

Αν δεν είχαμε μπει στην ΕΟΚ, θα μπορούσαν οι τιμές μας να είναι χαμηλές, να υπάρχει η κυπριακή λίρα και η δραχμή και να είναι πολύ συναγωνιστικά νομίσματα για τον τουρίστα που θα ερχόταν με τα ευρώ.

Αν θυμάστε, κάποτε βούλιαζε όλη η Ελλάδα απ’ τους τουρίστες, γιατί είχαμε τιμές που έχουν τώρα οι Τούρκοι. Κι απορώ γιατί κι αυτοί τώρα, θέλουν μετά μανίας να μπουν σ’ αυτό το αποτυχημένο μοντέλο της Ευρώπης.

Έχω την εντύπωση, ότι υπάρχει κάτι σαν Λέσχη πλουσίων, που μπορεί να μην γνωρίζει ο ένας τον άλλον, αλλά κανονίζουν και βάζουν πιόνια να κυβερνούν για να τα ελέγχουν όλα και να φέρνουν τα πράγματα στα μέτρα τους.  

Εν τω μεταξύ το ίντερνετ και η τηλεόραση, έφερε τη γνώση και τη χλιδή της Δύσης στα μάτια των πεινασμένων ορδών της παγκόσμιας υποσιτισμένης κοινότητας που απαριθμεί εκατομμύρια εκατομμυρίων.

Οι κρατούντες στην απελπισμένη τους προσπάθεια να διατηρήσουν τα κεκτημένα τους, πιέζουν προς τα κάτω τους ίδιους τους λαούς, εξομοιώνοντάς τους με τους γείτονές τους, του πρώην Ανατολικού μπλοκ.

Δεν θα τους πείραζε καθόλου αν έβλεπαν το μεροκάματο του Έλληνα να είναι 5 ευρώ, τη στιγμή που του γείτονά τους Βούλγαρου, είναι 2! Η λογική των Γερμανών και βόρειων Ευρωπαίων, άλλωστε, εξομοιώνει προς τα κάτω τους Βαλκάνιους και θα το θεωρούσε πολύ λογικό και δίκαιο.

Εάν ο κάθε Έλληνας, είχε ταξιδέψει σε όλη τη γη όπως έχω ταξιδέψει και εγώ(τις περισσότερες φορές με πλοίο), τότε θα ήταν ευτυχισμένος και υπερήφανος για το τόπο του. Λυπάμαι που δεν μπορώ να σας το περάσω…

Είναι σίγουρο, λοιπόν, ότι εκτός των άλλων μας ζηλεύουν που ζούμε εδώ και μας υποτιμούν παντοίω τρόπω. Και η ουσία είναι, ότι αποζητούν με άκομψους τρόπους να μας υποδουλώσουν με οικονομικό πόλεμο, ούτως ώστε να γίνουμε ιθαγενείς, και να έρθουν να πάρουν τα σπίτια μας μέσω κάποιων πολυεθνικών μεσιτικών γραφείων, σε στυλ: «Ελάτε να αγοράσετε σχεδόν τζάμπα το σπίτι των ονείρων σας στην παραδεισένια Ελλάδα! Υγ.: Τεράστιο υπηρετικό προσωπικό στη διάθεσή σας από γελαστούς υποτακτικούς ιθαγενείς Έλληνες(πρώην ιδιοκτήτες)»

Πάντως έχω την εντύπωση ότι η Ευρώπη θα διαλυθεί και μάλλον θα βρεθούμε και τυχεροί γιατί δεν θα υπάρχει κανείς να μας ζητήσει τα δανεικά πίσω. Κι αν κάποιος το ζητήσει θα το πατσίσουμε με το κατοχικό δάνειο της Γερμανίας. Μόνο να βρεθεί ένας Κολοκοτρώνης…

Τώρα, τι να κάνουμε; Δεν γνωρίζω. Είμαι φιλειρηνιστής. Υπέρ της ειρήνης είμαι. Αλλά όταν ο άλλος δεν έχει να φάει, τι να κάνει; Όταν δεν έχει να ζήσει τα παιδιά του, τι να κάνει;
Κατεβάζουν τους μισθούς και οι τιμές στα σούπερ μάρκετ είναι ίδιες.

Δεν είμαι μάγος, ούτε θέλω να κάνω τον μάντη. Αλλά από τα παραδείγματα που βλέπω, εάν βγει ένα μεγάλο Ευρωπαϊκό κράτος στη ζητιανιά(πχ. η Ιταλία) όπως εμείς; Τελείωσε. Θα χωριστεί ο χάρτης: Από δω οι φτωχοί, και από εδώ οι πλούσιοι Ευρωπαίοι.-