Να λοιπόν που το Κέντρο Κινηματογράφου της Σουηδίας έδωσε επιχορήγηση 48.000 ευρώ στην ταινία «Dirty Diaries», μία παραγωγή της Mia Engberg, που έκανε την πρεμιέρα της στη Στοκχόλμη στις 3 Σεπτεμβρίου. Πρόκειται για τη συλλογή 12 πορνογραφικών ταινιών μικρού μήκους με επίκεντρο τη γυναικεία απόλαυση. Η Mia Engberd, έχει στο δυναμικό της δύο ακόμα ταινίες παρόμοιου περιεχομένου που δημιουργήθηκαν «για ν’ αλλάξουν τον κόσμο».

Η προσέγγιση της ταινίας είναι καθαρά φεμινιστική, ενώ η δημιουργός σχολίασε σε πρόσφατη συνέντευξή της ότι «στόχος της είναι να αναδείξει τη σεξουαλικότητα με φυσικό τρόπο και να αποθαρρύνει την προβολή της γυναίκας σαν σεξουαλικό αντικείμενο». Το μανιφέστο της θα μπορούσε να χαρακτηριστεί επαναστατικό: «Μην αφήνεις τις εμπορικές δυνάμεις να ελέγχουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες σου, είσαι όμορφη, ακριβώς έτσι», «Πες όχι όταν δε θέλεις, για να είσαι ικανή να πεις ναι όταν το θέλεις», «Δεν πιστεύουμε στη μάχη μεταξύ των φύλων αλλά στη μάχη ενάντια στα φύλα», «Χρησιμοποίησε προφυλάξεις», «Αυτοϊκανοποιήσου» και πολλά άλλα είναι τα κύρια προτάγματα που συνθέτουν τη φιλοσοφία της ταινίας.

Και ενώ η υποδοχή της ταινίας από το κοινό ήταν ενθουσιώδης, πολλοί ήταν αυτοί που αντέδρασαν λόγω του ότι οι φορολογούμενοι πλήρωσαν, εν αγνοία τους, μία παραγωγή που προορίζεται για τη βιομηχανία πορνό. Χαρακτηριστικά, η Beatrice Fredriksson μέλος του συντηρητικού κόμματος του Fredrik Reinfeldt ανέφερε στο blog της ότι «η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να χρηματοδοτεί τέτοιου είδους ταινίες μόνο και μόνο επειδή θεωρούνται φεμινιστικές». Η ίδια βρήκε πολλούς υποστηρικτές και μάλιστα από τον φεμινιστικό κύκλο που πιστεύουν ότι όποιος και να ήταν ο σκοπός αυτής της ταινίας, δεν παύει να είναι πορνό. Το γεγονός ότι υπάρχει κέρδος μέσω της εκμετάλλευσης του γυναικείου σώματος ενισχύει την άποψη ότι πρόκειται για ένα συνεχή βιασμό του γυναικείου φύλου. Ορισμένοι, μάλιστα, κοροϊδεύοντας την κατάσταση πρότειναν να δημιουργηθούν και άλλες «ανόητες» κατηγοριοποιήσεις, όπως πορνό τρίτης ηλικίας, πορνό γι αυτούς που μιλάνε βρώμικα, πορνό για ευγενείς, πορνό για ρομαντικούς κλπ κλπ.

Η απάντηση της Engberg σε όσους την «κακολογούν» ήταν απόλυτη: «Δημιουργήσαμε μια 70λεπτη ταινία άριστης ποιότητας…και είναι μόνο 48.000 ευρώ. Θεωρώ ότι το Κέντρο Κινηματογράφου δε θα μπορούσε να αξιοποιήσει με καλύτερο τρόπο το συγκεκριμένο χρηματικό ποσό». Από την άλλη πλευρά, η διευθύντρια του Κέντρου Κινηματογράφου ήταν σαφής: «Όσοι παίζουν είναι ενήλικες, κάνουν ό,τι κάνουν οικιοθελώς και συμμετέχουν οικονομικά στην ταινία».

Μετά την επίσημη προβολή της ταινίας στην Στοκχόλμη, που παρεμπιπτόντως ήταν sold out, δεν ακολούθησαν άλλες προβολές καθώς οι συντελεστές προχώρησαν στη διανομή της σε DVD, που όπως αναφέρεται ήταν και ο αρχικός σκοπός.

Η Mia Engberg μιλάει στο tvxs

H Mia Engberg είναι ένας άνθρωπος που απ’ ότι φαίνεται έχει υποστεί πολλά εξαιτίας των επιλογών της στον κινηματογραφικό χώρο. Όλα όμως δείχνουν ότι ποτέ δε σταμάτησε να υπερασπίζεται την τέχνη της. Σε μία σύντομη συνέντευξη προσπάθησε εξαρχής να καταστήσει σαφή το χαρακτήρα του έργου της: «Η ταινία ‘‘Dirty Diaries’’ είναι μία δημιουργία που βασίζεται στην αλληλεγγύη και την ισότητα, η οποία είναι εμφανής ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, σε ετεροφυλόφιλους και ομοφυλόφιλους. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι αυτή η φιλοσοφία είχε άμεση επίδραση στους ανθρώπους που εργάστηκαν για την ταινία. Συνεπώς, όλοι μοιραστήκαμε κάποια οφέλη από αυτή την υπόθεση. Πολλές από τις σκηνοθέτιδες-παρεμπιπτόντως όλες είναι γυναίκες- επέλεξαν αυτοβούλως να παίξουν στις ταινίες τους. Δε σημαίνει κάτι αυτό;»

Οι φήμες ήθελαν την ταινία της, ως φεμινιστική, να αποσκοπεί αποκλειστικά στη γυναικεία ευχαρίστηση κάτι που η ίδια διέψευσε: «Η ταινία Dirty Diaries απευθύνεται σε κάθε ενήλικα που ενδιαφέρεται να γνωρίσει ένα εναλλακτικό είδος ερωτικών ταινιών. Είτε αυτός είναι άνδρας, είτε γυναίκα. Από την άλλη πλευρά, η ευχαρίστηση και η διέγερση δεν είναι αυτοσκοπός. Μία τέτοια ταινία θα μπορούσε να είναι συναρπαστική και ενδιαφέρουσα ούτως ή άλλως, αν ο θεατής την ερμηνεύσει με διαφορετικό τρόπο. Αν δηλαδή απομονώσει τη σεξουαλικότητα που τη χαρακτηρίζει». Στη συνέχεια, η Mia Engberg, επιβεβαίωσε πως θέματα ταμπού για άλλες χώρες, τα οποία θίγονται στην ταινία της, είναι πλήρως αποδεκτά από το σύνολο των πολιτών. Έτσι, «ο ομοφυλοφιλικός έρωτας και ο αυνανισμός, είναι κάτι απολύτως φυσικό, όμορφο και καθημερινό για τα δεδομένα της Σουηδίας. Και γιατί να μην είναι άλλωστε;». Τέλος, προς έκπληξή μας, αποκάλυψε ότι θα ήθελε να αποσυρθεί από τη βιομηχανία ερωτικών ταινιών και να επιστρέψει στα ντοκιμαντέρ της ελπίζοντας «ότι κάποιος άλλος θα συνεχίσει τα δημιουργία φεμινιστικού πορνό».

Συνέντευξη: Νάνσυ Φαφούτη