Δύο νέα πρόσωπα, ένας ενήλικας κι ένα κοριτσάκι ηλικίας 3-7 ετών, προστίθενται σε αυτά που αποκαλύφθηκαν το 2008 στη Βεργίνα, και που αποδόθηκαν αρχικά στον Ηρακλή, το νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης, και σε έναν ακόμη άγνωστο άτομο.

Ads

Τα πολύτιμα αργυρά αγγεία, στα οποία εντοπίστηκαν οι ιδιότυπες ταφές, εμπεριείχαν το ένα (μία ασημένια υδρία) τα ακτέριστα σκελετικά κατάλοιπα από την καύση ενός ενήλικου ατόμου, η κατάσταση των οποίων κατέστησε αδύνατο μέχρι στιγμής τον προσδιορισμό της ηλικίας και του φύλου του, και το δεύτερο έναν αργυρό παναθηναϊκό αμφορέα με επιχρύσωση και χαράγματα (το
μοναδικό μέχρι στιγμής δείγμα αυτού του ιδιαίτερου σχήματος σε μέταλλο) με τα καμένα οστά μικρού παιδιού ηλικίας 3-7 ετών.

Ακόμη, από το εσωτερικό του αμφορέα ανασύρθηκαν διακοσμητικοί χρυσοί δίσκοι, αλλά κι ένα χρυσό στεφάνι με φύλλα ελιάς.

«Οι δύο αυτές ταφές δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με την υπόθεση εργασίας για την ταύτιση του πρώτου νεκρού, με το στεφάνι βελανιδιάς, με τον Ηρακλή. Απλώς, προσθέτουν στο πολύτιμο αυτό ταφικό σύνολο δύο νέα πρόσωπα που προφανώς συνδέονται με τον τελευταίο των Τημενιδών, χωρίς να είμαστε σε θέση, λόγω της σιωπής των αρχαίων πηγών, να τα ταυτίσουμε με συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα» δηλώνει η επικεφαλής της πανεπιστημιακής ανασκαφής ευρωβουλευτής, Χρυσούλα Παλιαδέλη.

Η κ. Παλιαδέλη δημοσιοποίησε τα πρώτα στοιχεία των οστεοαρχαιολογικών μελετών και των εργασιών συντήρησης των ευρημάτων, εν όψει της προγραμματισμένης εισήγησης της ίδιας και των συνεργατών της την Παρασκευή, στο πλαίσιο των εργασιών του 24ου συνεδρίου για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη.

Αναλυτικότερα, η ανακοίνωση στο Αρχαιολογικό Συνέδριο για τις Ανασκαφές του 2010 στη Μακεδονία και τη Θράκη αναφέρει τα ακόλουθα:

«Ι. Στο εργαστήριο

Κατά τις ανασκαφικές περιόδους του 2008 και 2009 η έρευνα στην αγορά των Αιγών έφερε στο φως αναπάντεχα ευρήματα. Σε χάλκινο κυλινδρικό σκεύος βρέθηκε χρυσή πυξίδα με καμένα οστά στο εσωτερικό της και χρυσό στεφάνι βελανιδιάς. Τα οστά ανήκουν σε έφηβο ηλικίας 15-18 ετών. Στον ίδιο χώρο εντοπίστηκαν τη δεύτερη χρονιά δύο ακόμη πολύτιμα αγγεία.

Το ένα, αργυρή υδρία, περιείχε τα ακτέριστα σκελετικά κατάλοιπα από την καύση ενός ενήλικου ατόμου, η κατάσταση διατήρησης των οποίων δεν επιτρέπει τον ακριβέστερο προσδιορισμό της ηλικίας και του φύλου του.

Το δεύτερο αγγείο, ένας αργυρός παναθηναϊκός αμφορέας με επιχρύσωση και εγχαράξεις μιας αδιάγνωστης μέχρις στιγμής εικονιστικής παράστασης είναι το μοναδικό, μέχρι στιγμής, δείγμα αυτού του ιδιαίτερου σχήματος σε μέταλλο. Από τις εργασίες συντήρησης, την ευθύνη των οποίων είχε η συντηρήτρια Δρ. Βανέσσα Παπαγεωργίου, προέκυψε ότι περιείχε τα καμένα οστά μικρού παιδιού ηλικίας 3-7 ετών, όπως έδειξε η οστεοαρχαιολογική μελέτη της Δρ. Σέβης Τριανταφύλλου, μάλλον μικρού κοριτσιού, όπως υπαινίσσονται τα χρυσά σκουλαρίκια με φτερωτές Νίκες που βρέθηκαν μαζί (εικ.1).

Ακόμη, από το εσωτερικό του αμφορέα ανασύρθηκαν χρυσά διακοσμητικά δισκάρια που κοσμούνται με ακτίνες και γοργόνειο (εικ.1) και χρυσό στεφάνι, μάλλον ελιάς (εικ. 2-3). Οι δύο ταφές που εντοπίστηκαν το 2009 δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με την υπόθεση εργασίας για την ταύτιση του πρώτου νεκρού, με το στεφάνι βελανιδιάς, με τον Ηρακλή, νόθο γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της Βαρσίνης. Απλώς προσθέτουν στο πολύτιμο αυτό ταφικό σύνολο δύο νέα πρόσωπα (ένα ενήλικο και ένα νήπιο, πιθανότατα κοριτσάκι) που προφανώς συνδέονται με τον τελευταίο των Τημενιδών, χωρίς να είμαστε σε θέση, λόγω της σιωπής των αρχαίων πηγών, να τα ταυτίσουμε με συγκεκριμένα ιστορικά πρόσωπα.

ΙΙ. Στο όρυγμα

Οι ανασκαφικές εργασίες του περασμένου Αυγούστου στο μεγάλο όρυγμα, όπου αποκαλύφθηκαν οι πολύτιμες ταφές του 2008 και 2009, έφεραν στο φώς αρχιτεκτονικά μέλη που μαρτυρούν την εξαιρετική ποιότητα στη δόμηση της κατασκευής (εικ.4). Το δάπεδο ήταν διαμορφωμένο με καλοδουλεμένους πωρόλιθους και αρχικά καλυμμένο με καλής ποιότητας υδατοστεγές κονίαμα που εξασφάλιζε μόνωση και στεγανότητα. Ανάλογη επένδυση θα είχαν και τα κατακόρυφα τοιχώματα του ορύγματος μέσα στο φυσικό έδαφος. Εξαιτίας της συστηματικής λιθολόγησης προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθεί το οικοδομικό υλικό δεν είναι δυνατό προς το παρόν να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα για το χαρακτήρα του κτίσματος.

ΙΙΙ. Στο νεκροταφείο των τύμβων

Παράλληλα με τις εργασίες στην αγορά των Αιγών, θεωρήσαμε επιβεβλημένο να επιστρέψουμε σε ένα σημείο του νεκροταφείου των Αιγών που είχε ερευνηθεί εν μέρει το 1981 από τη Χρυσούλα Παλιαδέλη υπό τον καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικο και όπου είχαν εντοπιστεί ενδιαφέροντα αρχιτεκτονικά λείψανα ενός μεγάλου αργολιθοδομικού περιβόλου και τμήμα ενός μεγάλου κτίσματος. Η φετινή ανασκαφή στο τελευταίο έφερε στο φως κεραμική που χρονολογεί τη χρήση του στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αι. και τις αρχές του 3ου αι. π.Χ. Η συνέχιση της ανασκαφής θα επιτρέψει την ολοκλήρωση της κάτοψης του κτηρίου και ενδεχομένως θα παράσχει στοιχεία για το χαρακτήρα του».