Σε λοβοτομή υποβλήθηκαν την περίοδο 1947-1983 πολλοί Δανοί με νοητική υστέρηση, μεταξύ των οποίων και παιδιά. Αρκετοί ήταν εκείνοι που πέθαναν κατά τη διάρκεια της χειρουργικής αυτής επέμβασης.

Ads

Σύμφωνα με τον ιστορικό Γέσπερ Βάτσι Κραγκ, ο οποίος ετοιμάζεται να εκδώσει βιβλίο πάνω στο θέμα, «σκοπός τους δεν ήταν να τους θεραπεύσουν, αλλά να τους ηρεμήσουν δηλαδή να βελτιώσουν την κατάστασή τους».

Σε συνέντευξή του στη χριστιανική εφημερίδα Kristelig Dagbladet, σημείωσε πως «Τα αποτελέσματα των εγχειρήσεων δεν ήταν γενικά καλά και ορισμένοι -7,6%- δεν επέζησαν».

Ο Κραγκ, ο οποίος είναι ιστορικός της ιατρικής στη Δανία, στηρίζει το βιβλίο του στις αναλύσεις ιατρικών φακέλων ασθενών. Το βιβλίο πρόκειται να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο με τίτλο «Det hvide snit» (Η Λευκή Τομή).

Ads

«Αυτό που συνέβη στους κόλπους των ανθρώπων με νοητική υστέρηση ήταν στην πραγματικότητα χειρότερο από αυτό που συνέβη στην ψυχιατρική» υπογράμμισε, αναφερόμενος «σε πολλές εγχειρήσεις που είχαν γίνει σε παιδιά ήδη από την ηλικία των 6 ετών», μολονότι ο εγκέφαλός τους «δεν είχε ακόμη αναπτυχθεί τελείως».

Συνολικά από το 1947 ως το 1983, όταν απαγορεύτηκε η λοβοτομή στη Δανία, περίπου 4.500 Δανοί είχαν υποβληθεί στην επέμβαση αυτή, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.

Ωστόσο μέχρι σήμερα δεν ήταν γνωστό ότι μεταξύ αυτών που υποβλήθηκαν σε λοβοτομή υπήρχαν και άνθρωποι με νοητική υστέρηση.

Στην πραγματικότητα περισσότεροι από 300 άνθρωποι με νοητική υστέρηση υποβλήθηκαν σε λοβοτομή κατά την περίοδο αυτή στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Κοπεγχάγης, το Rigshospitalet, και στο Kommunehospitalet του Όρχους, δεύτερης πόλης της χώρας, δήλωσε ο Κραγκ.

Η πρόεδρος της εθνικής ένωσης ατόμων με νοητική υστέρηση, LEV, Σάιτερ Κρίστενσεν, δήλωσε «βαθύτατα συγκλονισμένη» από αυτήν την «ολοκληρωτική έλλειψη σεβασμού προς την ανθρώπινη ζωή που δεν θα πιστεύαμε ποτέ ότι θα μπορούσε να υπάρξει μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

«Πρόκειται για ανθρώπους (γιατρούς) υψηλής παιδείας που επετίθεντο σε ανυπεράσπιστους ανθρώπους χωρίς να είναι βέβαιοι ότι θα επιτύχουν το ελάχιστο θετικό αποτέλεσμα» καταγγέλλει η ίδια στην εφημερίδα.

Ο υπουργός Υγείας Μπέρτελ Χαάρντερ έκρινε σημαντικό ότι σήμερα πέφτει φως σε αυτό το άγνωστο κεφάλαιο της ιστορίας. «Η εξήγηση είναι ότι, εδώ και καιρό, θεωρούσαν τους ανθρώπους με νοητική υστέρηση πρόσωπα η ζωή των οποίων δεν είχε καμία αξία» δήλωσε στην εφημερίδα Kristelig Dagbladet.